msn çağını yaşayan insan

tekrar gitmek istediğim günler olur kendileri…

okuma yazmayı msn sayesinde öğrenmiştim hatta. şakasız diyorum bakın.
bir kuzenim var ankara'da yaşayan, kemal abi diye. gün içerisinde sms çekerdik kuzenlere. "akşam msn?" yazardık. samsung e250 ile sms atmak pek uğraştırıcıydı artık cümleyi tamamlamaya gerek yok.
akşam da görüntülü konuşur özlem giderirdik. bir sürü kuzenle ve teyzelerle ablalarla...
kocaman öpücükler atardım kuzenlere. ya da gitar kıran çocuk...
çok güzeldi msn zamanları.
önümde klavye durduğu için harflerin aynılarına tıklaya tıklaya bir şeyler yazmaya çalışırdım. harflerin nasıl okunduğunu ve yan yana gelince nasıl birleştirileceğini git gide sökmüştüm. doğduğumdan beri evimizde bilgisayar var anne babamdan dolayı, sürekli imkanım oluyordu klavyeyle bir şeyler yazmak için. oyun moyun yazmayı da öğrenince ciddi okuma yazmayı sökmüştüm aslında.
k e m a l. bak yazdımmmm!

ayça_22 de az kahpe değildi. çok genci birbirine kırdırdı.

yaşlıdır.

(bkz: bu kadar sık titreşim gönderemezsiniz)