msn çağını yaşayan insan

mirc, icq, yonja, yonjanın türk versiyonu netlog, hi5, msn... hepsini gördüm. mirc (ortaokul ve lise), icq (ortaokul ve lise) ve msn (lise+) çok kullandım. güzel zamanlar.

ah ne günlerdi, mesajımıza cevap alamayınca karşıdakini ölümüne titretir, dinlediğimiz şarkıları birilerinin gözüne sokardık. evet bunlar da yaşandı.

mirc kullanan neslin bir alt devresidir. nerede khaled mardam-bey in burnuna tıklayıp vonki vonki ettirmek nerede msn den sınırsız titreşim gönderip arkadaşını manyak etmek... peeehh.... (bkz: khaled mardam-bey)

offf okul çıkışı bir açardık bilgisayarı... akşama kadar tam zamanlı sohbetler dönerdi. okulda birlikte olduğumuz arkadaşlarımızla sanki tüm gün birlikte değilmişiz gibi aralıksız konuşurduk.

mirc ile doğduk, chatter ile gözümüzü açtık, odigo ile uluslararası karasularına meyledik, icq ile flörtleştik, msn ile yılmaz'ı sildik; yetişemiyoruz gari.

ilk süt dişimi düşürdüğümde (yuttuğumda) geride kalan boşluğu laptop kamerasına sokmak suretiyle anneme göstermeye çalışıyordum. tek anım budur.

her şey daha güzeldi. en fazla " cam açsana, üstünde ne var " gibi sözler söylüyorduk. 144p çözünürlükte ne gördüysek artık.
telefonlarda mesaj hakkı falan vardı, 10.000 sms yapıyorduk.
güzel günlerdi.

ne dinliyorum özelliği ile ne ilişkiler hasar gördü kimbilir....

internet ile yeni tanışmıştık. internette sohbet etmek de ayrı bir özel ve güzeldi. bilgisayar yoluyla karşıdakini görmeden yazışmaya alışmıştık. yazışırken avatür dediğimiz profil fotoları olurdu. hatta ilk görüntülü konuşma deneyimini de msn yoluyla gerçekleştirdik. yazıştığımız arkadaşın çevrimiçi olması küçük çapta bir heyecana sebep oluyordu. çalarken dinlenen şarkıyı karşıya göstermek, titreşim salarak ekranı titretmek, mesaj gönderirken işitilen "dübülüp" sesi, hatta kırmızı ruj sürmüş hareketli dudak emojisi ile sesli öpücük göndermek gibi kendine özgü raconları vardı.

fosildir ancak güzel zamanlar görmüş bir fosildir. ne güzel şeydi o msn yahu, geri gelse de titreşim atsak.

güzel günlerdi vesselam..

gerçekten şu hayattan en çok tat aldığım döneme eşlik etmesi yüzünden mi böylesine sevdiğimi bilemediğim msn çağında var olmuş insan tipi.

güzel insandır güzel.
söyleyin de yeri geldikçe öveyim.

özledim.

benimdir o insan. mirc çağının ardından ilaç gibi geldiğini hatırlıyorum. o zamanlar bize ne yüce bir teknoloji olarak görünüyordu. şimdi çocuklar bile beğenmez sanırım. gerçi myspace, icq gibi ortamlardan çok daha rezil hale getirilmiş - ismi lazım olmayan - günümüz sosyal medyaları tiktok'tan çok daha iyi durumda değil. sosyal medya aygıtları kazanç amaçlı oldukları günden bu yana en az %60 kapasite ile sermayecilerinin ihtiyaçları için donatılıyor. sürekli daha kötüye giden yazılım güncellemeleri, vizyon ve misyon değişimleri, yok efendim siyasi çifte standart davranışları..

sosyal medya halka hitap etmiyor, adeta avm gibi hareket ediyor.
tüm bunlar msn vb. yazılımlar ile başladı. insanlık uçuşa geçecek umuduna kapılanlara, o zamanlar da söyleniyordu : evet! zengin insanlar uçuşa geçecek!
her şey ucuz da olsa paralı olmaya başlamıştı. biz gençtik, ortalama ve ezbere sosyalisttik/anarşisttik, toyca umutlarımız vardı. biz korkunç sistem hikayelerini kötü günlere ait zannediyorduk. ünümüzdeki yıllarda sosyal medya çok daha kötü bir hale dönüşecek.

o çağı bugünle kıyaslarsak her şey daha yavaştı. yavaş olduğu için daha kıymetliydi. yani evde bilgisayar yoksa internet kafeye giderdiniz.

belli bir saatte pc başında olup çevrimiçi olacağınızı söylediğiniz için boş masa bulamam diye bir korku taşır erken giderdiniz.

web cam az bulunduğu için ve her pc de olmadığı için web camli pc bulmak için sıraya girer ben atıyorum 5 numaranın boşalmasını bekliyorum derdiniz.

internet bağlantı kalitesi ve pc kalitesi kötü olduğu için sürekli yeniden başlayan msn yüzünden acaba çıktı mı veya bağlantının koptuğunu anladı mı gibi konularınız olurdu.

zira siz kapatıp çıkabilirdiniz ve bu bir gösterge olurdu. bazen offline olup acaba hemen arkamdan msn'i kapattı mı yoksa benden sonra da sohbete devam etti mi, başkalarıyla da konuşuyor mu gibi çıkarım durumları olurdu.

şimdi mavi tik neyse o zaman da böyle göstergeler arardık acaba beni önemsiyor mu hoşlanıyor mu hatta seviyor mu gibi.

aynı zamanda ülkenin gerçekten cennet vatan olduğu zamanları yaşamış insandır. 2000 sonrası doğan şanssız kesimin aksine bu ülkede de demokrasinin işlediği, insanların evinde azıcık aşı, kaygısız başıyla mutlu yaşadığı, çocukların sokakta güvenle oynadığı, çatır çatır yanan maşinga sobada kemiklerinin ısnıdığı günleri de görmüş insandır.

(bkz: yonja dili ve edebiyatı)

mırc uygulamasını da bilen insandır.
offf çok yaşlıyım :)))

bünyemde yıllardır "x sana titreşim gönderdi" heyecanını arıyorum.
neler neler titrettik*, o tadı alamadım ya...

abimin yan odadan "su getirsene" gibi isteklerde bulunmak için seslenmek yerine kullandığı uygulamaydı. çok güzeldi, keşke hala olsa da sağa sola titreşim atsak...