ne istediğini bilmemek

kendi isteklerimizle başkalarının bizden isteklerinin karışması durumunda ortaya çıkar.

ister istemez, çevremizin tabuları, idealleri, istekleri, hayat ile ilgili beklentilerinin etkisinde kalırız.

burada da başlıkları dönüyor ya… ideal kadın nasıl olmalı, ideal erkek nasıl olmalı diye. orada bazı yorumlarda bulunuruz. atıyorum; kadın eğitimli olmalı, hanım hanımcım olmalı, saygılı olmalı gibi. acaba gerçekten istediğiniz böyle bir kadın mı, yoksa çevrenizden kabul görecek kadını mı tasvir ediyorsunuz. böyle bir kadınla tanıştınız diyelim; gerçekten böyle birini hayal etmediğinizi farkedersiniz; o zaman da kendinize ‘ne istediğimi bilmiyorum’ dersiniz. belki siz deli dolu, uçuk, dobra bir kadın istiyordunuz ama ailenizin/çevrenizin etkisinde kaldınız ve onların idealize ettiği kadını , kendiniz için ideal kadın zannettiniz?

bu durum istediğiniz meslek için de başka faktörler için de geçeli olabilir. seçtiğiniz mesleği siz gerçekten istediğiniz için mi, yoksa çevrenizde saygı duyulacağını düşündüğünüz için mi seçtiniz?

yani aslında ne istediğini bilememek gibi bir durum yok. içinizdeki siz, kendini duyurmak için çırpınır ama siz çevrenin de etkisinde kalmışsınızdır. derin nefes alıp kulağınızı tıkayın ve çırpınan iç sesinize kulak verin.

çok şey isteyip her şeyi isteyip hiçbir şeyi kaçırmayı istememek de denebilir.

ne istediğini bilmeyi bilmek istemek, ne istediğini bilmemek midir, sorusunu akla getirten eylem.

çok kötü bir şey.
kararsızlık anlarında en çok ihtiyacımız olan şey bir karar verip kurtulmaktır. yanlış kişiden tavsiye almaya ve o tavsiye her neyse mantıklı bulmaya çok yakın olduğumuz bir durum. tehlikeli.

önümüzde birkaç seçenek var. biz hangisinin iyi hangisinin kötü olduğuna ya da hangisinin mantıklı olduğuna karar veremiyoruz. birkaç gün bu kararsızlık bizi iyice savunmasız hâle getiriyor ve herhangi biri çıkıp "çok kolay! şunu seç." diyor kendinden gayet emin bir şekilde. işte o tavır yok mu o tavır.. söylenen şey saçma olsa bile "acaba?" diye düşündürüyor.

koskoca bir dünyanın içinde kaybolmak ve çıkış yolu bulamamaktır.

turşu yapmak için havuç alıp sonra o havuçla salata yapmak gibi bir şey bence ne istediğini bilmemek.

bir konu hakkında içine düştüğüm durum. a olsa neden b olmuyor b olsa neden c olmuyor diye diye düşünüp duruyorum. girdap gibi, içine düşünce kayboluyorum tam çözüm buldum derken tekrar düşüyorum o kadar yorgun hissediyorum ki artık... yazarken aydınlanma geldi, sanırım birden de çok konuyu kapsıyor.

yeni dünya sorunu.

ne istediğini bilmeyen insan kendine belirli bir hedef koy(a)mamıştır. bu noktada önemli olan belirli bir hedefiniz olması. hedef sadece paraysa üzgünüm ama başarılı olamazsınız. çünkü parayı çok basit işlerde de kazanabilirsiniz, çok zor işlerde de.

eğer bu noktadaysanız ( biraz american dream gelebilir ) sevdiğiniz bir şey bulun ve onu işe dönüştürün. insan sevdiği işten para kazanıca soğuyabilir demeyin. evet bazen para kazanmak için istemediğiniz işler yapmak zorunda kalabiliyorsunuz. fakat bu kendinizi o sevdiğiniz şeye neden başladığınızı unutturmasın önemli nokta burada. para kazandıkça sevdiğiniz işin kurallarını da siz belirlemeye başlarsınız.

a mı olsun, b mi olsun yoksa c mi olsun... bence z olsun! a,b,c belki yanlış bir tercih olabilir. belki sizin için g iyi olabilir!

bununla ilgili şöyle bir örnek vermek istiyorum. elinizde otomatik atış yapan bir silah olduğunu düşünün ve bu silahı ilk defa kullanıyorsunuz. silah teper, sağa sola ateş eder, hedef tutturamaz, silaha da hakim olamazsınız. hakimiyeti kazanmak için silaha alışmanız gerekir ki nereye atış yapacağınızı bilesiniz.

bir de elinizde keskin nişancı tüfeği olduğunu düşünün. dürbününüz var, hedefiniz belli, nokta atışı yapabilecek şansa sahipsiniz. bir hedefe kilitlendiğinizde o hedefi tekte vurabilirsiniz ama siz gidip çevredeki başka hedeflere gözünüzü kaydırırsanız üzgünüm ama vurduğunuz hedefi ıskalayabilirisiniz.


hayatınızı nasıl yönlendireceğinizi bilmezseniz, yönlendirilirsiniz.

istediğini zannettiğin şeyi elde ettiğin ve buna rağmen mutlu olmadığın zaman hissettiğin şeydir. "ben bunu istiyordum ve elde ettim, o zaman neden mutlu değilim?" sorusunu sorarken kafanız karışır, boğulursunuz. en iyisi kendinize zaman vermektir.

şu aralar depresyona girenlerin içinde bulunduğu durumdur. buna ben de dahilim

benim en büyük sorunum.

istediğimi sanıyorum, heves ediyorum. onu elde edene kadar her şeyi yapıyorum. sonra bir bakmışım ki aslında istediğim o değil, sıkılıyorum. aklım bu sefer elde edemediklerimde kalıyor. opsiyonlar bu kadar çok iken aralarından bir tanesini seçmek zorunda kalmamız tuhaf ama bir yandan bir şeyin sadece bana özel olmasını da severim. aman ya... kafam uçuyor benim bu tercih konularında.

aslında düşünsel olarak mutluluk istiyoruz.
ama bunu isterken bazen başkalarından da bir şeyler istiyoruz.
bu sebeple mutluluk kavramı insan şahsına ait tekil bir durum olsa da, çoğunlukla çoğulluk gerektiriyor.
işte bu noktada ne istediğimiz konusu biraz karmaşık hal alabilir.

ama çok da ş'aapmayın.
isteyin.
istediğiniz oluyorsa mutlu olun.
istediğiniz olmuyorsa da mutlu olun, dünyada 7 milyar insan var.
her gün mutlu olmak, matematiksel açıdan mümkün.

yorar. bazen sadece kişinin kendisini değil karşı tarafı da yorar. hiç öyle büyük şeyler düşünmeye gerek yok. ne istediğini bilmeme durumu beraberinde bir şey isteme durumunu ve sonra onu da bilmeme durumunu peşinden sürükler. sonu gelmeyen paradoks. dengesizlik yaratıldı. yorgunluk tuşuna basıldı.

düşmanımın başına gelebilir bu durum. bir beis görmüyorum.

bekliyorsun ama neyi bekliyorsun, istiyorsun ama neyi istiyorsun belli değil. bir şeyler olsa kaçacak kadar korkaksın ama olmazsa da sen razı değilsin. çok zor durum yav. hayır içinden de çıkılmıyor. bir adım ileri ya da geri gitsen pişman oluyorsun. olduğun yerde kıpırdamadan durmak da imkansız.

ne yapacağız biz?

en iyisi karışık istemek.

çünkü kebapçılarda işe yarıyor.

kararsız kalmak gibi ama karar yoktur ortada.

ne istediğini bilmemek diye bir şey yoktur.
ya her şeyi istemek
ya da totosu yememek vardır.

çok iyi bilirim ne istediğimi.

her şeyden bir ısırık istiyorum.

ne istediğini bilmemek diye birşey yok aslında; ifade edememek belki sorun.