normal sözlük yazarlarının evcil dostlarının korktuğu şeyler

kedim süpürge sesinden korkuyor. en yüksek ya da en kuytuya kaçıyor.

bu puşt götünden bile korkuyor, bir ara arkadaşın 3 kedisi bizde kalmıştı el kadar bebeler onları görünce de aklı götüne kaçmıştı puştun.



bu hanım efendi yalnız kalmaktan korkuyor sanırım mesela üst katta ayrı odada sigara içiyoruz ortalığı yıkıyor.



bu garibim evdeki iki kediye tıslayıp duruyor sokak görmüş büyüdüğünde almıştık bunu zaten. eski evde rıfkı diye bir kertenkelemiz vardı mutfağın kapısını açık unuttuğumda onu iç etmişti.

elektrikli süpürge ve su.

ani oluşan yüksek ses ve türevleri.

benim kedim hiçbir şeyden korkmaz. hani benim kedim ulan anlamında demiyorum hayvan korkmuyor. başkasının kedilerini biliyorum ne kucağa gelir ne sevdirir.

bizimki kucağınıza sıçrar. gelir sizi koklar sonra beğenirse yaklaşır. kaç dağ gibi arkadaşım tırsıp daha eve gelmedi.

hani köpeklerden korkanı anlıyorum ben de korkarım ama sokakta organize sürü olarak gezenlerden yoksa normal aşılı köpek size saldırmaz zaten.

yavruyken yüksekten korkuyordu,1 yaşına girdi evden çıkarken gelmeyeceğimden korkup ağlamaya başladı.

-bazen yabancı sandığı için ben,kuş sesi dahil her türlü ses,askıdaki gömlek,yolunun üstündeki yabancı nesne,oturduğu yere yakın bir eşya,yataktan aşağı sarkan battaniye,seyyar merdiven,balkondaki güvercin,market poşeti vs...
lop tavşanı olunca hemen her şey.
(bkz: günün 23 saatini korkarak geçirmek)

yavru ya da küçük ırk köpekler.
çünkü bizimki ayı.
onlara zarar verebileceğinin farkında ve dünyanın en şapşal canlısı olduğu için zarar vermemek adına kaçıyor.*

elektrikli süpürge
donup kalıyor öyle. mıncıklama, gıdıklama gibi normalde hoşlanmadığı şeyleri yaparım , bana mısın demez*