normal sözlük yazarlarının first date anıları

lisedeydim. 89 senesiydi galiba. kızın birisi sınıfa girdi ve adımı söyleyerek, böyle birisi varmış sınıfta dedi. ben de benim buyrun dedim. bir şarkıcının fanı olduğumu öğrendiğini ortak bir zevke sahip olduğumuzu, bu konuda bilgilerimizi paylaşmak istediğini söyledi.tabi o zaman internet diye bir şey de yok ve bilgiye ulaşmak hem emek hem de zaman istiyor. öyle öyle başladık ama ben pek oralı değildim. bir gün buluşalım dedik. şehrin merkezinde buluştuk, az biraz gezdik, sonra da belediye otobüsüyle eve döndük. ben üniversiteyi kazanınca birkaç kez mektuplaştık ve gerisi gelmedi. zira farklı şehirlerdeydik.

evet o zamanlar maksimum el ele tutuşuluyordu ama o kıza karşı da bir şey hissetmemiştim. aşık olduğuna çıkma teklif ederdin. benim başka bir kıza yaptığım çıkma teklifim reddedilmişti.

3-4 yıl önce liseden tanıştığım bir kız vardı. kendisine karşı bazı hislerim vardı. bayram tatili oldu, ben de fırsat bu fırsat babamdan biraz harçlık aldım ve kıza dedim gel konuşalım diye. kızılay'da coffeelab'e götürdüm. işte havadan sudan konuştuk biraz ve ben de başladım dedim "seni gördüğüm andan beri içimde bir mutluluk, yaşama sevinci var. hislerimin karşılıklı olmasını umuyorum, benimle çıkar mısın?" dedim. kızın yüz ifadesi milisaniyede değişti. bir sessizlik oldu ve kız bana "senigidifindikkiran seni bunca zamandır tanıyorum sen çok iyi bir çocuksun, çok iyi bir arkadaşsın ama ben seninle sevgili olamam" dedi. tüm modum düştü. daha sonra gitti, hesap da bana kaldı. hayatımda ilk defa bir kahveciye geldim ve ilk defa bir kıza açıldım ama sonuç hüsran. bakalım önümüzdeki maçlara bakacağız.

yanında kuş getirmişti. bayağı kuş. hediye etmek istemiş. sanki damım var ve ben de her gün damda güvercin uçuran biriyim.

ben de hindistan cevizi götürmüştüm.
kendim yiycektim aslında ama hakkından gelemedim. napsam kıramadım, gücüm yetmedi. kargalar gibi yüksekten atmayı düşündüm, pencereden atacaktım bi an. sonra dedim saçmalama.

o sıralarda da bi deyt vuku buldu. ben bunla uğraşırken manyak olacağım dedim. en azından götüreyim. erkek adam, kırar yer.

öyle de oldu. hoşuna da gitmişti galiba. eee, biz de boş bayan değiliz.

ben birini sevmedim
o da beni sevmedi
bir gün randevulaştık
o gelmedi ben de gitmedim.

-özdemir asaf.