o fortuna

bir carl orff klasiği bestedir.
bu müzik her şeye gidiyor abi! hangi psikolojide olursam olayım ona uyuyor. üzgünken sanki daha yavaş geliyor, içimdeki bulutlar karalanıyor, öfkeliyken hızlanıyor müzik, bir şeyleri parçalama isteği doğurtuyor, mutluyken de ahey ahey işte.
bu orkestra da iyi iş çıkarmış yalnız

carmina burana adlı eserler topluluğu içerisinde yer alan bir parçadır.'ey kader' anlamına gelir. ilk dizesinden dolayı bu adı almıştır.
bu parçanın başından sonuna dek,yoğun bir umutsuzluk havası içerisinde kadere kuvvetli şekilde sitem edilmektedir.
20.yüzyılda carl orff tarafından bestelense de bu eser aslında şiir olarak 14.yy'da yani ortaçağ avrupasında ortaya çıkmıştır.

acayip arabesk sözlere sahip.

bu diss talihe atılmış olup kalpleri yumuşatmak için değildir.
muhtemelen psikoloji otoriteleri tarafından da rahatlatıcı müzikler kategorisinde önerilmez.
önerilse de başka şeyler kodlamaları gerekir. ama asıl kodu gergindir ve harekete geçiricidir. ben ne zaman bir haberi nefretle okusam aklıma gelir. gerçekliğini seviyorum.
aslında diyorum bazen, hani iyi ve kötünün olmadığı düşüncesiyle kendimizi kandırıyoruz. herkesi affetmek falan, yara almaya devam ediyoruz.
gayet var kötü. adalet sağlanmalı hissi de var. bazı kaderler için çiçekli sabahlar da yok. bugün yapmak istediklerimi düşünürken yeniden dinledim.
bugün bu eseri yeniden aklıma getiren olay (bkz: gaziantep'te inanılmaz tecavüz olayı)

(bkz: https://www.youtube.com/wat...)

sözleri aşağıdaki gibidir.
***
o fortuna
velut luna
statu variabilis,
semper crescis
aut decrescis;
vita detestabilis
nunc obdurat
et tunc curat
ludo mentis aciem,
egestatem,
potestatem
dissolvit ut glaciem.

sors immanis
et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
obumbrata
et velata
michi quoque niteris;
nunc per ludum
dorsum nudum
fero tui sceleris.

sors salutis
et virtutis
michi nunc contraria,
est affectus
et defectus
semper in angaria.
hac in hora
sine mora
corde pulsum tangite;
quod per sortem
sternit fortem,
mecum omnes plangite!
***
ey kader,
ay gibi
döneksin,
hep büyüyen
veya küçülen;
menfur hayat
önce zulmeder
ve sonra teselli eder
canının istediği gibi;
sefalet
ve kudreti
buz gibi eritir.

kader — korkunç
ve boş,
sen çark-ı felek,
art niyetlisin,
refah boşunadır
ve daima hiçliğe dönüşür,
gölgeli
ve örtülü
bana da bulaştın;
şimdi hilekarlık ile,
çıplak sırtımı
kötülüğüne teslim ediyorum.

kader, sağlıkta,
ve erdemde,
bana karşıdır,
sürülen
ve ezilen,
daima esarette.
öyleyse şu saatte
gecikmeden
kopar titreyen telleri;
mademki kader
güçlü adamı yere serer,
herkes ağlasın benimle!
***

bir şiirdir.
şansa sitemdir.
tanrılara sitemdir.

mademki kader
güçlü adamı yere serer,
herkes ağlasın benimle!