1.
ıvan ıllic diye avusturyalı bir adam var. tr.wikipedia.org/wiki/Ivan_...
bu adama göre; eğitim eşitliği diye bir şey yoktur. özgür bir toplumun, okulda oluşabileceğini söylemek bir kandırmacadır. fakir bir çocuk orta yada burjuva sınıfından olan bir çocukla, okulda aynı eğitimi alsa bile, aynı seviyeye gelmeleri çok düşük bir ihtimaldir.
zengin adamın çocuğunun sahip olduğu avantajlar, onu okul dışında daha da geliştirecektir. tatil, kitap, dil gibi...
illic eğitimlerin önemli olduğunu, ancak eğitimlerin okullarda verilmemesi gerektiğini savunmuş, adam okul sayılarının artmasının yıkıcı sonuçları olduğunu söylemiştir. ona göre; hayatımızda işe yarayacak bilgi ve becerileri okulda değil okul dışında deneyimleyerek öğreniriz.
bu adama göre; eğitim eşitliği diye bir şey yoktur. özgür bir toplumun, okulda oluşabileceğini söylemek bir kandırmacadır. fakir bir çocuk orta yada burjuva sınıfından olan bir çocukla, okulda aynı eğitimi alsa bile, aynı seviyeye gelmeleri çok düşük bir ihtimaldir.
zengin adamın çocuğunun sahip olduğu avantajlar, onu okul dışında daha da geliştirecektir. tatil, kitap, dil gibi...
illic eğitimlerin önemli olduğunu, ancak eğitimlerin okullarda verilmemesi gerektiğini savunmuş, adam okul sayılarının artmasının yıkıcı sonuçları olduğunu söylemiştir. ona göre; hayatımızda işe yarayacak bilgi ve becerileri okulda değil okul dışında deneyimleyerek öğreniriz.
devamını gör...
2.
eğitim-öğretim, fakir çocuğa da bir şans sağladığı için gereklidir. dünyanın adaletsizliği başka bir konu…
ama haklı olduğu bir konu var ki okul sayılarının artması. herkesi zorla okutmak ve mezun etmeye çalışmak büyük skandaldır. gerçekten potansiyeli olan ve eğitim almak isteyen fakir ve zengin çocuklar okutulmalıdır… yeni 120 üniversite daha açtık diye övünmek değil önemli olan.
ama haklı olduğu bir konu var ki okul sayılarının artması. herkesi zorla okutmak ve mezun etmeye çalışmak büyük skandaldır. gerçekten potansiyeli olan ve eğitim almak isteyen fakir ve zengin çocuklar okutulmalıdır… yeni 120 üniversite daha açtık diye övünmek değil önemli olan.
devamını gör...
3.
çocuklarım ilkokula başlamadan önce okulsuz eğitim/ev okulu sempatik gelirken pandemi sayesinde bunun mevcut sosyal ve ekonomik yapıda benim için imkansız olduğunu deneyimlemiş oldum. hayaller çocuklarla dünyayı dolaşarak yeni kültürler, coğrafyalar tanımak, yaşayarak öğretmek, gerçekler mesai bitimi pestili çıkmış bir şekilde yemek çamaşır temizlik işleriyle uğraşmak...
sistemin, nitelikli iş gücü üretmeye yarayan bir dişlisi olduğunu düşünüyorum okulların. amacı bireylerin kendini geliştirmesi, gerçekleştirmesi, mutluluğu değil. devletin, sosyal ve ekonomik sistemin devamlılığı. eğitim sistemi hem bireyi hem bir üst ölçek olan toplumu tatmin edecek şekilde geliştirilmek zorunda.
diyelim ki hastayım. annesinden öğrendiği yöntemlerle insanları iyileştiren bir şifacıya değil tıp fakültesi diploması olan bir hekime giderim. eğitim sisteminin nitelikleri sorgulanabilir olsa da o diploma bana güven veriyor.
mobilya yaptıracak olsam diplomadan çok deneyime ve tanıdıklarımın referanslarına önem veririm. o yüzden çıraklık müessesesi zanaatlerde bence önemli ve yeterli.
bence sorun okullar değil, kurduğumuz sistemdeki aksaklıklar. çocuklara bilgiyi, beceriyi konusunda uzmanlaşmış kişilerce toplu olarak vermek süre ve maliyet açısından daha avantajlı.
lisedeyken neden not verildiğine, neden yoklama alındığına anlam veremezdim. okul bize bedava bilginin verildiği bir yerdi. severek ve merakla giderdim. isteyen dinler, çalışır, öğrenir. her okulda, üniversitede diploma almak için okul sonunda/sene sonlarında bitirme sınavında bilgini becerini göstermek yeterli olabilmeli. her seviyedeki okula kursa kayıt serbest olmalı. yapabileceğine inanan ilkokula gitmeden üniversiteye başlayabilmeli.
herkesin istediği konuda kendisini geliştirebildiği, iş bulabildiği, işini severek yaptığı ve insanca yaşamaya yetecek gelir elde edebildiği bir sistem ve buna göre geliştirilmiş okulların, eğitim sisteminin olması dileğiyle...
sistemin, nitelikli iş gücü üretmeye yarayan bir dişlisi olduğunu düşünüyorum okulların. amacı bireylerin kendini geliştirmesi, gerçekleştirmesi, mutluluğu değil. devletin, sosyal ve ekonomik sistemin devamlılığı. eğitim sistemi hem bireyi hem bir üst ölçek olan toplumu tatmin edecek şekilde geliştirilmek zorunda.
diyelim ki hastayım. annesinden öğrendiği yöntemlerle insanları iyileştiren bir şifacıya değil tıp fakültesi diploması olan bir hekime giderim. eğitim sisteminin nitelikleri sorgulanabilir olsa da o diploma bana güven veriyor.
mobilya yaptıracak olsam diplomadan çok deneyime ve tanıdıklarımın referanslarına önem veririm. o yüzden çıraklık müessesesi zanaatlerde bence önemli ve yeterli.
bence sorun okullar değil, kurduğumuz sistemdeki aksaklıklar. çocuklara bilgiyi, beceriyi konusunda uzmanlaşmış kişilerce toplu olarak vermek süre ve maliyet açısından daha avantajlı.
lisedeyken neden not verildiğine, neden yoklama alındığına anlam veremezdim. okul bize bedava bilginin verildiği bir yerdi. severek ve merakla giderdim. isteyen dinler, çalışır, öğrenir. her okulda, üniversitede diploma almak için okul sonunda/sene sonlarında bitirme sınavında bilgini becerini göstermek yeterli olabilmeli. her seviyedeki okula kursa kayıt serbest olmalı. yapabileceğine inanan ilkokula gitmeden üniversiteye başlayabilmeli.
herkesin istediği konuda kendisini geliştirebildiği, iş bulabildiği, işini severek yaptığı ve insanca yaşamaya yetecek gelir elde edebildiği bir sistem ve buna göre geliştirilmiş okulların, eğitim sisteminin olması dileğiyle...
devamını gör...
"okulsuz toplum" ile benzer başlıklar
toplum
23