61.
ancak öldüğünüzde anlayabileceğiniz bir şeydir. çünkü hakkında hiçbir şey bilmiyoruz. ve öldüğümüzde de bunu anlayabileceğimiz konusu oldukça kuşkulu..
devamını gör...
62.
verdiğim rahatsızlığın bitmesi ve beni sevenlerin artık rahat etmesidir.
devamını gör...
63.
sahip olmadıklarının artık acı vermeyecek olması.
devamını gör...
64.
ancak, hayatta bir selam dahi veremeyeceğin kişi kalmazsa güzel olur ölmek.
oysa, onca sevdiğin insan varken, onları bırakıp gitmek ve ardından üzülerek, seni sürekli anacaklarını, kahırla, gözyaşlarıyla,
yazamadım bile ağladım.
istemem.
ölmek, kimsen yoksa güzeldir.
oysa, onca sevdiğin insan varken, onları bırakıp gitmek ve ardından üzülerek, seni sürekli anacaklarını, kahırla, gözyaşlarıyla,
yazamadım bile ağladım.
istemem.
ölmek, kimsen yoksa güzeldir.
devamını gör...
65.
gizemdir ölmenin en iyi yanını düşündüren.
ölmenin iyi veya kötü yanı diyebilmemizin sebebidir yaşamak ve yaşamak öğretir gizemin korkunç çekiciliğini insana.
rutin hayatların içinde dahi bir sürpriz mutlaka yapar hayat insana ve böylece gizemle tanıştırır küçük dünyamızı. sonra yine alışır ve unuturuz gizemleri ve bir kez tanışıldığında kalır damaklarda tadı.
unuturuz dedim ama esasında unutmaktan ziyade ummamaktır bir daha yaşanabileceğinin gizemleri çünkü öyle umulmadık anda karşılaşırız ki ummamak hak olur zihinlerimizde.
bu tanıştığımız gizemler bizler için iyi ya da kötü olarak adlandırılabilir. kötü olarak adlandırdığımız gizemler bizi gizemlerin korkulu yanıyla tanıştırmış olur. iyi dediklerimiz ise arzularımızı harekete geçirir ve böylece korkulu bir umutsuz umudun içerisinde gizemlerin tutkunu oluruz.
hayat bize ölümün bu korku dolu umutsuz umudunu arzulatır böylece. iyi olacak, kazanan ben olacağım dürtüsüyle, bir kumarbazın şevkiyle ölümün en iyi yanını düşünmeye, öğrenmeye, yaşamaya çeker tüm gizemiyle.
ölümün en iyi yanı,
kazanabileceğini ummaktır yitirirken hayatını.
ölmenin iyi veya kötü yanı diyebilmemizin sebebidir yaşamak ve yaşamak öğretir gizemin korkunç çekiciliğini insana.
rutin hayatların içinde dahi bir sürpriz mutlaka yapar hayat insana ve böylece gizemle tanıştırır küçük dünyamızı. sonra yine alışır ve unuturuz gizemleri ve bir kez tanışıldığında kalır damaklarda tadı.
unuturuz dedim ama esasında unutmaktan ziyade ummamaktır bir daha yaşanabileceğinin gizemleri çünkü öyle umulmadık anda karşılaşırız ki ummamak hak olur zihinlerimizde.
bu tanıştığımız gizemler bizler için iyi ya da kötü olarak adlandırılabilir. kötü olarak adlandırdığımız gizemler bizi gizemlerin korkulu yanıyla tanıştırmış olur. iyi dediklerimiz ise arzularımızı harekete geçirir ve böylece korkulu bir umutsuz umudun içerisinde gizemlerin tutkunu oluruz.
hayat bize ölümün bu korku dolu umutsuz umudunu arzulatır böylece. iyi olacak, kazanan ben olacağım dürtüsüyle, bir kumarbazın şevkiyle ölümün en iyi yanını düşünmeye, öğrenmeye, yaşamaya çeker tüm gizemiyle.
ölümün en iyi yanı,
kazanabileceğini ummaktır yitirirken hayatını.
devamını gör...
66.
sanırım ölüp geri gelen arkadaşlarımız var.
devamını gör...
67.
ben bir öleyim, size haber vereceğim.
eyy ruh, geldiysen 3 kere favoriye bas.
eyy ruh, geldiysen 3 kere favoriye bas.
devamını gör...
68.
tanım giremeyecek olmam. sizin için.
ben yarılarak giriyorum evet.
ben yarılarak giriyorum evet.
devamını gör...
69.
tüm ağrıların, acıların, sorunların, sorumlulukların bitmesi.
sonsuz uyku sonsuz huzur.
sonsuz uyku sonsuz huzur.
devamını gör...
70.
sonrasından bize ne olması.
devamını gör...
71.
ölümün en güzel anlatıldığı yazılardan biri buyrunuz;
emine'nin ölümüyle son tutunduğu dal da kopmuş gibi büsbütün boşlukta kaldım. kaybettiğim şey benim için o kadar büyüktü ki ilk önceleri bunu bir türlü anlayamadım. ne olursa olsun sonucunu ölçebildim. sade içeride simsiyah ve çok ağır bir şeyle dolaştım durdum. sonra bu haraplığa daha başka bir duygu, bir çeşit kurtuluş duygusu karıştı. bir baskıdan kurtulmuştum. artık emine bir daha ölemezdi, hatta hastalanamazdı da. orada zihnimin bir köşesinde olduğu gibi kalacaktı. hayatımda birçok şey daha beni korkutabilir, farklı şekillerde felâketler yapılabilirdi. ancak en ekonomik durum, onun düşme olasılığı ve bunun korkusu artık yoktu.
ahmet hamdi tanpınar,
saatleri ayarlama enstitüsü.
emine'nin ölümüyle son tutunduğu dal da kopmuş gibi büsbütün boşlukta kaldım. kaybettiğim şey benim için o kadar büyüktü ki ilk önceleri bunu bir türlü anlayamadım. ne olursa olsun sonucunu ölçebildim. sade içeride simsiyah ve çok ağır bir şeyle dolaştım durdum. sonra bu haraplığa daha başka bir duygu, bir çeşit kurtuluş duygusu karıştı. bir baskıdan kurtulmuştum. artık emine bir daha ölemezdi, hatta hastalanamazdı da. orada zihnimin bir köşesinde olduğu gibi kalacaktı. hayatımda birçok şey daha beni korkutabilir, farklı şekillerde felâketler yapılabilirdi. ancak en ekonomik durum, onun düşme olasılığı ve bunun korkusu artık yoktu.
ahmet hamdi tanpınar,
saatleri ayarlama enstitüsü.
devamını gör...