ölmenin en iyi yanı

en ilginç yanı en iyi ve en kötü kısmının aynı şey olması.son.

yasamak telasesinden kurtulmak

tüm o hırsların, hayat mücadelesinin bir gün bitecek olması. kazık çakmayacağız dünyaya. bence bunu bilmek rahatlatıcı. sonsuza kadar yaşayacağını bilsen ne kadar yorucu olurdu. bitmeyen bir mücadele, uğraş, savaş...

orhan veli'nin üzerine söz söylemeyi kendime yakıştırmadığım başlıktır.

hayatın her anında bir sıkıntı söz konusu. çok şükür dert hiç bitmiyor. tam "oh be rahatım!" dediğin zaman yine bir olay içerisinde buluyorsun kendini. e haliyle artık bitse de gitsek düşüncesi gelmiyor değil insanın aklına. tüm sıkıntılardan kurtulmak düşüncesi ölümün en iyi yanı bence.

inananlar için, öleyim de bu bitmez sıkıntılardan kurtulayım, cezam da varsa bir kere yatar çıkarım mantığı devreye giriyor tabii. inanmayan için zaten sıkıntı yok. burada sıkıntıyla uçuşacağına boşlukta uçuşmak da daha mantıklı.

sonuç olarak haluk levent haklı "ne duruyorsun be! ay kendini denize."

ölmeden bilinemeyecek en iyidir.

gerçeği sadeceği gerçeği bilmek bazen iyi gelmez insana.

inandığımız yaşamın ölümlüsüyüz sadece..

kadriye durmuşoğlunun 2018 yılında yapmış olduğu
"from sacred to secular: a sociological analysis on the
changing perception of death"
adı ile oluşturduğu araştırma makalesinde;
"bir bireyin, bir toplumun hatta bir medeniyetin hayat ve ölüm karşısındaki duruşu,
hayatı ve ölümü duyuş, seziş, algılayış, düşünüş ve kavrayışı dünya görüşlerine göredir." şeklinde bizlere bildirir.

“ölümümüz her şeyin ölümü olacak” diyen montaigne’de temsil edildiği üzere ,
günümüz öncesi yüzyıllarda ölüm,
öte dünyaya geçişi değil hayatın sonunu tanımlar;
hayatın amacı değil, sonudur.

günümüz toplumunun ezgisel,şiirsel ve hatta felsefe düşünümlerinde,
kurtuluşun amaçsız hali olarak nitelendirilir.
bu aynı zamanda ruhsal bir hafiflik de sağlar hislerimize..ancak,
bildirilen araştırma niteliğinde
ölüm algısı insanın yaşam algısına doğrudan endeks içindedir.

en nihayetinde ise,
“insan görüşten ibarettir; ötesi ettir, deridir;
gözü neyi görürse odur,
o şeyden
ibarettir.”

zira görmek sadece görmek değil, inandıklarının ta kendisidir.

yaşamak için bir gün öleceğimizi unutmak zorunda kalmamak;
yahut yaşarken, bizi kaygılandıracak bir 'öleceğiz' hatırlamasına gark olmamak...

insanlardan uzakta olmak. insanların eleştrilerini duymamak kadar güzel bir şey hayal edemiyorum. ferçi ölünce bile laf ediyorlar. bu ölüm yakışmadı gibi. ölen için nasıl öldüğü önemli değil. ölüp ölmemesi önemliydi.

ölümün bilgisine sahip olmadan nasıl en iyi yanı hakkında falan yazabilirsiniz vov, inanılır gibi değil.
t: gidilen yerde çikolata şelalesi var, üstelik içinde duş almak da ücretsiz. bayıldım.

deneyimlenmemiş olmasıdır. daha önce tadılmamış, hissedilmemiş olması, bu dünyaya ait olmamasıdır. daha da iyi yanı hayatın keşmekeşliğinden kurtarmasıdır.

gidilen yerin varlığının olup olmadığı sorusuna cevap olması. beyaz şarap akan dereler, chivas gölleri bekleyin beni .

ölmek.

bu zalim dünyadan kurtulmak.

çalar saat ile uyanıp yetişmeniz gereken bir durum olmayacak. kendinizi "beş dakika daha" diye kandırmayacaksınız. halletmeniz gereken bir iş olmayacak. hep hayalini kurduğunuz gibi yattığınız yerden kalkmayacaksınız. tatlı tatlı durmadan uyuyacaksınız.

sanırım uyumak . sonsuza kadar , ruhen olmasada bu kötü dünyadan bedenini kurtarabilmek .. çünkü biz yaşarken azar azar ölüyoruz hergün nasılsa ve hem ruhen hem bedenen . hiç değilse ikisinden birini kurtarabileceğimiz bir kaçış yolu.

ders yok abi bir kere. yoklama yok.

devam eden hayatı görmek olsa gerek

bir daha hiç ölmeyecek olmak. en kötü yanı ise bir daha hiç doğmayacak olmaktır. bu yoldan bir daha geçmeyeceğiz...

o saatten sonra hiçbir şeyin beni bağlamayacak oluşu.
ölmüşüm gitmişim artık kim takar yalova kaymakamını. yiyin birbirinizi.