ölümden korkmak

zannederim insan hayvan, genç yaşlı, kadın erkek her canlıda % 99.9999 var olan durumdur.
mahallede 80-85 yaşlarında bir amca anlatmıştı: bu doktora gitmiş: bana ölcen deme de perhiz, ilaç, tahlil ne dersen de'' demiş, doktor da gülmüş. ölüm her yaş için ürkütücü demekki diye düşünmüşümdür.

hiç korkmuyorum.

kendiliğinden ve vakitli gelen bir ölümün ne büyük bir şans olduğunu bilmemektir. (bence)

insan ölümden değilde yediği bokların büyüklüğünden korkar . yüzyıllardır milyarlarca insan öldü , hala kendini ölümsüz sanan insanlar var .

ciddi bir tehlike yaşanana kadar ölümden korkulmuyor da iş ciddiye binince durum değişiyor bence, o yüzden gençken insan ölmeyeceğini düşünerek ölümden daha az korkuyor sanki.

bu kaç tane ölüm tehlikesi atlattığınız ve buna benzer travmalarınızla doğrudan ilintili olabilir. kaybedeceğiniz şeylerin sayısı arttıkça ölümden daha fazla korkabilirsiniz. ama nazım bey ne demiş: ne ölümden korkmak ayıp, ne de düşünmek ölümü.

o kadar çok '' ölebilirsin '' duydum ki doktorlardan, o kadar çok karşılaştım ki ölümle, bırak korkmayı da sabırsızlıkla bekliyorum, sessizce bekliyorum, benim bir parçammış gibi bekliyorum...