ölümden korkmayan insan

olmayan insandır.
ölümden korkmayan insan olmaz. genelde korkmadığını söyleyen şahıslar tüm korkusunu son ana kadar bastırıp ölmek üzereyken zırıl zırıl ağlarlar.

ölümden neden korkulduğunu hala anlayamayan insan * .hayır inançlıysan zaten eninde sonunda ailenle buluşup sonsuza dek cennette musmutlu yaşayacaksın.inanmıyorsan da zaten senin için önemli değil ne güzel yok olup gideceksin??.hani cidden neden yani?.sadece ölümümün acılı olması korkutabilir beni. umarım böyle bir şey olmaz.

korkunun ecele faydasının olmadığını anlamış olan insandır.

hayattan zevk almaması, kaybedecek ve uğruna yaşayacak birilerinin olmamasıdır ya da başka bir açıdan bakacak olursak hayattan tüm zevkini almış birçoğumuzun hayal ettiği standartlarda yaşamını sürdürmüş ilerisi için hevesi olmayan insandır.

ölmüş olmaktan mı korkmak yoksa ölüm anından mı korkmak ?
ölmüş olmaktan korkan insanı bilmem ancak ölüm anından korkmayacak insan yoktur; genlerimize işlenmiştir, hayatta kalma içgüdüsüyle koordine çalışır.

geleceğini düşününce çok uğraştırıcı olduğunu gören insan veya güzel bir hayat yaşayacak parası olmayan insan veya yaşayabileceği her şeyi yaşamış olan insan veya bir çok sıkıntı içinde yaşayan ve ölsem de kurtulsam diye düşünen insan gibi gibi arttırılabilir.

izlediğim bir filmde* şöyle bir replik geçiyordu:

"bu dünyada ne bir insan ne de bir nesne sonsuza dek yaşar. fakat öleceğimiz bilgisi yalnızca bize bahşedilmiştir. ve bu dünyadaki en değerli lütuftur. ızdırabımız ve hazinemiz olan bu hayatın sürekliliği yoktur. bu sadece denizde bir dalga. bir dalgayı kurtarmak için tüm dalgaları dindirebilir misin?"

hayat bir bütün ve ölüm de bunun bir parçası. sonun geleceği bilgisi ise insana mahsus. insan ölümü inkâr etmemeli ve kabullenmeli. aydınlığa yüz çevirip sadece karanlıkta karamsar bir şekilde yaşamamalı. ancak bu şekilde ölüm bilgisini hazineye çevirebilir. ölümden korkmak abes. fakat ömrüm boyunca arkamda bir eser bir fikir insanları etkileyecek herhangi bir örnek teşkil edecek kişilik ve duruş bırakmadan veya bırakamadan bir hayvan veya sıradan bir vatandaş gibi ölmek ölümden korkmama sebebiyet verir.

müslümandır, bir müslüman ölümden asla korkmaz hatta şehit olmak için zırhını dahi çıkarır*. müslüman için ölüm sevgiliye kavuşmaktır, gerçek ebedi hayata kavuşmaktır.

bu dünyada bir aşkınlık varsa eğer onu elde etmiş kimsedir. yaşamdaki en büyük kaygıyı yenmiş, hayatta kalma içgüdüleri ile beraber gelen stresten, anksiyeteden uzak zamanını huzurla ve üretimle sürdürüp dolu dolu geçiriyordur. zira ölümden korkma, onu reddedip görmezden gelme, kaçınılmaz doğamızı bozma çabası, kimi zaman ruhumuzda bir leke gibi belirir. bazen cinsellikle, bazen para harcama- satın alma isteğiyle, bazense başka uğraşlarla var olma kaygısıyla ortaya koyar kendisini. bu nedenle bu doğal süreci reddetmek, bütün o koşturmacayla unutmaya çalışmak, ruhta her daim bir araz meydana getirir. yalnızca ölüm fikrini aşabilenler gerçek huzuru ve mutluluğu yakalayabilirler. aksi halde ömürleri güzel bir anın sonlanacağı endişesi ile çarçur olup gider.

belirsizlik insanoğlundaki en temel korkulardan biridir. bu da bizi ölüm korkusuna götürür. bir de üzerine hayatta kalma iç güdüsü eklenince çok çok zor olan eylemdir.

koronadan korkmayan insandır.
sevdiklerinin kıymetini bilen insandır.
aldığı her nefesin kıymetini bilen insandır.
allahtan başka bir şeyden korkmayan insandır.
müslüman insandır.
ölümün dünya hayatının finali olduğunu, ebedi hayatın başlangıcı olduğunu bilen insandır.
ibadet yaparak, kul hakkına dikkat ederek ölümden sonraki hayata hazırlanan insandır.
zarar gelmeyecek insandır.

ölümden önceki sekerat halini deneyimlememiş insandır.

eylem bakımından ölmek, eminim ki birçok kişi için korkutucu değildir. bizi asıl korkutan (ya da en azından benim için) ölümden sonra arkamızda bırakacaklarımızdır. sevenlerimiz için hüzün, şahmısız için ise unutulma yaratmaktan korkuyoruz biz aslında...

insanı ölümlüyken zapt edemiyoruz bir de ölümsüz olsa düşünemiyorum. ölüm bilgisi insanı çok insan yapan bir bilgi. korkuya gelince kimse ölümden korkmaz aslında herkes kendi karanlığıyla birgün yüzleşmekten korkar. tertemiz olduğumuzu bilsek, hiç kırmadıysak, kendimizden emin ve içsel bir huzura sahipsek korkar mıyız yine?

çoğu insan için ölüm düşüncesi değil de ölüm şekli/anı korkutucudur. sonuçta en korkunç şey bilinmeyendir, öğrenenin de tecrübesini aktarma şansı yok doğal olarak*

ölümden sonra ne olacağı sorusuyla uğraşmayan dolayısıyla dinlerden uzak duran insan ölümden korkmayan insandır.

bu dünyada kaybedecek daha fazla şeyi kalmamıştır, dünyadaki mesaisini tamamlamıştır.

benimdir. hazır olduğun sınava girmekten farksızdır. hatta ilgiliyim bile. nasıl geldiğini bilmediğin yerden gidiyorsun. hikayeye bak.

ölümden korkmaz ama belki yaşayamamış olmaktan korkar. belki de yaşamıyordur zaten, neden korksun ölümden ?

filozoftur , ölmeyi öğrenmiştir .