öpüşmeyi nerede ve nasıl öğrendiniz sorunsalı

zor iş ya.
gerçekten hele bu memlekette genç bir kadınsan.
hem hiç tecrüben olmaz hem her şeyi bilmen beklenir.

ilkokul 3te iken, yuvada yağmur diye bir kız vardı, benden bir yaş büyük, o öğretmişti. arka bahçede saçma sapan bir oyun oynuyorduk. birbirimize soru mu soruyorduk, başka bir şey mi yapıyorduk, orasını hatırlamıyorum ama kaybeden kazananı dudağından öpüyordu. toplam 3 erkek, 3 kızdık. diğer kızları da öptüm. oyun bittikten sonra yağmur; gel sana nasıl öpüşeceğini öğreteyim dedi, olur dedim. güzel de kızdı ha. sonra bir iki saat boyunca, yani öyle zaman tutmadım ama hemen hemen o kadar süre boyunca öpüştük. ergenliğe tam girmemiştim, girmiş olsaydım gerisi de gelirdi kesin ama sadece öpüştük yani. ergenliğe girdikten sonra yağmur'u ortalıkta bulamamakta ayrı bir dramdı yani. halbuki ne güzel olurdu düşününce. neyse. geçti artık. kısmet değilmiş. olur öyle.

tahta terzi mankeninden. sen şimdi bunu şaka sanıyorsun değil mi? değil işte. (bkz: swh)

ankara, sarışın ve mavi gözlü bir tavşan sayesinde.

öpüşmeyi bilmeyen birisi ile idman yaparak.

anasınıfında bile değildim
sarışın bi cıvırla yaşamıştım ilk deneyimimi.
fotoğrafı da var ama annemlerde kaldı.

manisa batı kışla'da acemi birliğinde öğretiyorlar.
nereden hatirliyayim ya. ben dün yediğimi hatirlamiyoru.

sorunsal mı bu dedirten.

sanki doğrudan doğruya soru bu. acaba bir yerlerimizden element mi uyduruyoruz sorunsalını tetikler.

öpüşme konusunda stajyerken yastığı bir eğitim modeli olarak kullandım evet. hiç kimse ilk öpücüğü filmlerdeki gibi yaşamaz. mutlaka dişler çarpışır, burun sürtünür ve "acaba doğru mu yapıyorum?" paniği yaşanır. bende de oldu. yastık kılıfına karşı. yastık kılıfına takıldım kaldım. simülasyon gibi düşün.

öğrenmedim. çok da merak etmedim.