para biriktirerek aldığımız şeylerin influencerlara bedava gitmesi

bakıldığı zaman çok garip değil sonuçta reklamın özü bu.

ancak, rasyonel varlıklar olarak, "aa, demek şu oğlan/kız bunu kullanıyor, hemen almalıyım" ya da "hmm bu markayı tercih etmiş, ben de o zaman alternatifler arasından bunu seçeyim" diye bir tercihte bulunmak bana saçma geliyor.

işin bana garip gelen diğer bir tarafı da, arkadaş ben o ürünü almak/alabilmek için dişimden tırnağımdan artıyorum. az ya da çok önemli değil fakat siz o ürünü, kafası iki gram çalışmayan bir influencera gönderdiğiniz zaman alacağım varsa da almıyorum. böyle ufak tefek oyunlar, geçim derdinin maksimum olduğu, gençlerin işsizlikten kırıldığı bir dönem ve ülkede sökmüyor.

şirketlerin reklam vizyonunun ne kadar vasat olduğunun göstergesidir.

hic anlamadigim reklam olayidir.
fakir parasiyla alir zengine bedava gider.
ustelik hic ilgi cekici bulmamakla birlikte sirf rastgele denk geldigim bir influencer ya da fenomen kullaniyor diye soguyup almaktan vazgectigim seyler bile oluyor.

hayattaki şansım

ne sandın be kardeş dediğim normal durum.

durup düşününce beni kahreden olaydir

şans işte.

bedava değil. üzerine para veriyorlar al bunu istediğin gibi kullan, tanıt da para verelim diye.

biz bu hayata yaşamaya değil, yaşayanları seyretmeye gelmişiz hissiyatı verir.

hiçbir şey olamazsınız youtuber olun.

babaannem artık diyor ki okumayın evladım okumayın , yutubır olun.

bir tanesini almak için bi yerimizi yırttıgımız şeylerin onlara kutu kutu gitmesi dokunuyor bi yerde.

twitter’da kitap içeriği paylaşan tiplere bedava kitap gitmesin ayar oluyorum. herif kitabın içinden aforizma gibi bütünden koparılmış parça paylaşıyo ve kitabı bedava okuyo. o yüzden pdf’den dewam...

(bkz: adaletsizlik) *

gitmek için çırpındığımız cennete şehitler bir dakikada gidiyor. ona da karşı mısınız?

sizin para biriktirerek o şeyi almanızı sağlayan kişiler oldukları için, gayet normal olan durum.

sosyal medyada kitle edinmeye çalışmış kişilerin meselenin zorluğunu bildikleri için hiç de zoruna gitmeyecek durumdur.

kendimi paylaştığım bir instagram hesabım yok. ancak mesleki amaçla kullandığım, ürün sergilediğim bir hesabım var ve onun için kitle edinmek için uğraştığım dönemler oldu. yüksek takipçi sayılarına erişmek eğer çıplaklık ve güzellik harici bir içeriğiniz varsa emin olun çok zor bir uğraş. kesinlikle çok fazla zaman ve efor istiyor. sosyal medya yönetimi denen başlı başına bir iş kolu var artık bunun için.

dolayısıyla ben bu başarıyı gösterip organik kitle edinmiş insanın bunun karşılığında elde ettiği kazanımları hiç de abes görmüyorum. ayrıca bunun firmaların televizyona reklam vermesinden pek farkı yok. bir yerde kitlelere ulaşmanızı sağlayacak ortamı sunan bir mecra var, siz de oraya para veya ürün vererek kendi reklamınızı koyduruyorsunuz. bu kadar basit.

almak için para biriktirdiğiniz ürünleri size tanıtan onlar olduğu icin çokda ilginç bir durum degil.

influencer olmak için herhangi bir sınava girilmiyor. şikayet edenler de bu işi yapabilir. he yapmayayım ama bana da bedava gelsin diyen varsa o duanın pek kabul olacağını zannetmiyorum.

yani yutubır yada influencer olmak için sizi tutan yok sizde yapabilirsiniz, bir deneyin.

(bkz: pazarlama) nedir?
(bkz: pazarlama nasıl yapılır)
mantıklıdır. yeni çıkan bir ürünü pazara sokmak kadar zor bir süreç yoktur. o kadar maliyetlidir ki riske atmak ahmaklık olur.haliyle ilk olarak %2.5 *yeniliğe açık ve bu yeniliği yayabilecek kısma tanıtılır ürün.haliyle bu kesimi iyi seçmek önemlidir. sosyal medyada ne kadar kim aliyor la bunu desek bile ürünün pazara tanıtılmasında fiyat/perfomans seçeneği gibi kalıyor. haliyle influencerlar cazip geliyor.