popüler olan her şeyden yorulmak

popüler olan her şey ve herkesten artık yorulmaktır.

görmek, duymak, bilmek bile istememektir.

cidden mesela güzelliğin popüler olmasından ya da dişil enerji deyip durulmasından yoruldum pasaklı ruhum zorlanıyor.

artık ne varsa popüler. ne seviyorsan biryerlerde dev fan kulübü var, grubu var.

internet 'mainstream'i öldürdü. jean baudrillard 'ın dediği gibi yasaklayarak değil çoğaltıp, ne varsa içine katarak öldürdü.

popi sevmiyorum demeyelim hiç. ne seversek sevelim bizden çok var, ilginç değiliz.

ben bişeyi popüler olmadan önce seviyorsam ve o şey sonradan popüler olduysa çok ciddiyim o şeydən hemen soğurum. çünkü fan klüpleri filan açılır. şans eseri denk geldiğim insanlardan birisi "aaa, sen demi onu seviyorsun? bende fanıyım." demesi bana o kadar iğrenç ve itici gelmekte ki... sanırım ben biraz daha insanlıktan uzak yaşamaya devam edeceğim. böyle gayet rahatım.

basit insanlar ortak yanlarına tutunarak sevgi icat ederler ve ortaklığa ihanet etme teması başlarına bela olur. popüler şeyler basitçe ortak yan bulmaya yaradığından mantar gibi sabahtan akşama yenileri türer. böylece basit yaşamlar yeni şeylere ihanet edecek zaman bulamadan başka bir tanesine sarılırlar. taştan taşa zıplayarak dereyi geçmek gibi heyecanlı ama yorucudur. derin insanlar ise karşıtlıklardan sevgi üretirler. onların sevgi bağları git gide uyum arar, uyum sağlama ve emek teması vardır onlarda. mücadele ederler. her biri kendini bir diğeriyle tanır. harcanan emekler zaman geçtikçe iki beden tek ruha dönüştürür. sevgi perçinlenir.

çok güzel bir film önereyim: the lobster