potansiyelini gerçekleştirememek

gerçekleştirilemeyen potansiyel, bir insanın ruhunu inciten ve onu içten içe yıpratan bir yüktür. bu yük,cesaret edemediklerimizden , geçmişte yapamadıklarımızdan, ve hayallerimizden vazgeçmek zorunda kaldığımız durumlardan doğar.pişmanlıklar, zamanla birikebilir ve özgüvenimizi zedeler.bu da bizi hedeflerimizden uzaklaştırabilir.

yine mi aynı konu? sı...m potansiyeline de gerçekleşmesine de gerçekleşmemesine de. bir tane hayat var yaşıyoruz işte. (bkz: üstüme gelmeyin) (bkz: swh)

potansiyelini keşfedememek daha kötü.

boyundan buyuk bir potansiyele sahip olan icin ustesinden gelmesi zor bir sorun bu. daglari devirecek gucu oturarak tuketmek insani ya intihara sevkedecek duzeyde bunalima sokar ya da suca yonlendirir, zira potansiyel kontrolu pek mumkun olmayan icsel guctur.

çünkü potansiyeli gerçekleştirebilmek için de potansiyel gerekir. yani potansiyelinizi gerçekleştiremiyorsanız potansiyelinizi gerçekleştirebilme potansiyeline sahip değilsiniz.

bos 1 motivasyon soylemi

hayatınızın belli bir bölümüne bakıp buna kanaat getirmeyin bence. bazıları bunu 20 lerde, bazıları 30larda, bazı insanlar da 40larında ve hiç akıllarına bile gelmeyecek şekilde yapıyor bunu. bizim ülkede tek kıymetli şey para olduğu için insanlar da buna göre insan yargılıyor ve değerlendiriyor. en sevdiklerinizden bile bununla ilgili bir küçümseme veya küçük bir aşağılama görürsünüz bazen. kimseyi umursamadan yolunuza devam edin, herkesin yolu kendine özgü. başkalarının düşünceleri sadece kendi küçük zihinlerine ait. kimde ne kadar potansiyel var ve nerede açığa çıkacak kimse bilemiyor. diğerlerine inat yürümeye ve elimizden gelenin en iyisini yapmaya devam etmek lazım her zaman. nihayetinde kimseye bi nane beğendirmek zorunda değiliz ve her şey para ile ilgili değil, o öyle düşünenlerin oldukça küçük dünyası.

uygun an ve denk gelmek... potansiyelin hepsi bence kişi tarafından fark edilemez. ben tam oldum, var oldum, biliyorum diyenleri ayrı tutuyorum. acı verici olan sen de bir şey var onu göremiyorsun, yaptığın şey ile kabiliyetin olan şey farklı. bu anlarda aa işte buymuş demek herkesin başına gelen bir şey değil. bu kadar kolay bir iş olamaz. bir çok insan bu dertten muzdarip ve potansiyelini gerçekleştirememenin sancısını yaşıyor. varoluş sanıcısını iliklerimize kadar hissetmenin ve değer görememenin nedeni de bu sebeptendir.

hayatta büyük beklentilerle doğmuş ama sonra o beklentileri uzaktan el sallarken bulmuşların sıkışmışlık hissi. bir işin ucundan tutarsın tam "bu sefer olacak" dersin ama bir şeyler hep eksik kalır. bazen şans, bazen cesaret, bazen de sadece doğru zamanın gelmemesi.

insanların çoğu potansiyelini abartmaktadır. iddia edildiği üzere korkunç bir potansiyel söz konusuysa önünde kolay kolay hiçbir engelin duramayacağını söylemekle mükellefiz. kişi eğer tercihen ya da karakter olarak tembelliğe meyilli değilse hiçbir güç onu durdurmaya yetmez elbette.

yüksek potansiyellerine rağmen yorulmayı göze almayarak tembelliğe meyledenlerse potansiyellerini gerçekleştirmek için kendilerine lazım olan çaba ve azimden yoksun olduklarını itiraf ederek esasında böyle bir dertten müzdarip olmadıklarını da itiraf etmiş olurlar.. buna bilindik simalardan sergen yalçın'ı örnek olarak gösterebiliriz. yetenekleriyle sadece türkiye'nin yıldızı değil bütün dünyanın yıldızı olmaya aday bir sporcuydu sergen ama bunun için gerekli olan azimden yoksundu. anlatabiliyor muyum? başardıklarıyla ve başaramadıklarıyla barışık bir hikaye yazdı kendine. her alanda böyle örnekler mevcuttur. ama bazıları dediğim gibi kendilerini abartmakta ve belki de bu abartıya inanarak kendilerini mutsuz etmektedir. bu ayrımı doğru yapmamız gerekiyor. tekrar sergen örneğimize geri dönecek olursak, sergen yalçın mevcut yeteneklerinin yanında daha hırslı, daha azimli, daha büyük hedefleri olan bir insan olmuş olsaydı yetenekleri ve ona eşlik eden diğer özellikleriyle dünya futbol tarihine damgasını vuracak boyutta bir isim olurdu.. şimdi sergen kendinde olmayan ya da eksik olan özellikler nedeniyle ah vah ederek kendini kahredip mahvediyor mu? hayır. e peki o da bizler gibi bilmiyor mu daha farklı karakteri, duygu dünyası, hayalleri, hedefleri olan bir insan olsaydı gelebileceği noktayı.. biliyor ama o öyle bir hedef koymamışsa neyin yasını tutacak ki? yeteneklerimin bir limiti yoktu ama yeteneklerimle çok daha önemli yerlere gelmem için daha çalışkan bir insan olmam lazımdı. ben de öyle biri değildim. bunun sebeplerine gelecek olursak da farklı şeyler öne sürebilirim.. zaten hayatım çok erken yaşlarda mücadele etmekle geçti. çocukken okuldan eve evden de her allahın günü iki vesaitle antrenman tesislerine ulaşıp antrenmandan sonra yine iki vesait yaparak eve dönüyordum. çocukken zaten yeterince yorucu bir hayatım vardı. demişti sergen bir konuşmasında. sergen de bu gibi şartları öne sürerek farklı bir yorum getirmişti. ama belki de buna benzer şartlar yaşayıp mücadele azmini ve hırsını asla kaybetmeyip bir yere geldikten sonra sergen gibi orayı yeterli görüp sadece yeteneklerinin kaymağını yemeyi yeterli görmeyen nice azimli insanlar olmuştur.

aslında ona buna bahane üretmek yerine tahlili doğru yapmak gerekir. çoğu insan iddia ettiği ölçüde büyük potansiyele sahip olmamakla birlikte bir takım bahanelere sığınarak aslında pek de öyle olmayan şeyler üzerine üzülür.
bunun adı da değerlendirmeyi doğru yapmamak ve kendinin farkında olmamaktır.

eklemeyi unutmuşum, hastalık postalık olayları da engel teşkil edebilir ve bir takım bilinçli tercihler vb. ama bu noktada da artık bir kabulleniş söz konusu olur. kader ve kısmet adı altında. keşfedilmemiş potansiyelse ayrı bir tartışmanın konusu.

teşekkürler argümanına sağlık. bu çok bilmişliğini kendi potansiyelini değerlendirirken göstermeni dileriz bizi dokanma benağ ellema ben zaten kayıp potansiyelim ne yapalım yani tiktok mu açalım hayır istiklalde salına salına gezelim desek yıl olmuş 2024 asla keşfedilemeyiz onca kalabalıktan.
çok zor çok insan var zaten.
bir de psikolojik açıdan yıpranmışız zaten neyine kasacağız akıl sağlığı daha önemli kenara köşeye çekildik üç beş bir şey yapıyoruz bizim payımıza da rus edebiyatı gibi yaşamak düştü devran döndü yine ölünce kıymetine binersin dönemi başladı.
çare sarıgül
hadi bye

iç motivasyonun zedeli veya kırılgan olduğunu gösterir.

potansiyelini gerçekleştirememek diye bir şey yok;

potansiyelinin bu olduğunu kabullenememek var. ne eksik ne fazla.

potansiyelim yokmuş diyenlere, insan kendi içinde oluşturduğu kavram yanılgıları yüzünden, bir türlü bu dipsiz kuyudan çıkamaz. başaramadığınız şeyler için, bu şekilde kestirip atmak tamamen aptallıktan ibarettir.

basit bir örnek vereyim: kilo verme konusunda birçok başarısız denemem oldu. denemekten vazgeçip bu mantığa göre hareket etseydim, büyük ihtimalle sizin dediğiniz noktaya gelip, potansiyel illüzyonu olarak adlandırıp, yerimde saymaya devam edecektim.

insanın en büyük gücü tekrar ve tekrar denemektir. kill bill volume 2'daki, beatrix kiddo yılmadan nasıl tabutu kırmak için uğraşıyorsa, aynı şekilde sizlerin bu kafa yapısına bir an önce geçerek, hayatınızı bu perspektif neticesinde inşa etmeniz gerekmektedir.