psikiyatriye gidilmemesinin gerekliliği

cehenneme övgü adlı kitabı okuduktan sonra karar verdiğim durumdur.

ilk tanıma binaen, gündüz vassaf'ın cehenneme övgü kitabını ben de okudum ama bunun psikaytra gitmek için bir engel olduğunu sanmıyorum. hele ki, yazar gündüz vassaf bile psikiyatr ise, diyecek söz bulamıyorum.

gidin kardeşim gidin. en kötü iki hap yazar gece rahat uyursunuz. olmayan gereklilik.

(bkz: koskoca bilim dalını tek kitapla kaldırıp atmak)

oğlum böyle okuyacaksanız okumayın kitap falan, yok gerek.

ilaçların tek başına sihirli bir etki yapıp bütün dertlerinizi, problemlerinizi ortadan kaybedeceği gibi bir düşünceniz varsa bence de gidilmemesi gerekir. ancak ilaçların bu süreçte yardımcı olacağı, asıl tedavinin kendinizde olduğu bilincine sahipseniz tabii ki de gidin olm manyak mısınız? psikolojik rahatsızlık şakaya gelmez, iyiyim derken intiharın eşiğinde bile bulabilirsiniz kendinizi.

psikiyatriye gitmesen bile bir "okuduğunu anlama kursu" fena olmaz diye düşünüyorum.

t: olmayan bir gereklilik.

gereklilik değil zorunluluktur. devlet hastanesinde randevu bulamazsın, özele gitmeye paran yoktur...

ben 2 gündür gidiyorum ve randevu bulabiliyorum (bkz: erenköy ruh ve sinir hastalıkları eğitim araştırma hastanesi). siz nasıl bulamıyorsunuz anlamıyorum?

gittim çok faydasını gördüm diye bir cümle ben duymadım daha. kaplıcalar bile daha faydalı duruyor şahsi istatistik kurumuma göre. ilaç verip verip mayıştırıyorlar gibi geliyor.

bunların güldüren, enerji veren, uyutan ilaçları falan var. gidip bir yerden istesem bu tanımla bir şeyler 6 ay işettirirler.

miden hasta olur doktora gidersin, gözün hasta olur doktora gidersin, böbreğin hasta olur doktora gidersin, beynin hasta olur abaavvv ne işin var doktorda? arkadaş beynin bazı kimyasalları eksik yada fazla salgılıyor ve bunu terapi ile halledemezsin. gideceksin doktora içeceksin ilacını paşa paşa ondan sonra seni bu hale getiren şartları düzelteceksin.