rakı edebiyatı

kafa ütüleyen merasim.

kırk yıllık koca bir macır olarak umumi olarak içkinin hususi olarak rakının her türlüsünü her ortamda içtim ama hiçbir zaman böyle keriz merasimlere gelemedim. vay efendim kadehler aynı anda dolarmış, ufak olan kadehi büyük olanın kadehinin altından tokuştururmuş vs. vs.
şu "çay var içersen ben var seversen" edebiyatı bile bundan ala.

(bkz: ben edebiyat değilim)

hiçbir içkinin özel merasim ihtiyacı yoktur.. rakı sevilir güzeldir. muhabbet ettirir. fakat kanımca yalnız içilen içki zaten başlı başına merasimdir. yok şu bardakla içilir, yok içine şundan konur... hikaye. tek başına oturur doldurur içersin.

aşırı saçma bir şey. rakı en sevdiğim alkoldür ama "abi rakı bu nasıl içeceğini bileceksin" tipler gibi gözükmekten çok korkuyorum o yüzden arada bir ne alsak sorusuna rakı dışındaki türleri söylüyorum

abartının ürünü. rakı da bir içecek niye abartıyorsunuz anlamış değilim.

ben her dublede 3 dakika saygı duruşunda bulunuyorum

(bkz: adabı vardır rakı içmenin)

rakı içemeyenlerin, içebiliyormuş gibi yapmak için uydurdukları edebiyat.

138 farklı meze, 151 farklı kuruyemiş, 86 farklı şalgam, 317 fotoğraf, rakının muhabbeti de bi başka be kardeşim gibi bayık bir muhabbet, kapanış.

35 lik: 80 tl, edebiyat burada biter.

bu topraklara dair işitilmiş en aptalca şeylerden biri. rakı içen insana neredeyse filozof muamelesi yapılır, içen kadına dair acayip güzellemeler yapılır. altı üstü içki lan.

rakıyı adabınla içeceksen ustaaa, usul usul, kadını okşar gibi...bababa laflara bak.

"bir soğan soyulurken yaşarıyor da gözler,
vatandaş soyulurken aldırmıyor öküzler!
hayadan eser yoktur nafile bütün sözler,
beyhude inat etme hemen salla başını,
dilini tut, uslu dur, zıkkımlan maaşını."

diyor, içki mübtelası olduğu düşünülen şair eşref.
onun sözleriyle geceye veda

rakı değildir insanı güzelleştiren, insanı güzelleştiren masadaki dostlarındır, kadehinin yalnızlığını paylaştığın.

şaka lan, altı üstü anasonlu içecek, o da zaten yalnız içilmiyor. mezesiydi, buzuydu, şalgamıydı...dünya para.

mide bulandıran edebiyat.

küçük iskender tarafından bolca yapılan edebiyattır.

(bkz: içki ve bukowski sözlüğü)

istanbul için yazayım ,çünkü artık şehir şehir gezemiyorum ,meyhane kalmadığına göre rakı adabı ve muhabbeti de kalmamıştır .
rakının muhabbeti mezeden başlar onu da ekleyeyim.

beceremeyenler ve bunu kişisel bir bilgiçlik malzemesi kılarak kullananların sıraladığı geyikler dışında, gerçekten bir 'rakı adabı' vardır.
rakı adabı, hem içkinin karakterine uygun eşlikçisi yiyecekleri(meze) hem dinlendiğinde yaratacağı tamamlayıcı etki bakımından müziği, hem de alkol hakkında yaratılan haksız suçlamalara karşı, içenlerin söyleşi kalitesi ve birbirine saygısını kaybetmeme özenini içerir.
mustafa kemal bu konuda da örnek olmuştur.
en güçlü yazın ustaları bu masalarda tedris etmişlerdir.
islami bağnazlığa karşı bile bu topraklar bin yıllardır bir alevi, bektaşi kültürüyle karşı koyabilmişlerdir.
rakı adabı ciddiye alınması gereken, üç beş geveze zevzeğin estirdiği geyik muhabbeti değildir. batılılar gibi bir alkol kültürümüz ve dostluğumuz olup içselleştiremememiz bu yüzdendir.
rakı ciddi bir içkidir. kendisine de yakışan ciddiyetle bakılıp değerlendirilmelidir.

bazı durumlarda konuşulmaz
birlikte rakı içilir:)