sanat eğitimi almak

canım üniversitem sayesinde, tuval ve boya haricinde masrafa gitmeden alabileceğim, haftaya ilk derste önce kurşun kalem ve kağıtla bir seviyelerimize bakacak, sonra herkesin kendisinin çizeceği resim belirlenecek*, acayip mutluyum lan, hocayada kanım ısındı, 10 numara adam. ben zengin bir ailenin çocuğu falan olsaydım muhtemelen şu yurt dışına sanat eğitimi almaya gidip sergi açan tipler var ya, öyle bir tip olurdum kesin onu fark ettim kendimde. zengin olmasakda bazen hayat yüzümüze gülüyor efendim. aslında mesela bölüm olarak da görsel sanatlar seçilebilir pekala ama bölümü okumakla, sanatı sevmek ayrı şeyler. mesela resim öğretmenliği vs hiç benlik değil açıkçası ben sadece terapi ve ruhsal doyum olarak görüyorum. altında maddi bir kazanç arayışında olduğum durumda tam tersi bir hal alır, bu yüzden bence bazı tutkularımız maddi kaygı veya akademik başarı güdmemeli, ayrı bir alan tanımalıyız onlara.
bu demek değil ki mesela o alanda kariyer yapmayalım, hayır. hayat o yönde ilerlerse neden olmasın, sadece akışa bırakmak gerekiyor bazen, evren/tanrı/doğa* bizi bizden daha iyi tanıyor bence.