sevdiğin için sevilmeyi beklemek

seni seven kişi de senin tarafından sevilmeyi bekliyor. bu böyle zehirli bir sarmaşığın upuzun kollarını göğe kaldırması gibi, sonu olmayan bir işleyiş. bazen denk gelir iki yaka bir kalbe, bazen bir kalp düğmesi kopuk bir yakayı dikmek için mücadele verir. (bkz: şans)

öyle işin de öyle sevginin de sefaletin de tam ortasına koyarım ! (kahkahamı) hahah.

işi çıkar ilişkisine çevirecek davranıştır. "onu seviyorum çünkü beni seviyor" ne kadar sağlıklı bir düşünce yapısı olabilir ki?

aklımı s*keyim dediğim olay örgüsü.

pek de mantıklı olmayan bir bekleyiştir.
sen sev sadece öyle içinden geldiği için.karşılık beklemeden, sahip olmayı istemeden.karşılık bulmak tabi ki mükemmel bir histir ancak o da içinden geldiği için böyle hissederse.

boş olan beklentidir. en iyi ve aynı zamanda en kötü ihtimal sevginizle karşı tarafı bir süre boyunca sizi sevdiğine inandırmak olur. kim sevilmekten hoşlanmaz ki? en sonunda karşı taraf sizi sevmediğini fark ediyor. lütfen ne kendinizi ne karşı tarafı yorun. harika bir insan olabilirsiniz ama bazen sadece o kişi tarafından istediğiniz şekilde sevilmezsiniz.

ne demiş yıldız ablamız, sende sev ama sevilme!

bir süre bunun için çabalar da insan belki. ama kendine olan saygısını yitirmeden yapmalı bunu ya. karşısındakini kazanmak uğruna kendisinden vazgeçmesin. çünkü ortada artık sevgi kalmadığında, ki karşı taraf sevemediğinde sizin sevginizi de yıkacaktır, sizi siz yapan şeyin bu sevgi olduğunu düşünmeyin boşluğa bakıp.

birine top oynarken neden pas verirsiniz, topu ona atarsınız, o da size atsın diye.

işte odur sevdiğin için sevilmeyi beklemek.

en az iki yıl beklemesi gerekir.

sevmediği için kızamazsın, sevdiğin için kırılırsın. beklersin gelmez. aptallık bu bilirsin fakat vazgeçemezsin.

normaldir ben birini sevsem başkasından niye bekliyim sevdiğimden beklerim

aklımda, sırf biri seni sevdiği için sen de mi onu sevmek zorundasın? replikli playful kiss dizisini canlandıran başlık ve beklenti. yani aksi de söz konusudur bu durumun.

birini sevdiğimizde, bunu kendimiz için yapıyoruz.* yani karşılık beklemeden. eğer sevgimde samimi isem karşılığı zaten gelir. eğer gelmiyorsa da bi kendimi yoklarım acaba ben mi aşk sandım diye. dolayısıyla karşılık beklemek bir miktar alış-veriş gibi duruyor. hatta yüklü miktarda...

sevgili idiyken böyle bir durum varsa ki olmalı, adı üstünde karşılıklı sevginin, ilişki bulmuş hali... sevmeyen çıksın, kasmasın. ama platonikse eğer sevdiğin için sevilmeyi beklemek al gülüm ver gülüm davasına benziyor. sevmek, sevmemekten daha zor. o nedenle tanrı'nın bahşettiği bu duyguya karşılık bulmak yerine, beklentiye girmeden, kişinin kendi içine bakması, nasıl sevdiğine biraz kulak kabartmalı ve kendini gözlemlemesi elzemdir, diye düşünüyorum. belki de karşı tarafın hak etmeyeceği kadar güzel bi sevme yetisi vardır. o yüzden beklentiye girilerek heba edilmemeli. yaşanmalı sadece...

daha çok sevildiğim için sevmek zorundaymışım gibi hissediyorum. bunun diğerinden daha ağır bir yükü var, cesaretimin kırıldığı tek nokta sanırım.

muhtemelen sevdiğin için daha az sevileceksin, insanın fıtratı bu. kovalamayı sever çünkü.