sevmeyi bilmeyen insan

sevilmediği için ve ya o duyguya doyamadığı için nasıl seveceğini bilmeyen insandır .

sevilmemiştir duyguya yabancıdır. bu sebeple gerek duymamıştır.

insanlaşma arzusu taşıyıp henüz insan olamayanların sevme tarzı.

sevmeyi bilmeyen bir insanı seversin hem de çok seversin. sonra o seni sevmeyi bilmediği için düzgün sevemez. sende öz saygını yitirmemek için ondan vazgeçersin. sonra da sevmeyi bilmeyen kişi, 'ben hiç bu kadar sevilmedim demek ki sevgi bu ulan.' der. ve muhakkak döner. son...

çok ciddiyim berbat insanlarsınız he. insan sevince en ufak şeye bile kırılır. tamam seviyorsun öyle dümdüz odun gibi sevilmez ki.

sevgini gösterecek besleyecek davranışlarda bulunmak gerek. buna nasip değilmiş sıradaki gelsin kafasında olursan daha çok kaybedersin.

sevgi neydi? sevgi emekti.

klinik bir vaka değilse, temelde sizi sevmeyi bilmiyordur. bir aşık olsun, bakın nasıl seviyor. aradığı aşk sizde değil, bu kadar. kurtarın kendinizi.

(bkz: eski sevgilim)

sezgisini kullanmayı bilmeyen insandır. öğretmemişlerdir. zavallıdır.

bir de olguları, formel bilimleri anlayarak yorumladıktan sonra sezgisel işlem yapmayı seçmeyen/seçemeyen cahil insan vardır ki, sevmemekte sevememekte çığır açabilecek potansiyele sahiptir.

sevmek bisiklet kullanmak gibidir. bisikleti kullanmayı bırakırsanız unutursunuz ve yıllar sonra bisiklet kullanmaya kalktığınızda kendinizi yerle yeksan bulma olasılığınız çok yüksektir.

size bebekken sevmeyi öğretip büyürken de
sevmek adına tüm bildiklerinizi unutturmaya çalışan büyükleriniz ile mücadele etmelisiniz. sevginiz ile siz büyüksünüz, onlar ise sevgisizliklleri ile un ufak küçücük varlıklar haline gelmiş ve sizi öldükleri bataklığa çekmeye çalışan zavallılar..

bu tarz kalıplardan hiçbi şey anlamıyorum ve bu kalıpları anlayıp bunlar üzerinden bi şeyler anlatma çabasında olanları da anlamıyorum sevmeyi bilmeyen insan deyince kafasında bi şey canlanabilen insanla paylaşabileceğim tek şey havadaki oksijen..

sıkıntı yok, terk ederek öğretiriz, demiş bir büyüğümüz. insanı gerçekten içinden çıkılmaz hallere, edalara sürükleyen bir simülasyon oyununun baş kahramanıdır haspam!..

eğer bu bir erkekse*, çoğu erkeğin, gerçekten sevdiğini anlayabilmesi için kaybetmesi gerekiyor. çok sınadım bunu, sevilirken farkına varmıyorlar ama iş kaybetmeye gelince; kafa sapmaya değiyor.* bırakın severek ayrılınsın. bırakın gereken yapılsın.
kurtarmayı bırakın. anlatmayı pas geçin... boş verin, akış aksın.. hayat birgün karşınıza çıkartır nasılsa. anda yıpranmanın, kendini paralamanın bir yararı yok çünkü değiştiremezsiniz. kaybetmeden anlaşılmıyor bazı şeyler... kaybetsin, bırakın..

not: yatırım tavsiyesi değildir. şarkısı budur.

sevilmediği veya sevildiğini hissetmemiş insandır. nasıl ki hiç tatmadığımız meyveyi önümüze getirseler ve tadını tarif et deseler ,tarif edemeyeceğimiz gibi sevgi görmediysek nasıl sevildiğini de bilemeyiz.

sevmek bana göre içgüdüsel bir eylem. içinden gelir. sevmeyi bilmiyorsa; görmeyi, öğrenmeyi, kabul etmeyi ve sevmeyi istemiyordur.

sevildiğine inanamayan insandır bence.

zamanında çok güzel sevmiş ama zor gününde terk edilmiştir. artık güvenmiyor sevemiyordur.

aklı zayıf insandan daha az saygı duyduğum bir şey varsa, o da kalbi zayıf insandır.

hastalıklı insan tipi.
genelde sevgi, şefkat görmedikleri için bunu nasıl yansıtacaklarını bilememe durumudur.
karşı tarafı çok yorarlar.

küçüklüğünde sevilmemiştir... sıkıntıları vardır net
ailevi, sosyal, psikolojik, sosyal...
ve asla sevildiğine de inanmazlar.
kimsenin onu koşulsuz şartsız, çıkarsız gercekten kabul ettiğine inanmazlar... böyle birini bulduklarını zaman da sürekli bir açık ararlar.
çünkü bilmezler ... yabancılar