şive komedisi

ülkemizde çoğunluğun sevmediği komedi. şive komedisi dediklerinde aklıma ilk, "uyyy, nasiiii?" bir de "uuuussssmaan agaaa" geliyor.

iğrençtir.

konyalıya sormuşlar g ile başlayan üç hayvan say diye; goyun, guzu , geçi demiş.

zerre komik olmayan ama komikmiş gibi cılkı çıkarılan iki şey var biri bu diğeri amerikan dublajı.

ülkenin b*kunu çıkardığı konu.

şivenin neyi komik olabilir?

"bıhdık yaa bıhdık" dediklerimizden.

bunun komik olduğunu trakyalılara ve karadenizlilere kim söylediyse allah belasını versin.
t: komik olmayan mizah yapma çabası.

zamanında 70'li yıllardan 90'lara kadar pek çok sanatçı tarafından yapıldı ve ekmeği yendi. şimdi artık bitmesi ya da daha doğrusu modasının geçmiş olması gerektiğine inanıyorum. herkese de yakışmayandır o da bir gerçek.

salaklık üzerinden güldürme ile birlikte tarihe karışması gerekendir. hala 70'lerden bir adım ileri gidemedik.

çoğunlukla becerilemediği halde ısrarla yapılmaya çalışılan şey.

dizilerdeki falan yetmez gibi bir de reklamlarda türkçe konuşmaya çalışan italyan gibi şebelek tiplerle katmerlendi bu olay. güzel değil, doğal değil, komik hiç değil!

komik değildir hem de hiç.

rum ağzı, doğu şivesi,karadeniz şivesi, çingene şivesi ve ege ağzı, belli başlıları
bugün memleket farklılıklarına vurgu yapmak, ideoloji, inanç ve sosyal statü'den dem vurmak istersen de etkin bir biçimde sinemada kullanabilirsin.


sözlük anlamı olarak taklit: ''benzemeye çalışma'' dır.
ancak evliya çelebinin notlarında taklit komik gösterileri ve mukallit ise hokkabaz ve soytarıyı ifade etmektedir.
türk halk komedisinin dna sı ise orta oyun olarak ifade edilir.
açık hava tiyatrosu olarak algılayabileceğimiz gösterilerde, taklit yapan soytarılar eleştiri yapmaktan kaçınmazlardı.
riskli bir işti. bazen bir egeli, bazen de bir rum olurlardı. çoğunlukla sarayın kadrolu elemanları idiler.
sarayı,''uyarmak'' için vardılar.
mizah, kişiler arası iletişim olduğu kadar kitler arası iletişim demekti.
varlığından habersiz olduğumuz egeli'nin konuşmasını ancak, orta oyun turnelerinde görebiliyorduk, onun sadece konuşması değil, kültürünü de bu şekilde öğreniyorduk. tabi ki zaman değişti. dijital devrimle birlikte ege de yaklaştı karadenizde...
doğal olarak, komedi anlayışı değişti, değişmek zorunda...
o yüzden, saçma, başarısız bulunuyor şiveyi komedide kullanmak.
çağ değişti, ve bizim komedi anlayışımız geriledi. o yüzden çağı yakalamayı kaybetti maalesef.

mesela eğer bir karadeniz fıkrası komikse, karadeniz ağzıyla anlatılırsa daha iyi anlaşılacağından daha da komik olur.

bir orta anadolu fıkası komikse, orta anadolu ağzıyla anlatılırsa daha da komik olur.

ama eğer bir şey komik değilse nerenin ağzıyla anlatırsan anlat komik olmayacaktır.

bu benim şahsi görüşüm.

tanım: herkesin yapamayacağı komedi.

şive beni çok geriyor. neden bilmiyorum çocukluğumdan beri acayip tırsıyorum şiveli insanlardan. bilhassa karadeniz şivesi. ister istemez öfkeli gibi görünüyorlar konuşurlarken. oysa karadenizli insanlarla halkla falan muhatap olmuşluğum var. bi kötülüklerini görmedim bile. binnur kaya olsaydı çözerdi bu işi. ya da dur ben kendi analizimi şeyapayım; kesin ben küçükken bir laz bana; "uy haçan da" gibi bir şey söyledi ve ben de yazık yavrum bana, incinmiş olabilirim. of resmen freud'um. doğru mu yazdım acaba? freud? doğru.

haçen/haçan ne demek? bilen var mı?
ay zor konular.

yeterince içerik üretemeyen komedyenlerimizin sığındığı liman.

mihenk taşı komedidir. yapabilen komedyenler azaldıkça sinir bozucu bir hal aldığı doğrudur.

uiiiiyyy nuri babacuuuuum.

bundan daha az komik bir şey varsa o da eser yenenler dir.

bunu yapan ve seven anadolulu avamdır. hiç sekmez..

ağızdır o