soba yakmak

an itibariyle sobamizi da yakmış bulunmaktayız.vatana millete hayırlı olsun .üstünde portakal kabukları sardı evi mis koku hadi olsun ben kaçar sobanın yanına üşüyorum da birazcık.

mandalina ve portakal kokusu, kestane pişirme, sürekli kaynayan demlik. winter is coming dedirten başlıktır.

bir anda nuri bilge ceylan filminde bulursunuz kendinizi.

üstünde kestane de patlatılacaksa varım... çıtırtısı en iyi asmr videosundan bile daha rahatlatıcı etkinlik.

buradaki girdilere bakılırsa hiç kimse soba yakmamış.şayet ömürlerinde bir kış boyunca soba kullanmak zorunda kalsalardı bu kestane kebap,cızırdayan güğüm güzellemelerini yapmazlardı.
lodos havada yakmayı deneyin bakalım ne oluyor.evin içini kaplayan yoğun duman eşliğinde yersiniz o kestaneleri.
yada o sobanın tutuşturulması için tahta kırın bakalım ellerinizin derisinde oluşan baloncukları görelim
yada soba yanan odada sobanın ani ısısıyla her odayı aynı zannederek sobanın yanmadığı odaya girin bakalım giyinsem mi,soyunsam mı şaşırtır insana feleğini.
siz hiç sobada bir iki ayda biriken ve adına kurum denen zımbırtıyla uğraştınız mı,bu zımbırtı ki o baca ve borularda biriktiği müddetçe hem sobanın yanmasına engel olur hem de bundan dolayı eve yoğun bir is kokusu ve ilk tutuşma aşamalarında duman verir.
siz hiç soba kurup kaldırdınız mı?o boruları tek tek birbirine monte etmek hiç de kolay değildir şayet iki metreden fazla bir boya sahip değilseniz.hele ki kaldırırken içinde biriken kurum burun deliklerinize kadar girer.hadi şimdi koklayın bakalım üzerindeki mandalina kabuklarını.
sobaymış,peeehhhh........

keyiflidir. ancak rüzgarsız havada, bir kerede tutuşuyorsa ve tabii ki duman yapmıyorsa. daha da güzeli yakacak odununuz varsa güzeldir. yazları odun köklerini toplardım, tahtaları kırar çuvallara doldururdum. sobayı da kurup üstüne suyu koyar, o sıcacık, tertemiz odada yeğenlerimi banyo yaptırırdım. tabii ki leğende yıkardım canlarımı. bizim zamanımızda banyo mu vardı :)
kaloriferli eve göre külfetleri çok olsa da ülfetleri de yok değildir. sıcacık çay, mis gibi bir uyku, sobaya tükürüp de kaçan minicik bir yeğeniniz varsa* tadından yenmez :)

#2274225 çok güzel yazmış, ona ilaveten annemin sobayla ilgili bir metaforunu da buraya yazmadan geçemeyeceğim. "soba, küçük bir bebek gibidir. sürekli bakım ister. sobanın yakılması, soğuk kömürlüğe gidip orada odun veya kömür kırıp eve getirilmesi, sobanın kömür veya odunla sürekli harlı tutulması, altından küllerinin alınması, sonra o küllerin evden dışarıya taşınması... bir bebeği saatlerce ilgilenmeden bırakamayacağınız gibi sobayı da öyle saatlerce hiç bızıklamadan bırakamazsınız." soba konusunda ihtisas yapmış biri olan annemin evlenirken bana şart koştuğu tek şeyin sobalı bir evde oturmamamız olması da oldukça manidardır çünkü benim soba yakmayı bırak yanan sobayı bile söndüren biri olduğumu biliyordu.*

bu gidişle tüm tc vatandaşlarının öğrenmek zorunda kalacağı eylem....

kırk yılda bir zevkine yapabileceğim eylem.

ama, odun ile ve eski usul soba ile olanını,
kömür sobası yakmak hakkında, hiç bir fikrim yok.

ben daha çok kedi gibi sobanın yanında demlenmesini severim. oda yılda bir bilemedin iki kez olsun. kaloriferi icat eden nurlar içinde yatsın.

kolay iştir. hele ki fındık sobası ise. fakat kurulumu, temizliği oldukça zahmetli. ikinci el tercihimdir. çünkü sıfır bir soba ilk yandığı zaman boyası da yanar, yani isinayim derken dumandan zehirlenirsin. bir kestane, patates pişirilir ki offff. fakat zahmetli bir yanı da sabah erken kalkıp külünü eleyip dökmek.