1.
ilk fotoğraftan günümüze fotoğrafın birçok temel işlevi olmuştur. bunlardan en önemlisi içinde bulunulan anın bir fotoğraf karesi içerisinde dondurulması ve anın ölümsüzleştirilmesdir.
fotoğraf makinesinin icadından günümüze kadar fotoğraf, kendisini bir sanat dalı olarak kabul ettirmiş, alt dalları ortaya çıkmış, bu alt dalların gelişmesiyle birlikte, fotoğrafın amaçları alt dallara göre değişmiştir.
fotoğraf makinesinin öncüsü sayılabilecek karanlık kutu (camera obscura) rönesans devri sanatçıları tarafından bulunmuştur. dünyada ilk kalıcı fotoğraf 1826 yılında fransa’da joseph nicéphore tarafından fransa burgundy'deki evinin penceresinden çekilmiştir.
içinde insan olan ilk fotoğraf da louis daguerre tarafından 1838 yılında paris'te çekilmiştir. fotoğraf 10 dakika boyunca pozlanarak çekildiğinden, caddeden geçen diğer nesneler kaybolurken, ayakkabısını boyatan adam sabit durduğu için tesadüfen fotoğrafta kalmıştır.
1880' den sonra amatör fotoğrafçılığın gelişimi, rahat ve kolay kullanılabilen fotoğraf malzemelerinin seri üretimini hızlandırmıştır. buna örnek olarak 1924'te üretilen alman yapımı leica gösterilebilir. leica' nın küçüklüğü, hafifliği, elde rahatlıkla taşınabilir olması, birkaç fotoğraf çekme imkânı vermesi ve bir makara üzerinde 36 poz olması önemli gelişmiş özelliklerdir.
1948' de abd' de bilim adamı ve edwin h. land' ın geliştirdiği sistem ve polaroid makineyle 60 saniyede pozitif fotoğraf elde edilmesi ilgi çekmiştir. ıı. dünya savaşından sonra canon, mamiya, minolta, nikon, olympus, pentax, yashica, bronica, horseman gibi japon makineleri, fotoğraf dünyasına egemen olmuştur. daha sonraki gelişmeler fotoğraf ve teknoloji işbirliğiyle daha da üst düzeye ulaşmış, su altında görüntü alabilen, uzaydaki araştırmalarda ve mikroskobik araştırmalarda kullanılabilen makineler geliştirilmiştir (sarıkaya i. belgesel fotoğrafçılıkta antik ani kenti-2008)
fotoğraf makineleri günümüzde müthiş bir hızla gelişmektedir. artık sadece analog ve dijital srl makinelerle değil mobil cihazlar ile de fotoğraflar çekilebilmektedir.
sokak fotoğrafçılığı, iç ve dış kamusal alanlarda gerçekleştirilen fotoğrafçılık türüdür. caddeler, sokaklar, pasajlar, istasyonlar, gece kulüpleri, plajlar, toplu taşıma araçları ve hastaneler gibi ortak kullanım alanlarında çekilen fotoğraflar, sokak fotoğrafçılığı olarak tanımlanmaktadır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
fotoğrafçılığın başlangıcından beri uygulanan sokak fotoğrafçılığı, ilk önce elde taşınabilen kodak makinenin 1888’de, ‘siz düğmeğe basın biz gerisini hallederiz’ sloganıyla daha sonra da 1925 yılında daha küçük ve 35 mm film kullanılan leica’nın piyasaya sürülmesi sayesinde yaygınlık kazanmıştır. üçayak gerektirmeyen küçük ve hafif el kameraları, sokak fotoğrafçılığını kolaylaştırdığı gibi amatör fotoğrafçılığın yaygınlaşmasına ve fotoğraf kültürünün toplumun bütün katmanlarına yayılmasına olanak sağlamıştır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
sokak fotoğrafçılığı, fotoğrafın icadının 1839 yılında duyurulmasıyla hatta daha da önce başlamıştır. joseph nicephore niepce’in 8 saatlik bir pozlandırmayla kaydettiği 1826 tarihli “penceremden” adlı tarihin ilk fotoğrafı aslında bir sokak fotoğrafıdır. louis daguerre’in, 1839’da, 15 dakikalık pozlandırmayla çektiği “temple bulvarı” fotoğrafı da bir sokak fotoğrafıdır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
sokak fotoğrafçılığının fotoğraf kuramında bir alan olarak kabul edilmesi sokak fotoğrafları kadar eski değildir. bunun nedeni fotoğrafçılığın diğer alanlarında çalışanların aynı zamanda sokak fotoğrafları da çekmiş olmasıdır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
erken dönem sokak fotoğrafçılığı, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın ilk yarısında paris, londra ve new york, en çok fotoğraflanan kentlerdir. modern mimarinin ekonomik işleyişle sınırladığı bu büyük kentlerin kamusal alanlarındaki değişim, insan hareketleri ve varoluş halleri, erken dönem sokak fotoğrafçılarının birincil konusu olmuştur. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
camera work dergisi fotoğrafçıları alfred stieglitz ve paul strand, 1900’lü yıllarda yoğun işçi göçüyle kalabalıklaşan sokakları, işçileri ve yeni yeni yükselen dev gökdelenleri fotoğrafladılar. modern kent new york’un yeni imgeleri, reklam panoları, iç içe geçmiş marka isimleri, yeni üretim ve tüketim alışkanlıklarının göstergesi olarak berenice abbott ve diğer sokak fotoğrafçıları tarafından 1930’lu yıllardan itibaren kadrajın içine dâhil edildi. benzer fotoğraflar londra’da ve göç alarak büyüyen pek çok modern kentte çekildi. brassai, paris sokaklarını ve eğlence mekânlarını gece çektiği kurgu fotoğraflarla kaydetti ve 1933 yılında geceleyin paris adıyla yayımladı. bill brandt ve brassai ise 1930’lu yıllarda, gece yaşayan sıra dışı paris’i fotoğrafladılar. andre kertesz, henri cartier-bresson ve daha çok sayıda fotoğrafçı paris sokaklarını kendilerine özgü tarzlarıyla fotoğrafladılar. bill brandt ise 1938’de yayımlanan londra’da bir gece kitabında olduğu gibi kentin sokaklarını gece fotoğraflamıştır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
erken dönem sokak fotoğrafçıları, genel olarak kentin mimari değişimini ve / veya sokakta gözlemledikleri yoksulluğu belgelemek eğilimi içindeydiler. 1860’lı ve 1870’li yıllarda, londra’da, oscar gustave rejlander (1813-1875), stüdyosunda kurguladığı yoksul sokak çocuğu fotoğrafları çekiyordu. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
1930’lu ve 40’lı yıllarda amerika’daki sol eğilimli fotoğraf okulu ve hareketi olan photo league bünyesinde dersler veren fotoğrafçılardan biri olan levitt, sokağı, sokakta oynayan çocukları, tebeşirle çizdikleri resimleri ve diğer insanları hem fotoğraflamış hem de filme almıştır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
çağdaş dönemde çekilen bazı sokak fotoğrafları, daha çok snapshot olarak değerlendirilebilir. çağdaş fotoğrafın mükemmeliyetçi olmayan estetik öngörüsü, sokak çekimlerinde geleneksel çekim kontrollerinden arınmış görüntülerin yolunu açmıştı. kamusal alana yansıyan özel hayat ve dijital olanaklar sokak fotoğrafında korunan mesafeyi tartışmalı hale getirmiş, geleneksel ve dijital gözetlemecilik çağdaş dönemin sokak fotoğrafçılığını belirleyen en etkili unsurlar haline gelmiştir. martin parr, joel meyerowitz, susan meiselas, lee jeffries, steve dierkens, rinzi ruis, kip praslowicz ile bruce gilden ve michael wolf çağdaş dönemin en önemli sokak fotoğrafçılarıdır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
brooklyn sokaklarında büyüyen ve 1980’li ve 90’lı yıllardan günümüze sokak fotoğrafçılığının en radikal isimlerinden biri olan bruce gilden (d.1946), sokakta insanların yüzüne aniden flaş patlatarak yakın plandan çektiği portreleriyle tanınmaktadır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
ülkemizde fotoğrafçılığın tarihçesine baktığımızda tanımamız gereken son derece yetenekli fotoğrafçılar vardır. bunlar da diğer fotoğrafçılar gibi sokakları fotoğraflayarak tarihi bugüne taşımışlardır.
abdullah biraderler, türkiye’de fotoğraf sanatının kurucuları olarak tanınan abdullahyan kardeşlerin ticari adıdır. (www.leblebitozu.com bilmeniz gereken 16 türk fotoğrafçı)
kendi dönemlerinde istanbul sokaklarını ve istanbul sokaklarında yaşamı fotoğraflamışlardır.
geçtiğimiz yıllarda kaybettiğimiz büyük fotoğraf ustası ara güler, her ne kadar kendini foto muhabiri olarak tanımlasa da yaşadığı süre içerisinde istanbul sokaklarını da fotoğraflamış ve geride istanbul’un foto tarihçesini bırakmıştır.
özellikle 2000’li yıllardan sonra cep telefonlarında yaşanan gelişmeler ve fotoğraf çekebilen mobil cihazlardaki gelişme, sokak fotoğrafçılığına da yansımış, sosyal medya ağlarının özellikle de ınstagram’ın ortaya çıkışıyla, sokak fotoğrafçılığı analog ve dsrl fotoğraf makinelerine ihtiyaç duyulmadan yapılabilir hale gelmiştir.
susan sontag "fotoğraf üzerine" adlı kitabında sokak fotoğrafçısını, "yalnız başına yürüyerek, kent cehenneminde keşfe çıkmış gibi dolanan, merakını çelen her köşeye sezdirmeden sokulan ve aklına esen yerlere girip çıkan kişilerin, keza şehri şehvet dolu aşırılıkların yaşandığı bir manzaraymış gibi keşfeden dikizci gezginin silahlı versiyonu" olarak anlatmıştır (satkın b. sokak fotoğrafçılığında yeni bir mecra: ınstagram 2017)
clive scott, sokak fotoğrafçılığının yaygınlaşmasını, teknik olarak küçük formatlı kameraların gelişmesi, ona paralel bir şekilde bakış açısındaki değişmeler, fotoğrafların kullanımı ve sergilenişindeki hıza bağlamıştır (satkın b. sokak fotoğrafçılığında yeni bir mecra: ınstagram 2017).
sokak fotoğrafçıları, sokak fotoğrafları için ekipman seçiminde belirli kriterleri gözetmektedirler. bunlar kısaca, kullanım kolaylığı, ekipman boyutu ve ağırlığı, ekipman fiyatı, fotoğraf çıktı kalitesi olarak özetlenebilir.
full frame fotoğraf makineleri yerine, daha küçük ebatta olan aynasız fotoğraf makineleri, yeni nesil compact fotoğraf makineleri veya cep telefonları sokak fotoğrafçıları tarafından tercih edilmektedir.
fotoğraf makinesinin ve lensinin büyük olması, kadraja giren kişileri rahatsız edebileceği nedeniyle sokak fotoğrafçıları ortamın doğallığını bozmayacak, insanları rahatsız etmeyecek, fazla ağır olmayan, zoom lensler yerine prime lensleri tercih etmektedirler.
anı yakalamak sokak fotoğrafçısının en büyük arzusudur. bu nedenle her sokağa çıktığımızda yanımıza fotoğraf makinesi almıyoruz. fotoğraflamak istediğimiz an geldiğinde, bugün herkesin cebinde olan mobil cihazlarla gayet güzel sonuçlar veren fotoğraflar çekilebilmektedir. en iyi fotoğraf makinesi anı yakaladığınızda yanınızda olan fotoğraf makinesidir.
robert capa, fotoğrafınız yeterince iyi değilse, olaya yeterince yakın değilsiniz, demiştir.
bugün sokak fotoğrafçılarının temel hatalarından birisi fotoğrafa yeterince yakınlaşmamak, özellikle insanları yandan, arkadan çekmek gibi hatalardır.
sokak fotoğrafçılığının en önemli unsuru iletişimdir. sokak fotoğrafçılığı anı yakalamak kadar, doğru iletişim kurabilmektir aynı zamanda. fotoğraf makineleri günümüzde insanlar tarafından silah gibi algılanmakta, izinsiz fotoğraflarının çekilmesinden kimse hoşnut olmamaktadır. burada devreye iletişim kuralları girmektedir. fotoğrafını çekmeye karar verdiğimiz kişi ile doğru iletişim kurulduğunda ve gerekli izin alındığında kişilerin de rahatlaması sonucu doğal fotoğraflar çekilebilmektedir.
sokak fotoğrafçısının amacı çok fotoğraf çekmek değil, anı yakalamak, ruhu olan fotoğraflar ve bugünün yaşam biçimini yarına aktarmaktır.
fotoğraf makinesinin icadından günümüze kadar fotoğraf, kendisini bir sanat dalı olarak kabul ettirmiş, alt dalları ortaya çıkmış, bu alt dalların gelişmesiyle birlikte, fotoğrafın amaçları alt dallara göre değişmiştir.
fotoğraf makinesinin öncüsü sayılabilecek karanlık kutu (camera obscura) rönesans devri sanatçıları tarafından bulunmuştur. dünyada ilk kalıcı fotoğraf 1826 yılında fransa’da joseph nicéphore tarafından fransa burgundy'deki evinin penceresinden çekilmiştir.
içinde insan olan ilk fotoğraf da louis daguerre tarafından 1838 yılında paris'te çekilmiştir. fotoğraf 10 dakika boyunca pozlanarak çekildiğinden, caddeden geçen diğer nesneler kaybolurken, ayakkabısını boyatan adam sabit durduğu için tesadüfen fotoğrafta kalmıştır.
1880' den sonra amatör fotoğrafçılığın gelişimi, rahat ve kolay kullanılabilen fotoğraf malzemelerinin seri üretimini hızlandırmıştır. buna örnek olarak 1924'te üretilen alman yapımı leica gösterilebilir. leica' nın küçüklüğü, hafifliği, elde rahatlıkla taşınabilir olması, birkaç fotoğraf çekme imkânı vermesi ve bir makara üzerinde 36 poz olması önemli gelişmiş özelliklerdir.
1948' de abd' de bilim adamı ve edwin h. land' ın geliştirdiği sistem ve polaroid makineyle 60 saniyede pozitif fotoğraf elde edilmesi ilgi çekmiştir. ıı. dünya savaşından sonra canon, mamiya, minolta, nikon, olympus, pentax, yashica, bronica, horseman gibi japon makineleri, fotoğraf dünyasına egemen olmuştur. daha sonraki gelişmeler fotoğraf ve teknoloji işbirliğiyle daha da üst düzeye ulaşmış, su altında görüntü alabilen, uzaydaki araştırmalarda ve mikroskobik araştırmalarda kullanılabilen makineler geliştirilmiştir (sarıkaya i. belgesel fotoğrafçılıkta antik ani kenti-2008)
fotoğraf makineleri günümüzde müthiş bir hızla gelişmektedir. artık sadece analog ve dijital srl makinelerle değil mobil cihazlar ile de fotoğraflar çekilebilmektedir.
sokak fotoğrafçılığı, iç ve dış kamusal alanlarda gerçekleştirilen fotoğrafçılık türüdür. caddeler, sokaklar, pasajlar, istasyonlar, gece kulüpleri, plajlar, toplu taşıma araçları ve hastaneler gibi ortak kullanım alanlarında çekilen fotoğraflar, sokak fotoğrafçılığı olarak tanımlanmaktadır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
fotoğrafçılığın başlangıcından beri uygulanan sokak fotoğrafçılığı, ilk önce elde taşınabilen kodak makinenin 1888’de, ‘siz düğmeğe basın biz gerisini hallederiz’ sloganıyla daha sonra da 1925 yılında daha küçük ve 35 mm film kullanılan leica’nın piyasaya sürülmesi sayesinde yaygınlık kazanmıştır. üçayak gerektirmeyen küçük ve hafif el kameraları, sokak fotoğrafçılığını kolaylaştırdığı gibi amatör fotoğrafçılığın yaygınlaşmasına ve fotoğraf kültürünün toplumun bütün katmanlarına yayılmasına olanak sağlamıştır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
sokak fotoğrafçılığı, fotoğrafın icadının 1839 yılında duyurulmasıyla hatta daha da önce başlamıştır. joseph nicephore niepce’in 8 saatlik bir pozlandırmayla kaydettiği 1826 tarihli “penceremden” adlı tarihin ilk fotoğrafı aslında bir sokak fotoğrafıdır. louis daguerre’in, 1839’da, 15 dakikalık pozlandırmayla çektiği “temple bulvarı” fotoğrafı da bir sokak fotoğrafıdır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
sokak fotoğrafçılığının fotoğraf kuramında bir alan olarak kabul edilmesi sokak fotoğrafları kadar eski değildir. bunun nedeni fotoğrafçılığın diğer alanlarında çalışanların aynı zamanda sokak fotoğrafları da çekmiş olmasıdır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
erken dönem sokak fotoğrafçılığı, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın ilk yarısında paris, londra ve new york, en çok fotoğraflanan kentlerdir. modern mimarinin ekonomik işleyişle sınırladığı bu büyük kentlerin kamusal alanlarındaki değişim, insan hareketleri ve varoluş halleri, erken dönem sokak fotoğrafçılarının birincil konusu olmuştur. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
camera work dergisi fotoğrafçıları alfred stieglitz ve paul strand, 1900’lü yıllarda yoğun işçi göçüyle kalabalıklaşan sokakları, işçileri ve yeni yeni yükselen dev gökdelenleri fotoğrafladılar. modern kent new york’un yeni imgeleri, reklam panoları, iç içe geçmiş marka isimleri, yeni üretim ve tüketim alışkanlıklarının göstergesi olarak berenice abbott ve diğer sokak fotoğrafçıları tarafından 1930’lu yıllardan itibaren kadrajın içine dâhil edildi. benzer fotoğraflar londra’da ve göç alarak büyüyen pek çok modern kentte çekildi. brassai, paris sokaklarını ve eğlence mekânlarını gece çektiği kurgu fotoğraflarla kaydetti ve 1933 yılında geceleyin paris adıyla yayımladı. bill brandt ve brassai ise 1930’lu yıllarda, gece yaşayan sıra dışı paris’i fotoğrafladılar. andre kertesz, henri cartier-bresson ve daha çok sayıda fotoğrafçı paris sokaklarını kendilerine özgü tarzlarıyla fotoğrafladılar. bill brandt ise 1938’de yayımlanan londra’da bir gece kitabında olduğu gibi kentin sokaklarını gece fotoğraflamıştır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
erken dönem sokak fotoğrafçıları, genel olarak kentin mimari değişimini ve / veya sokakta gözlemledikleri yoksulluğu belgelemek eğilimi içindeydiler. 1860’lı ve 1870’li yıllarda, londra’da, oscar gustave rejlander (1813-1875), stüdyosunda kurguladığı yoksul sokak çocuğu fotoğrafları çekiyordu. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
1930’lu ve 40’lı yıllarda amerika’daki sol eğilimli fotoğraf okulu ve hareketi olan photo league bünyesinde dersler veren fotoğrafçılardan biri olan levitt, sokağı, sokakta oynayan çocukları, tebeşirle çizdikleri resimleri ve diğer insanları hem fotoğraflamış hem de filme almıştır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
çağdaş dönemde çekilen bazı sokak fotoğrafları, daha çok snapshot olarak değerlendirilebilir. çağdaş fotoğrafın mükemmeliyetçi olmayan estetik öngörüsü, sokak çekimlerinde geleneksel çekim kontrollerinden arınmış görüntülerin yolunu açmıştı. kamusal alana yansıyan özel hayat ve dijital olanaklar sokak fotoğrafında korunan mesafeyi tartışmalı hale getirmiş, geleneksel ve dijital gözetlemecilik çağdaş dönemin sokak fotoğrafçılığını belirleyen en etkili unsurlar haline gelmiştir. martin parr, joel meyerowitz, susan meiselas, lee jeffries, steve dierkens, rinzi ruis, kip praslowicz ile bruce gilden ve michael wolf çağdaş dönemin en önemli sokak fotoğrafçılarıdır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
brooklyn sokaklarında büyüyen ve 1980’li ve 90’lı yıllardan günümüze sokak fotoğrafçılığının en radikal isimlerinden biri olan bruce gilden (d.1946), sokakta insanların yüzüne aniden flaş patlatarak yakın plandan çektiği portreleriyle tanınmaktadır. (orhan s. toplumsal değişimin görsel estetik belgesi olarak sokak fotoğrafçılığı 2020)
ülkemizde fotoğrafçılığın tarihçesine baktığımızda tanımamız gereken son derece yetenekli fotoğrafçılar vardır. bunlar da diğer fotoğrafçılar gibi sokakları fotoğraflayarak tarihi bugüne taşımışlardır.
abdullah biraderler, türkiye’de fotoğraf sanatının kurucuları olarak tanınan abdullahyan kardeşlerin ticari adıdır. (www.leblebitozu.com bilmeniz gereken 16 türk fotoğrafçı)
kendi dönemlerinde istanbul sokaklarını ve istanbul sokaklarında yaşamı fotoğraflamışlardır.
geçtiğimiz yıllarda kaybettiğimiz büyük fotoğraf ustası ara güler, her ne kadar kendini foto muhabiri olarak tanımlasa da yaşadığı süre içerisinde istanbul sokaklarını da fotoğraflamış ve geride istanbul’un foto tarihçesini bırakmıştır.
özellikle 2000’li yıllardan sonra cep telefonlarında yaşanan gelişmeler ve fotoğraf çekebilen mobil cihazlardaki gelişme, sokak fotoğrafçılığına da yansımış, sosyal medya ağlarının özellikle de ınstagram’ın ortaya çıkışıyla, sokak fotoğrafçılığı analog ve dsrl fotoğraf makinelerine ihtiyaç duyulmadan yapılabilir hale gelmiştir.
susan sontag "fotoğraf üzerine" adlı kitabında sokak fotoğrafçısını, "yalnız başına yürüyerek, kent cehenneminde keşfe çıkmış gibi dolanan, merakını çelen her köşeye sezdirmeden sokulan ve aklına esen yerlere girip çıkan kişilerin, keza şehri şehvet dolu aşırılıkların yaşandığı bir manzaraymış gibi keşfeden dikizci gezginin silahlı versiyonu" olarak anlatmıştır (satkın b. sokak fotoğrafçılığında yeni bir mecra: ınstagram 2017)
clive scott, sokak fotoğrafçılığının yaygınlaşmasını, teknik olarak küçük formatlı kameraların gelişmesi, ona paralel bir şekilde bakış açısındaki değişmeler, fotoğrafların kullanımı ve sergilenişindeki hıza bağlamıştır (satkın b. sokak fotoğrafçılığında yeni bir mecra: ınstagram 2017).
sokak fotoğrafçıları, sokak fotoğrafları için ekipman seçiminde belirli kriterleri gözetmektedirler. bunlar kısaca, kullanım kolaylığı, ekipman boyutu ve ağırlığı, ekipman fiyatı, fotoğraf çıktı kalitesi olarak özetlenebilir.
full frame fotoğraf makineleri yerine, daha küçük ebatta olan aynasız fotoğraf makineleri, yeni nesil compact fotoğraf makineleri veya cep telefonları sokak fotoğrafçıları tarafından tercih edilmektedir.
fotoğraf makinesinin ve lensinin büyük olması, kadraja giren kişileri rahatsız edebileceği nedeniyle sokak fotoğrafçıları ortamın doğallığını bozmayacak, insanları rahatsız etmeyecek, fazla ağır olmayan, zoom lensler yerine prime lensleri tercih etmektedirler.
anı yakalamak sokak fotoğrafçısının en büyük arzusudur. bu nedenle her sokağa çıktığımızda yanımıza fotoğraf makinesi almıyoruz. fotoğraflamak istediğimiz an geldiğinde, bugün herkesin cebinde olan mobil cihazlarla gayet güzel sonuçlar veren fotoğraflar çekilebilmektedir. en iyi fotoğraf makinesi anı yakaladığınızda yanınızda olan fotoğraf makinesidir.
robert capa, fotoğrafınız yeterince iyi değilse, olaya yeterince yakın değilsiniz, demiştir.
bugün sokak fotoğrafçılarının temel hatalarından birisi fotoğrafa yeterince yakınlaşmamak, özellikle insanları yandan, arkadan çekmek gibi hatalardır.
sokak fotoğrafçılığının en önemli unsuru iletişimdir. sokak fotoğrafçılığı anı yakalamak kadar, doğru iletişim kurabilmektir aynı zamanda. fotoğraf makineleri günümüzde insanlar tarafından silah gibi algılanmakta, izinsiz fotoğraflarının çekilmesinden kimse hoşnut olmamaktadır. burada devreye iletişim kuralları girmektedir. fotoğrafını çekmeye karar verdiğimiz kişi ile doğru iletişim kurulduğunda ve gerekli izin alındığında kişilerin de rahatlaması sonucu doğal fotoğraflar çekilebilmektedir.
sokak fotoğrafçısının amacı çok fotoğraf çekmek değil, anı yakalamak, ruhu olan fotoğraflar ve bugünün yaşam biçimini yarına aktarmaktır.
devamını gör...