sözlük yazarlarının kendini en cool hissettiği anlar

abimle piyasaya bakmaya çıkarken.

daima.

halka şekeri tek seferde ağzıma sığdırıp boğulmadan bitirince acayip havalı hissediyorum.

çay ikram edilirken çay kaşığını tepsiye fırlatmak. coolluğun ham maddesi oluyorum o an.

bana yürüyen bir kadını red etmek.

perde asarken, kavanoz kapağı açarken bazen süpürge yaparken allahım diyorum tam bir ev erkeğiyim sen neler yaratıyorsun.

birilerine bir sey anlatırken( kelimelerin akışı ve guzel bir diksiyon) karşı tarafta bir reaksiyon aldığım o ilk an. (bkz: that's cool man) yani anlaşılmanın verdiği haz. hazcılık felsefesi müridi değilim.(bkz: swh)

sozluge ilk kayit oldugum an. *

bir şarkı vardı, sınıfa girerken hep onu açardım ve ordaki hiçbir insanı görmezdim.o kadar hoşuma giderdi ki bu durum, insanların böyle ara ara gözlerimden silinmesini istiyorum.

5. sinif zamanlarim okulda siniflar arasi turnuva duzenliyorlardi bende o zamanlar guzel oynuyordum zaten futbol kursuna da gidiyordum bi yandan neyse sinifin kaptani ben oldum herkesi ayarladim pozisyanlarini vs. girdik turnuvaya. bide 5. siniflarla 6. siniflari karisik yapiyorlar kendimizden buyuk adamlarla oynuyorduk eslesmede denk gelirse. biz karsimiza kim gelirse eliyoruz ama yari finale kadar ciktik. yari finalde rakibimiz 6a herifler çok guzel oynuyor ama bizde bos degiliz nihayetinde aga bi sekilde oynuyoruz mac berabere bitti bizde uzatmalar filan da yok direk penaltilara geciliyor. onlar atti biz attık derken en son karsi taraf kullandi atamadı sira bizde ve ben atiyorum eger gol olursa finale cikicaz atamazsam onlar cikiyor. e tabi ben heyecandan titriyorum artik zaten herkes izliyor atmosfer insani daha da beter ediyor. bende gaza geldim yaklastim yavas yavas bir panenka atmisim ama nasil yani topcu olan panenka gelse benimkinden guzel lan bu gol der biz deliriyoruz sonrasinda zaten finalde elensek de yari filan macimizi attigim o golle gelen ozguveni unutmak kolay degil