şu an yapılan iş

ağlama derecesine geldiğim için son ses death metal şarkısı açtım dinliyorum. sinirlenince ne güzel gidiyor mübarek. evet, sinirlenince metal müzik dinliyorum çünkü o atılan brutaller kendime getiriyor beni. dalga geçeni döverim valla ha çok sinirliyim zaten!!!!

yazarların seslendirdiği şiirler başlığına şiir atmak için turgut uyar ' ın bir şiirini ezberlemeye çalışıyorum.*

tekli koltuğa oturma bölgemi koyup, sehpaya ayaklarımı uzatmak suretiyle, büyük bir ciddiyet içinde sözlüğe akademik anlamda faydalı bir şeyler katmanın gayreti içerisindeyim.
(bkz: linkedin jargonu)

aslında yaptığım : oturma organımı büyütmek suretiyle pinekliyorum.

yarın için yemek yapıyorum.

bilgisayarımın başında gayet çalışıyorum. sanırım önümüzdeki 2-3 saat daha çalışıyor olacağım.

(bkz: yatış)

klimalı odada ısınmaya çalışıyorum. hava çok soğuk.

evde kahve içiyorum.

ilaç yazdırmak için sıra bekliyorum. ölmüşüm ben ya.

otobüsteyim.

saatlerdir binbir emekle yaptığım çok öenmli bişeyi tek tuşla sildim. sonra tekrar yapayım derken onu yapan bilgisayar programındaki bütün verileri sildim. şimdi oturdum ağlıyorum...

yolculuk. ankaraya giden bir otobüsün içindeyim. oturmaktan popom uyuştu, internet, priz yok, arkamdaki amca bağıra bağıra yol boyu telefonla konuşuyor.

kitap okuyarak danışan bekliyorum. kitap: geyikler, annem ve almanya - nursel duruel

500.000 dolar bütçe içinde-2 adet vatandaşlığa uygun-kurumsal kiracılı-kira çarpanı yüksek-iskanlı-yeni binada iş yeri-beylikdüzü civarı.

acenta payı: yüzde 10
2. el satış kanadına: yüzde 4
aracı emlakçıya komisyon: yüzde 4
tapu masrafları: yüzde 4
döner sermaye:900 tl
tapu müdürlüğü memuruna avanta:1.000 tl

hepsi bütçe içinde dahil olmalı.

hoff

bütçe 2.000.000 tl, lokasyon güneşli/bağcılar.

site içi, projeden 0 daire. arakat ve yukarısı.

-oturum sebebiyle alınacağı için tapu masrafı minimum, çakarız 250.000 satış bedeli yüzde dördü kadarını da tapu vergisi verir. devleti uyuturuz.

acenta: yüzde 10
aracı: yüzde 4
memura avanta: 500 tl
döner sermaye:900 tl

bütçe dahilinde kapama.

kahve yapıyorum. ne demişler uyku tutmadıysa kahve iç ve uzaklara bak.

şu cümleyi sekiz defa yazıyorum.
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."
"herhangi bir şey yapmak zorunda değilim."

yatağımda uzanmış tanım giriyorum.

behzat ç. izlemeye gidiyorum. şerefsiz bahar.

yazarların anlık işlerini ya da işgüzarlıklarını dile getirdiği başlık.

evet, işgüzarlık demiş miydim?..

yana döne elektrik bandı aradım sözlük. yana döne... ve onun dışında her şeyi buldum. babamın o mübarek, o yüce, o muhtişim, dokunmamamız salık verilen alet çantasını açtım. neler bulmadım ki, kirli somunlar, temiz somunlar, yedek kristaller, *, testere uçlu anahtarlık, kendinizi duvara monte edilebileceğiniz yapıştırıcılar, silikon tabancası*, yıldız tornavida, elektrikli tornavida, kağıt bandı, koli bandı ama elektrik bandı yok! yani var ama benim istediğim rengi yok!.. şimdi şey diyebilirsiniz: sen de somunu buldun, tereyağını köy kahvaltısında istiyorsun hincime... evet. düşünebiliyor musunuz?.. siyah değil yeşil*, iğrenç bir renk elektrik bandı... düşünebiliyor musunuz? her şey var ama benim aradığım yok! tam oturup ağlamalık. tek derdim buymuş gibi... sanki başka derdim yokmuş gibi...
peki ne işime yarayacak bu?.. hiç.. hiçbir işime yaramayacak. aldım ve bağlamam gereken, kapatmam gereken kablonun yarasını yapıştırdım. güzelce tedavi ettim onu.
oldu mu? bence olmadı ama kablo için her şey yolunda. zira yarası da yeşil* onun için her şey yolunda. benim için değil...

hayat gibi değil mi yaa? hayat gibi...

tam da o anda, aradığınız şey orada değildir.
siz ne vakit aramayı bıraktınız, hemencecik karşınıza çıkar. aslında hiç de ihtiyacınız yoktur. aslında hiç de aramıyorsunuzdur. işte ihtiyacınız olmayan bir anda, oradadır. ne saçmalık! hayatın, bu yönlü saçmalıklarına da alışmalı artık: yani

evet, hayat bi tarak gönderdi ama ne yazık ki artık kel kalmıştık.*..