sürekli yemin eden insan

çileden çıkaran insandır. daha doğrusu annemdir. 10 saniyede 100 kez yemin ediyor. en kötüsü, "oğlumun ölüsünü gör" diyor herkese yemin ederken. benden ne istiyon anne ya.

üsteki yazarın annesini tenzih ederek yalan söylemeye meyilli insanlardır bence. yalanları gizlemek ve inandırıcılığı arttırmak için yemine başvurma ihtimalleri yüksektir.

inanılmamaktan bu kadar korktuğunu göre zamanında haksızlığa uğramış insandır büyük ihtimalle.

tamamıyla alışkanlıktan ibarettir. bölgesel olarak kendini gösterir. bazı çevrelerde büyüyen insanlar devamlı yemin etmeye meyillidir. yemin onlar için yemin gibi değil, söz arasında kullanılan basit kelimelerden ibarettir.

bilmediğim amaçtır. bu konuda şu argüman ileri sürülür,

çünkü yalan söyler.

şu an annem bir kadın ile kavga ediyor. 1 saattir, (kadın herhalde 40 kez annem de 30 kez falan yemin etti) toplam 60-70 kez yemin etmişlerdir. kadın sürekli "valla" demekte, annem de sürekli, ramazan ayı çarpsın beni, allah çarpsın ki doğru demektedir. hatta her 10 dakikada bir, birlikte vallalaşmaktadırlar. herhalde annem kadına meydan okuyor, "gel bakalım hangimiz daha çok valla dicek vs atalım" diyor. kadın da hep yeniyor. yani annem, kahramanım, 1 saatte gözümün önünde loser'a döndü. videolardaki o pubg oyuncusuna meydan okuyan velete döndü yahu. yeter.

tabii şimdi şey sorabilirsiniz, burda sana koyan nedir? arkadaşlar bunlar o kadar yemin ediyorlar ki, her yemin edişlerinde içimden 2 kez, allah'ım affet diyorum. siz düşünün, 70'i 2'ye çarpın. oha yani 1 saatte 140 kez tövbe etmişim. bakın şu an ne anladım? her şerde bir hayır varmış arkadaşlar. aydınlandım resmen. 2 senedir anlayamadığım sözü, annemle arkadaşı 1 saatte, yemin edişleriyle, açıkladılar. hem de deneysel bir şekilde.

şimdi şu argümandan bahsettik üstte: "yemin edenler yalan söyler" argümanından. tamam da annem doğruyu söylüyor, yemin ettiği olayı biliyorum.*

bir de şöyle bir olay var, diyalog şöyle:

annem: bak allah'a yemin olsun,
kadın: yav tamam, valla anladım valla valla, vallahi inandım, bak anladım ve inandım valla valla,
annem: bak şu ramazan ayında, şu mübarek ayda yemin ederim ki....

diyalog bu yani. yani anne, kadın sana inanıyor. kadın "anladım, inandım" diyor. sen neden hala yemin etmeye devam ediyorsun. inanmış işte tamam dürüstsün yeter artık.

inanılma ve güvenilme arzusudur.
şahsen nadiren yemin ederim, yemin ederken de utanırım.
sanki yalan söylüyormuşumda inanılmak istiyorum hissine kapılırım.

bir gün çarpılacak ama ne zaman diye pusuda beklerim kendisini.

kürt olma olasılığı yüksektir.
(bkz: valla) (bkz: de valla)...

yalanını millete inandırmak için yemini kullanan aptalın tekidir.

vallaaa ben... ben hiç yemin etmemişem.

inanmamın güç olduğu insan. yalancının dilinden yemi eksik olmazmış.