sürgün (kısa film)

kaan kodaz tarafından yönetilmiş 10 dakikalık kısa film; amatör oyuncular yer almıştır.



kızını kaybeden genç bir rehber öğretmeni ve içinde olduğu durumun öğrencilerine ilgisizlik olarak yansıması sonucu yaşadığı pişmanlığı konu ediniyor.

kızını kaybeden genç kadın yas tuttuğu için tepeden tırnağa siyah giyiniyor, yüzünde gram umut yok ve öğrencilerine yardım etmekten kaçınıyor, ben zaten çaresizim, kime nasıl çare bulabilirim ki? düşünce tarzını kızı öldükten sonra benimsemiş.

kendisi bir rehber öğretmeni ve rehber olması, öğrencilerinin zor durumlarında çözüm bulması gerekiyor ama o kızı öldüğü için zaten acı çekiyor ve kendisiyle ailevi sorunları hakkında konuşmak isteyen genci dinlemiyor.

çocuğa form doldurmasını söylüyor ve çocuğun yazdıklarını okurken onun intihar edeceğini anlıyor, sonra çocuğu dinlemediği için pişmanlık yaşıyor ve kendini, mesleğini hatırlıyor, yardımına ihtiyacı olan öğrencilerini hatırlıyor.

artık öğrencileriyle ilgilenen bir öğretmen olması ile kısa film sona eriyor.

bu kendi fikrimi katmadığım kısımdı, şimdi kendi yorumuma geçmek istiyorum.

hocanın kızı öldüğü için sürekli okuldaki odasında çiçekleri sulamasını, kendi kızını yaşatamadığı için başka bir canlıyı yaşatmaya çalışması dikkatimi çeken şeylerdendi.

kısa filmin ana fikri bence şuydu;

zor durumda olabilirsiniz, çaresiz hissedebilirsiniz ama başkalarının sizde çare aramasına engel olmamalısınız, depresyonda olsanız da, acı çekseniz de bir mesleğiniz olduğunu, hayatın devam ettiğini unutmamalı ve sizden çare bekleyenleri eli boş göndermemelisiniz.

eğer o öğrenciyi dinleseydi belki öğrenci intihar etmeyecekti, intihar etmek üzere olan birinin size ulaşmaya çalışması ve onu geri çevirmek, intihar etmesi, çok zor ve acı şeylerdir ve telafisi yoktur, o yüzden içinizde neyle mücadele ediyorsanız, onu yaşamaya devam edip hayata devam etmek ve kalanlara umut olmaktan başka çare olmadığını unutmayın...