1.
bir film hayal edin, kore savaşı dönemi geçsin, beş karakter olsun ve beşi de farklı şekilde toplumsal ayrımcılığa uğramış olsun, ve swing dans onların ortak noktaları olsun. ah atladım birde tabi asıl mekan bir esir kampı olsun. imkansız gibi mi geldi? değil, çünkü 2018 yılında yönetmen koltuğuna oturan kang hyeong cheol bu filmi çekmiş.
bir arkadaşımın önerisi ile izledim filmi. başlangıçta büyük beklentiye girmemiş, biraz dans, biraz güzel birşeyler izlemiş olurum diye düşünmüştüm. ama her zaman herşey düşündüğümüz gibi olmuyor değil mi?
filmde toplamda 5 ana karakter var. birisi amerikalı siyahi asker (aynı zamanda rengi sebebi ile dans topluluğundan atılmış profesyonel dansçı), diğeri 4 dil bilen ve çalışarak hayatını savaş ortamında devam ettirmeye çalışan bir kız, bir çinli genç, bir kuzey koreli adam(eşini arıyor) ve birde ana karakter olan kuzey kore askeri.
aynı anda dışlanmış, ayrıştırılmış, etiketlenmiş bir grup insan birlikte dans edebildiklerini fark ediyorlar. bir vesile ile. aslında olayın etiketlerinde olmadığını da böylece anlıyorlar belkide.
film süresince, 3 söz beni çok derinden etkiledi.
biri,
' komünizm, kapitalizm kimse bunların ne olduğunu bilmeseydi, insanlar ne ölürdü ne öldürülürdü.'
diğeri ;
'rüzgar çok sert eserse, sokaktaki köpek bile kominist olur.' cümlesi idi. çaresizlik mi insanı karşısındakine saldırmaya itmişti acaba?! '
sonuncudu ise ,
'bu rusya ile amerika'nın savaşı, benim değil. benim olmayan birşey için neden benim büyükannem ölsün?! ' idi
belki de böyleydi gerçekten, görünmez bir el çıkıp sen beyazsın, sen kapitalistsin, ssen şusun sen busun diye etiketleyip duruyor bizleri. sonra da o senden değil diyip ötekileştirdiğinin üzerine salıyor seni. sonra sen, senin olmayan bir savaşa mağlup düşüyorsun. bu kadar zor mu normal, dümdüz bi insan olmak acaba diye düşünüp durdum film boyunca. onların da tek istediği belki, eşiyle biyerde oturmak, çocuklarını seyretmek yada iyi bir işte çalışıp güzel yerleri görmekti. yada sahnede deliler gibi dans edip eğlenmekti.
filmden çok uzaklaştım farkettim. topluyorum o halde. bu film kısaca, en özet hali ile, neden etiketlerle yaşamamanız gerekli onun filmi. lütfen izleyin, belki bir yanınıza başkası tarafından bilmeden yapıştırılmış o etiketi çıkarma gücü bulursunuz kendinizde.
şimdiden iyi seyirler.
bana vesile olan arkadaşa da çokça teşekkürler.
bir arkadaşımın önerisi ile izledim filmi. başlangıçta büyük beklentiye girmemiş, biraz dans, biraz güzel birşeyler izlemiş olurum diye düşünmüştüm. ama her zaman herşey düşündüğümüz gibi olmuyor değil mi?
filmde toplamda 5 ana karakter var. birisi amerikalı siyahi asker (aynı zamanda rengi sebebi ile dans topluluğundan atılmış profesyonel dansçı), diğeri 4 dil bilen ve çalışarak hayatını savaş ortamında devam ettirmeye çalışan bir kız, bir çinli genç, bir kuzey koreli adam(eşini arıyor) ve birde ana karakter olan kuzey kore askeri.
aynı anda dışlanmış, ayrıştırılmış, etiketlenmiş bir grup insan birlikte dans edebildiklerini fark ediyorlar. bir vesile ile. aslında olayın etiketlerinde olmadığını da böylece anlıyorlar belkide.
film süresince, 3 söz beni çok derinden etkiledi.
biri,
' komünizm, kapitalizm kimse bunların ne olduğunu bilmeseydi, insanlar ne ölürdü ne öldürülürdü.'
diğeri ;
'rüzgar çok sert eserse, sokaktaki köpek bile kominist olur.' cümlesi idi. çaresizlik mi insanı karşısındakine saldırmaya itmişti acaba?! '
sonuncudu ise ,
'bu rusya ile amerika'nın savaşı, benim değil. benim olmayan birşey için neden benim büyükannem ölsün?! ' idi
belki de böyleydi gerçekten, görünmez bir el çıkıp sen beyazsın, sen kapitalistsin, ssen şusun sen busun diye etiketleyip duruyor bizleri. sonra da o senden değil diyip ötekileştirdiğinin üzerine salıyor seni. sonra sen, senin olmayan bir savaşa mağlup düşüyorsun. bu kadar zor mu normal, dümdüz bi insan olmak acaba diye düşünüp durdum film boyunca. onların da tek istediği belki, eşiyle biyerde oturmak, çocuklarını seyretmek yada iyi bir işte çalışıp güzel yerleri görmekti. yada sahnede deliler gibi dans edip eğlenmekti.
filmden çok uzaklaştım farkettim. topluyorum o halde. bu film kısaca, en özet hali ile, neden etiketlerle yaşamamanız gerekli onun filmi. lütfen izleyin, belki bir yanınıza başkası tarafından bilmeden yapıştırılmış o etiketi çıkarma gücü bulursunuz kendinizde.
şimdiden iyi seyirler.
bana vesile olan arkadaşa da çokça teşekkürler.
devamını gör...