türk sanat müziği

muğazzez abacı ve merhum hüner coşkuner.

osmanlı saray müziği temelini oluşturur.
osmanlı sarayında müzik yapan insanlar ermenilerdi.
ud mesela ermenilerin icad ettiği bir müzik aletidir

babamdan bana kalacak en büyük miraslardan biri. ben kendimi bildim bileli, babam haftasonu iki duble rakısını koyar, maç yoksa da türk sanat müziğini açar yanında, tıngırdatır.

küçükken hiç sevmezdim. üniversite dolaylarındayken dinlemeye çalışmaya başladım. dinledikçe, sevdim. sevdikçe daha çok dinledim.

bu yazıyı niye yazıyorum. kendime çay koymak üzere mutfağa gittim. aklıma yalnızca sitem'in sözleri geldi bir anda. "doymadım doyamadım sevmelere seni ben" diye söylemeye başladım. kim söylüyordu lan dedim. metin şentürk'ten kulağımda olduğunu hatırladım. açtım youtube'u dinledim. oradan hüsnü şenlendirici'nin sadece klarnetle çaldığı versiyona geçtim. oradan ata demirer'in çok akustik'te söylediği sevmekten kim usanır'a geçtim. şimdi, açtım türk sanat müziği listemi dinliyorum. müzeyyen abla'yla başladım, zeki abi'yle devam eder, yokuş aşağı giderim artık.

çok enteresan bir şey. bir yerden başlayınca içine çekiyor, varacağın son durak oluyor hep. yirmi sene önceki bana söylesem bunu, inanmazdım. hayatta belli bir seviyeyi geçtikten sonra yükleniyormuş gerçekten.*

dinlediğiniz eserlerin ne olduğunu bilin, 44 kişi.

türk sanat müziği diye bir müzik yok.
yok. yok.

anlatamadık size.

bak ne var biliyor musun?