türklerin türkçe isim kullanmaması sorunsalı

öncelikle; özel isimler anlamı boşaltılmış anlamlı sözcüklerdir. özel olunca o anlam, anlamsız olur.
(bkz: ahiretlik isim) saçmalığıyla ülkenin büyük çoğunluğuna arapça isim verildi. sanki öbür tarafta ismini soracaklar, sen de abd... bilmem ne deyince "aaa! ne güzel isim. geç geç, cennete geç." diyecekler.
dede adı, nene adı diye diye her doğan çocuğa arapça isimler verilmeye devam edildi. çevremdeki 10 insanın 9'unun kimliğinde arapça bir isim mevcut. benim de adım arapça ve bundan oldukça rahatsızlık duyuyorum. merak ediyorum, sözlükte kaç kişinin adı türkçe be!

ıslâmi geleneklerden dolayı kurandan ya da islam büyüklerinden birinin adını koyma çabasıyla gelişen durum.

benim adım türkçe hah. mete.

tuvalette taharet musluğun var, çay içiyorsun, iptidailik de var. ama çocuğunun adını alex koyuyorsun. ya da venüs.

arapça olan adından rahatsız olurken arapça nick almak.
(bkz: beyaz)

abbasiler zamanında uygulanan ümmetçilik politikasının en büyük etkilerindendir(türkiye’de genellikle arap kökenli isimlerin olması.). türklerin anadolu’ya gelişi, göktanrı dininden çıkması ve devamında diğer topluluklarla kültürel çeşitliliğe yol açacak etkileşimi aynı zamanda osmanlı imparatorluğunun islam’a odaklı bir devlet olması sebebiyle oluşan bir sonuçtur.

ismim türkçe, bu konuda şanslıyım.