uzaklaşmak

dert nefret olsa var ya far away (bkz: açıkseçikaşkbandosu)

kafanıza yatmayan meseleler olduğunda kendiliğinden oluşmuş bir süreçtir. ardından ayrılık ve son durak.*

bir taraf itmiştir ötekini. tabi neyden uzaklaştığına göre değişir bu.

"ne ki, kaçış yalnızca bir uzaklaşma değil, bir varıştır aynı zamanda." okuyucu - bernhard schlink

bu alıntıya yorum ekleyecek olursam, her uzaklaşma bir yere yakınlaşmadır diyebiliriz. matematiksel mutlak bir gerçek. iyi ve kötü kavramları insan zihninde yaratılan etiketler olduğu için bu hükmü biz veririz. her duruma istediğimiz etiketi yapıştırabilir ve her uzaklaşmaya başka ve belki de daha güzel bir şeye yakınlaşma adını verebiliriz. pozitif olmak güzel elbet.

uzaklaşmak...ayrılıp uzak bir yere gitmek demektir. bazen herkesten ve her şeyden uzaklaşmak istersin. sıkıntı şu : nereye gidersen git kafan seninle geliyor.insan kendinden uzaklaşamaz .

sanırım hepimizin ara sıra istediği yegane şey bu. sorumlu olduğumuz, üzerimize yüklenen görevleri bir kenara bırakıp her şeyden sessizce uzaklaşmak... hayat yorduğunda, sorunların ardı arkası kesilmediğinde, üzüntülerin ve kederin dört bir yanımızı sardığında başvuracağımız kendimizi dinleme yolu... bir nevi tatildir bu yapılan, belki sorunlar bir yere gitmemiştir; ama yine de bir süreliğine sen onlardan ayrılmanın bir yolunu bulmuşsundur. uzaklaşmak, sanırım hepimizin istediği en yegane şey. özellikle de bu zamanlar.

kendiyle ilgili yüzleşmesi gerekenlerden kaçanlar için işe yaramayacak mekan değiştirme eylemi.

uzaklık nedir? neden uzaklaşırız? benliğimizin kendine kaçışı mıdır uzaklaşmak? aslında uzaklaşırken birçok şeye de yakınlaşırmışız. bazen uzaklaşmak gerekir, yakınlaşmak için.

bence insan ara ara çevresinden uzaklaşmalı. dönüp kendisine bakmalı ve "şu anımdan memnun muyum?" diye sorgulamalı. kalabalıklar arasında insan kendini sorgulamaya vakit bulamıyor ve bu yüzden aslında hayatında olmaması gereken şeyleri çıkarmalta geç kalıyor.

uzaklaşmak yolculuk muydu? yoksa bir yerden kaçmak mıydı?
sonu olmayan bir serüven gibi korkarak yaşamak mıydı?..

şimdi şöyle bir çevrenize bakının ne görüyorsunuz tam bir kaos ve karmaşa.en istediğiniz şeyin aile kurmak veya iş kurmak,bulmak olduğunu varsayalım. hepsinin de bir şekilde hayata geçtiğini anlık olarak mutlu olduğunuzu düşünelim. iş yerinde bir sorun olur ve uzaklaşmak istersin. aile hayatında belli bir takım sorunlar meydana gelir ve yine koşarak uzaklaşma hakkın olsa onu tercih edersin. sosyal çevrende arkadaş ortamında konu o an sarmaz, yada dikkatini çekmez ve uzaklaşmak gelir içinden. bazen en kötüsü kendinden kaçmak uzaklaşmak istersin. kaçabilir misin orası ayrı bir muamma! keşke bende uzaklaşabilsem ama bir anlığına değil. ansızın soyutlasam kendimi her şeyden. o uzaklaştığım yerde kalsam ve tüm toksiklerden arınsam.

istemsizce olur, insanın olduğu her yerdedir uzaklaşmak. bugün yediğiniz içtiğiniz ayrı gitmez yarın bir bakarsınız aslında bu insanla paylaşım yapmaktan hoşlanmıyorsunuz. üzücü ama bütün insan ilişkilerinin mutlak sonudur bana göre.

kendime uyguladığım tarifedir.

köpek zincirini koparır ama tasmasını boğazında taşır.

izole olmak. bazen en iyisidir.