uzun süre giyilmemiş giysinin cebinde para bulmak

gömü bulma hissi uyandıran insanı en mutsuz anında bile havalara uçurtabilecek güce sahip olan durumdur.

cebimde para taşıma alışkanlığım olamadığı için hiç başıma gelmemiş bir olaydır. cebimde anca marketten bakkaldan aldığım para üstleri olur, o da unutup tekrar bulduğumda beni mutlu edecek kadar yüksek bir meblağ olmaz.

hiç deneyinlemediğim bir durum. çok mu düzenliyim, çok mu fakir ruhlu emin değilim.
ama bir tık daha beni mutlu edenini yaşadım. üniversitede okurken ayın son günü hiç param kalmamış. atmleri dolaşıyorum belki bir hesaptan 5 tl falan bulurum diye. birden çok kullanmadığım bir bankayı da kontrol edeyim dedim. 50 tl vardı hesapta. o an ben dünyanın en mutlu insanıyım. o para da nereden geldi hiç fikrim yok. ilahi bir güç?..

miktardan bağımsız bir sevinç yaratır, 10 liraya bile çocuk gibi sevinirsin.

(bkz: fakir avuntuları)

bu başlığın bir üst formu olarak (bkz: halının altında unutulan para). şahsım bunu yapmıştır. gelin anlatayım:

bir gün annem temizlik yaparken halının altından 100 tl buluyor. tabi bizimkilerin öyle huyları yoktu, ben nereden öğrendiysem bulunca mutlu olayım diye koymuşum. neden halının altı olduğuna dair bir açıklama yapamıyorum.

evde babamla konuşuyorlar kim koyar, niye koyar, büyü mü yaptılar vs. öyle 5-10 tl de değil ki; 100 tl hem de bütün mavi bir para. dolayısıyla bana hiç ihtimal vermiyorlar. iki gün annem evin içinde dolanıyor, tabi içi de huzursuz... ben olaylardan bihaber iki gün sonra ne olduğunu sorunca bana anlatıyorlar ki vay başıma... mutlu olayım diye koyduğum para, resmen evde kaosa sebep olmuş.

anlayacağınız çok para mutluluk getirmiyor (u: ). bir ötesi ise, para mutluluk getirmiyor. mutlu olayım diye paranızı bilerek bir yerlerde unutmayın. "bilerek" diyorum çünkü para nasıl unutulur açıklayın bana? para oğlum bu. millet aç, aç...

genelde, ,bir düğüne, nikâha gideceksem başıma gelen, çok güzel bir olaydır.
ayda yılda bir giydiğim takım elbisenin cebinden para çıkabiliyor.
bir keresinde çeyrek altın bile bulmuşluğum vardır.*

sevinçten çok üzüntü yaratır. kim bilir o para ne kadar süredir orada bekliyordu. enflasyon oranına da bakılırsa pul olması kaçınılmazdır.

bazı zamanlar fakir ruhumu sevindirmek için bilerek yaptığım olaydır.

hiç başıma gelmeyen durum, kıyafetlerimin ceplerini ve çantamı günlük boşaltma takıntım var.

ben bir yere para koysam onu hayatta unutamam. aklımdan çıkmaz o para. benim gibiler için pek de işe yaramayan durum.

aşırı derecede keyifli bir durum.

en güzel mutluluk anı.

mutluluk denince akla hemen onun adı gelirr

elbisenin gözünüze daha güzel görünmesine neden olur. başka zaman totem yapmak içinde giyersiniz.

hiç başıma gelmemiş olay.
ben bir yere bir lira koysam bile aklımdadır o. hemen gidip almak istiyorum. değil cebime elli lira, yüz lira koyacağım ve unutacağım... kendimi unuturum cebimde bıraktığım parayı unutmam sanırım.

(bkz: küçük bir mutluluk sebebi)

ben hiç unutmadığım için bulduğum zamanbende bayram havası yaratır efenim. küçük bir miktar olsa bile hemencecik plan yaparım. çikolata mı alsam jelibon mu diye kafam deli sorular olur. ooh iyi ki de bulmuşum diye dolanırım ortalarda.

geçenlerde 100 tl buldum ve üzüldüm. o parayı cebime koyduğumda muhtemelen 1 euro 2 tl falandı.

efendiler, siz yine iyi para falan buluyorsunuz. bende birkaç peçete ve alışveriş fişinden başka bir şey çıkmıyor ki...

para değer kaybettiği için eskisi kadar mutluluk vermeyen şey.

200 lira bulmak 50 lira bulmak aslında.