uzun yola çıkmak

bazen çok keyiflidir bazen ise tam bir ızdırap.

türlü türlü insanlarla karşılaşma ihtimaliniz yüksektir.

toplu taşıma ile bile dünyanın parası olan zevk.
her kuruşuna değiyor yalnız.
haliyle, bir tür zengin eylemi.

cep doluysa, araba da sağlıklı ise gidilir valla.

o uzun yolun sonunda deniz gorunecekse guzeldir

maceracı ruhların yüreklerinde ateş, miskinlere közdür. öyle çokça romantizm içermez. araca ilk binen haliniz dahi; inen halinizi tanımaz.

ne zaman ailecek gideceğimiz uzak bir şehir olursa aklıma hep ferdi tayfur gelir. hatta gitmemize de gerek yok, uzun yol kelimesi benim için ferdi tayfurla özdeşleşmiş bir kelime direkt olarak. çünkü ne zaman arabayla bir yolculuğa çıksak kapının önünden arabaya biner binmez babam hep ferdi tayfur açar. bir de bağıra bağıra eşlik eder. sırayla kaç tane albümünde kaç şarkısı varsa gidene kadar dinleriz*. arada bir değiştirir hüseyin altın'a falan da kayar ama favorisi ferdi tayfur'dur yine de. bazen ablam ve kardeşimle söyleniriz ne anlıyorsunuz bu ağır müzikten diye o zaman da başlar sizin dinlediğiniz müzikler de müzik mi, esas şarkıyı bu adamlar söylüyordu demeye. sonra gençken kasetlerini aldığını falan anlatır. gençlik anılarını anlatınca keyiflenirim, dinlemek güzel hissettirir. ama gönlümüz olsun diye hiç yoktan barış manço falan da sıkıştırıverir araya. biraz da hep uzun yolda çalıştığından olsa gerek ferdi tayfur olmak üzere diğer arabesk müzikleri bu kadar çok sevdiğini düşünürüm. çünkü ona göre bu şarkıları dinlemeyince yol bitmiyormuş. sonrası zaten arabanın içindeki sıcaklaşmış hava ve arabesk müziğin getirdiği baş ağrısıyla beraber midem bulanmaya başlar. kısaca söylemem gerekirse ferdi tayfur ve araba tutmasından sebep sevmediğim yolculuklardır. ama yine de ailecek gittiğimiz o uzun yolculukların da yeri hep ayrıdır bende.

kulaklık ve derin düşünceler...

uzun yol deyince lise yıllarım gelir aklıma. liseyi şehir dışında okudum, ailemden uzakta. babam arabayla otogara götürür, bir sigara yakardı. beraber sessizce otobüsün gelişini beklerdik. otobüs gelir, beni bindirirdi. birbirimize el sallardık, ben ağlamamaya çalışırdım. tabi başarısızlıkla sonuçlanırdı bu çabam :)
otobüsün kalkmasıyla ruh halim de değişirdi; hüzün belki de heyecana dönüşüyordu kim bilir. arkadaşlarım, hayatım diğer şehirdeydi sonuçta. kulaklığımı takar, geceyi uzun uzun izleyerek hayallere dalardım.

kim bunu seviyorsa aklından zoru var derim. evlat olsa sevilmez bu. hayatımın en uzun yolculuğundayım ve bitmiyor.

mesela normalde buraya uzun uzun yazardım ama ona bile tahammülüm kalmadı.

bu gecemin aktivitesi.
dolunayın eşlik ettiği uzun bir yola çıktım. ayı konuya dahil etmemden de anlaşılacağı üzere romantik modumdayım. ara ara müzik dinleyip uyuduğum, bir daha asla görmeyeceğim evlerin ışıklarına bakıp içeride neler olduğunu hayal edeceğim bir yol olacak. uzun yolu uçağa bin kere tercih ederim.*

istanbul'daysan, tarlabaşı gibi mevkilere çok girip çıkma.

aya bakıyorum canikom falan derken bir bakmışsın paket olmuşsun. adamı okuturlar 2 dakkada. aman diyim.

yakın zamanda yapacağım senede bi kaç kere yaptığım eylemdir. yaklaşık on /onbir saat sürer ve o saatler müzik eşliğinde ara sıra mola vererek yapılınca dahada keyifli olur.o yolda yanından geçen araçları seyredip içindeki insanlar hakkında yorum yapmak fikir yürütmek ,etrafta yeni şeyler görmek yada görmeyi umut etmek daha ne olsun .uzunsa yolunuz keyfini çıkarmaya değer tıpkı hayat gibi.

burada tek kıstas vardır. ayakkabıları çıkarma eşiği. baktınız ki ayakkabı biraz sıkmaya başlıyor, önce biraz ipler gevşetilir. muhtemelen birkaç mola verilmiştir.

lakin yetmez. ayaklarınızın ve bileklerinizin daha fazla şişmemesi ve rahatça bağdaş kurarak yola devam etmek için dayanılabilecek zaman geçtikten* çıkarıyoruz ayakkabıları.

seviyorum ben uzun yola çıkmayı. düşünecek çok şeyim oluyor. hayal kuracak zamanım oluyor. muavinle de aranız iyiyse en baba terapiden daha iyi geliyor insana.

kafa dağıtmak için on numara aktivite.

uzun yola çıkmak zaman zaman sadece bir eyleme dayanmayabiliyor. hayallerinden binlerce km uzakta bir hayata sahip olduğunda, bir de o hayale ulaşma arzusu seni harekete geçirdiğinde, uzun bir yola çıkıyorsun demektir. hayallerini gerçekleştirmek üzere yollara düşenlere selam olsun, yolunuz açık olsun.

uzun yolculukları nedensizce severdim. geçenlerde bir yerde okudum. evi yol olanlar varmış. sanırım benim de evim yollar...

uzun yollar vazgeçilmezim olan şeyler ayda en kötü ihtimalle 20 şehir değiştiriyorum ve buna alışınca sabit bir yerde durmak batıyor yukarda biri evi yol olanlar varmış demiş işte o tam olarak benim

yolun ucundaki için değer. ne olursa olsun değer hem de.

one more cup of coffee for the road diyerek çıktığınız seyahatte, midenin beyni tepiklemeye başlaması ile yol kenarı bir han arar iken, ay burası çok salaş, ay burası kalabalık, şurada sadece köfte var, acaba çorba mı içsek, dur önce bir sevişelim, benzinlikte duralım da su alalım derken amaan zaten bir saatlik yol kalmış, varınca yeriz sonucuna bağlanan kararsızlıklar aksiyonudur.