yabancı bir şehirde tek başına dolaşmak

pandemi başladığından beri en çok yapmak istediğim şeylerden birisi bu sanırım. kulaklığımı takıp hiç gitmediğim daha önce hiç bilmediğim bi şehirde dolaşmak, orayı tanımak ya da istanbulda bi sahil boyunca yürümek, parklarda yeşilliklerde oynayan çocukların o bitmeyen mutluluğuna hayran olmak, kuzguncuk ve balat gibi ara sokaklarıyla renkli evleriyle bile insanı büyüleyen yerleri gezmek, dolaşmak, müziğimle beraber düşüncelerimde kaybolmak istiyorum. içim rahat bi şekilde gezmeyi, yürümeyi ve deniz havası almayı o kadar özledim ki*.

bunu tam olarak yapan biri olarak söylüyorum dünyanın en ama en güzel şeyidir. sınırsız kayboluş ve sınırsız keşfetme becerisi.
tavsiyem ; sinop, ordu, giresun , artvin gibi illerde yapmanız yönünde. kaybolsanız da her sokak denize çıkıyor nasılsa.

bir çeşit terapidir. sen bir yabancısındır ve kimsenin umrunda degilsindir orada. kaybolursun sokaklarda, amaçsızca hayatı sorgularsın. hele birde moduna uygun müzik eşliğinde bu aktiviteyi yapmak bir ileri seviyeye taşır durumu.

yaklaşık 3 4 hafta önce deneyimlediğim aktivite. şahane bir şey. malatya'dan elazığ'a gittim. şehri bilmiyorum. rotamı belirledim. en iyi rehberler minibüs şoförleri. bir de yabancı olduğunu söyleyince yardım etmek için yarışıyorlar adeta. harput kalesine çıkacam dedim. minibüsün ön koltuğuna şoförün hemen yanına kuruldum. anlattı kaptan. "bayraklı tepede in. tam karşın elazığ, sol tarafın dersim, arka tarafın bingöl" dedi. "sonra kaleye çık. bingölü daha geniş açıdan görürsün." yemek yiyecek yerleri de söyledi. pandemi nedeniyle kapalıydı çoğu yer. şehir merkezinde önerdiği tantuniciye gittim. kasada duran arkadaşa şehri gezmek için geldiğimi yemeğimi dışarıda değil içeride bir yerde yemem mümkün mü diye sorduğumda, alt kata inmemi söyledi. dar bir merdivenle alt kata indim. karşıma lüks döşenmiş kocaman salonda bir kaç kişinin daha yemek yediğini gördüm. neyse siparişim geldi. yedikten sonra bir de çay rica ettim.
vel hasıl güzel bir gezi yaptım. bilmeden gezilen şehir daha güzel geziliyor.

(bkz: flâneur)

biraz kaybolma korkusu olsa da özgür hissettiriyor. kimseyi tanımıyorsun ,kimsede seni tanımıyor ,keşfedilmeyi bekleyen sokaklar gökyüzü ve sen .

şu hayatta yapılabilecek en huzur verici en rahatlatıcı etkinliktir. ruhu dinlendirmek, ona yeni heyecanlar katmak.

kaybolurum kesin. yön diye bir şey yok bende.

sevdiğim bir aktivitedir. size engel olacak kimse olmadığı için rahat edersiniz.

bazı insanlar için terapi gibi olan ancak benim için kaygılı bir durumdur. ya kaybolursam ya başıma bir şey gelirse diye düşündüğüm için gram keyif alamıyorum.

en sevdiğim şey. kuş gibi özgür hissettiğim nadir anlardan biri.

psikopatik bi özgürlük hissi uyandırır. bağımlı eder, manyak eder adamı. kaybolsan dahi kendi özgürlüğünde kaybolursun. nevrotik bi özgürlüktür, bağımlılık yapar. gerçek hayata dönmeye engel teşkil edebilir.

bir de kulaklıklarınız takılıysa ve favori parçalarınız çalıyorsa, yapılabilecek en güzel aktivitelerdendir. günlük yaşamın stresinden ve içinizi kemiren düşüncelerden az da olsa uzaklaştırır.

keşke kendi şehrimde de bu kadar özgür hissederek dolaşabilsem dediğim durumdur.

ilk zamanlar tedirgin etse de ilerleyen zamanlarda süper bir his yaratıyor. tanınmamak, gerekirse sokakata acaba biri beni görür mü diye düşünmeden içinden geldiği gibi ağlayabilmek.

en sevdiğim tatil türü.

her yere şaşırarak bakıyorsun ama çok güzel bir duygudur bu her yeri keşfetmek öğrenmek istiyorsun. aslında bir bakıma bir yeniden doğuş hikayesine dönüşüyor. kendi hikayeni en baştan yazacağın hiç bir yeri bilmediğin bambaşka bir şehir.

bayılırım, çok zevklidir. sürekli bir şey anlatmak için sizi dürten , çevreyi, oradaki yaşamı gözlemenizi zorlaştıran birisi yoktur. doyasıya her detayına kadar etrafı izleme fırsatı sunar.

nereye gideceğini bilemediğinden yolun götürdüğü yere gittiğin anın güzelliği hiçbir yolculukta ya da yürüyüşte yoktur bence . o yüzden başlarda huzursuz etse de alıştıkça en özgür hissedilecek anlardan biridir.

hayallerimden bir tanesidir. bunu hayal ederken aklıma ünlülerin yurt dışında daha rahat etmesi meselesi gelir hatta.
çok istiyorum a dostlar, çok.