yabancı uyruklu biriyle evlenmek

annem ve babam. iki kültüre doğmak güzel aslında.kötü yanları da var tabi. babamın duyduğu özlem ve bizi memleketine götürememesi, onlarında türkiye'ye gelememesi. ayrıca orayla ilgili pek çok önyargı olduğundan bazen insanlar saçma sapan konuşuyor ama onun dışında güzel bir durum iki kültürü de tanımak.

dil bilgisi uyuşmazlığı yaşanılır.

inancım ve değerlerimden ötürü yapmayacağım şeydir. ama olsa kültür farklılıklarından tadına doyum olmayan bir ortam oluşabilir.

eu vatandaşlığı için babamı kütelerim. olursa güzel olur. ama bazı şakaların anlaşılmaması yorar belki.

yabancı olsun ama müslüman olsun uzun boylu olsun sportmen olsun esmer olsun olgun olsun ingilizce konuşsun ama türkçesi de olsun yemek yapmayı sever olsun kilosuz olsun anlayışlı olsun saçı uzun olsun vs ...

mümkünse müslüman olmasın gerisi hallolur.

babamın vermiş olduğu en doğru karardır.

muhteşem bir fikir ! özellikle rus, ukraynalı, kolombiyalı, brezilyalı daha doğrusu bütün latin amerika ülkelerinden olur. böyle bir hanım bütün hayatınızı değiştirebilir.

kişi kendisinin oyuncak hamuru değildir şekil versin niyetine. rica ederim türkleştirmeye çalışmayınız. belki bazı şeyleri anlamayacak bunu zorlamayınız ne olur.
onun dışında karşılıklı anlaşarak birbirinizi vatandaşlık fırsatı olarak görebilirsiniz ama seviyorsanız farklı kültürlerin her zaman çatışması olacaktır. alışma süreci uzun da sürebilir, akışına bırakın. aileleri de evliliğe dahil etmeyin artık yatağa beraber girmiyorsunuz. teşekkürler.

sanırım artık okey olduğum şeydir.

bir süredir arkadaşlık ettiğim polonyalı hanımefendiden sonra fikrim çok değişti…

insanları dilleriyle , kökenleriyle veya ırklarıyla nitelendirmeye karşıyım. benim için sevmeden, zaman geçirmeden , zoraki yapılan evliliklere yabancı biriyle evlenmek denilerbilir.

bakın gençler bu çok güzel bir fikir gibi görünebilir ama işim gereği çok sayıda yabancıyla evlenmiş türk insanının boşanma evraklarını okumuş biri olarak söylemeliyim ki o kadar da iyi bir fikir değil bence... din, dil, ırk gibi farklılıkları bir kenara bırakırsak en büyük sorun, kültürel farklılıklardan dolayı yaşanıyor. özellikle çocuk yetiştirme konusu çok büyük sorun oluyor. oğlumun bir arkadaşının annesi ingiliz, babası türk'tü. kadın evlendikten sonra müslüman oldu, hayat tarzı türklere çok benzerdi ama buna rağmen türkiye'de başta eğitim sistemi olmak üzere hiçbir şeyi beğenmiyordu, aslında söyledikleri de doğruydu ama eşi de türkiye'de yaşamak istiyordu. 3 çocukları vardı, öyle bir sistem kurdular ki 2 sene ingiltere'de, 2 sene türkiye'de yaşıyorlardı, 15 sene boyunca böyle yaşadılar, çocukların kafası çorba gibi oldu, her 2 senede bir ülke değiştirmek, farklı bir eğitim sisteminde eğitim görmek, çocuklar için aslında hiç de iyi bir şey değil, bir kere ne türkçeyi ne ingilizceyi doğru düzgün konuşabiliyorlar, anne babanın çocukların eğitimi konusundaki bu anlaşmazlıkları, bence o 3 çocuğun hayatını mahvetti.. baştan "sevgimizle her şeyin üstesinden geliriz" ile başlanan bu serüven, genellikle yaşanılan ülkeye alışamamanın bile sorun olduğu bir sıkıntılar yumağına dönüşüyor.. aman dikkat diyorum... istisnalar vardır elbette ama ben gördüklerimden yola çıkarak bunları yazdım..

insan kendi kültüründen biriyle zor anlasirken alınan büyük risktir. birbirinizin diline çok hakim degilseniz ama müthiş olabilir.sizi deli mi etti sırıtarak karşı tarafa kufredersiniz hem ortam yumuşar hem siniriniz geçer ve bence bu evlilik yürür.

aynı dili konuştuğumuz birileriyle anlaşamıyoruz daha, ne yabancısı allasen. aynı ülkedeki kültür farkı nedeniyle bile sorun çıkıyor. ayrıca bir şey diyeceksin, böyle komikli bir şey, mal gibi bakacak suratına. ay hiç uğraşamam.

gayet mantıklı bir seçimdir. eğer anlaştığınız sevdiğiniz birileri varsa hiç düşünmeden evlenin derim. bazıları, bizim türklerden bile daha iyi ve geçimli olabiliyor.

kafamda hep olmasını istediğim şey...

yabancı derken ukraynalı rus yada iskandinav falansa benim için bir sorun yok.

kendi milletinden olmayan bir dünya vatandaşıyla hayatını birleştirmek.

evlendiğin birine yabancı olmaktan iyidir.
uykum var çok felsefe yapamayacağım.
iyi geceler.

yunan ve ıraklı manitam oldu.. ben çok dil-din vs.takılan biri değilim ancak karsimdakinin de öyle olması lazım, ne kadar yeni fikire saygi çerçevesinde acik olursanız ilişki o kadar saygi temelli olur... ben sanırım erkek cinsine göre cok cesurum ama karsimdakinin de bir o kadar zirh gibi olmasi lazim yani karsinizdaki insanin size o kadar iyi taniyip diger 3.kisilerden veya fikirlerden koruması lazim ki engel bla bla zirvaligi olmasin... bunlar da olmazsa yaş +35 de olsa mutsuz olacagima hiiiic olmasin kafasinda olmaya devam dersiniz...

dışarıdan bakıldığında çok çekici ve farklı görünse de anlaşamıyorsanız hüsranla sonuçlanır.