yavuz çetin

yüksekten çok korkmasına ragmen boğaziçi köprüsünden kendini derin "mavi" ye bıraktı 20 sene evvel.
*benden bir uyumsuz yaratmayı nasıl başardınız?

onun kadar cesur olabilseydim keşke.

dinlemekten de çalmaktan da bıkmadığım ve bıkmayacağım sanatçı. idolüm. özellikle köle, benimle uçmak ister misin, bul beni parçaları. çalımı, tuşesi ve vokali, videolarından tanıdığımız üzere ve anlatılanlara göre kişiliği olmak üzere gerçekten örnek aldığım insan.

değerini her geçen yıl daha fazla anladığım müzisyen. 2001 yılında 12 yaşımdaydım. aradan geçen yılları düşündükçe yavuz abinin yaşamak istemem derken beni nereden vurduğunu daha net anlıyorum.

“bir gitar, bir köprü ve son bir şarkı. “

eylül 1970 samsun doğumludur. 2001 yılında henüz 31 yaşında, müzikal anlamda en verimli olacağı bir dönemde, geride bir gitar, bir şarkı “yaşamak istemem artık” bırakarak, bir köprüden kendisini mavi boşluğa bırakarak hayata veda etti.

intiharından bir hafta önce, yaşadığı ağır depresyon nedeniyle hastanede kaldı. çıktığında acılarına son verdi.
ülkemizin elektro gitar virtüözü; çocukluk döneminde önce cura, sonra bağlama çalmayı öğrenir. ilk gençlik yıllarında gitar ile tanışır ve bir daha bırakmaz. marmara üniversitesi müzik bölümünü, elinde gitarı ile bitirmiştir.

70’li yılların blues şarkılarını cover olarak yeniden dinleyicilere sunan blue blues band adlı grubu kurar. geniş kitlelerle tanışması bu grup aracılığıyla olur. mfö ve erkan oğur gibi ünlü müzisyenler ile çalışır. sözü ve müziği kendisine ait şarkılar yapar.

ilk albümü 1997 yılında çıkar ve albümün adına “ilk” der. ikinci albümü “satılık” ise ölümünden sonra dinleyicilerle buluşur. stüdyo kayıtlarını tamamlayan yavuz çetin, geride bir intihar notu bırakmaz ama bir şarkı kayıt eder. “yaşamak istemem artık” ona ait bildiğimiz son sözlerdir.

son sözleri ile;

türkiye'nin en kıymetli gitar virtüözü desek, bir gitaristte çıkıp aksini iddia etmez sanırım.

onu anlatan her müzisyenin gözlerinin dolduğu göze çarpar. çünkü kendisi, bu dünyaya fazla gelecek kadar iyi bir insandı. fazla geldiği için de çok ama çok erken gitti maalesef. kendi deyimi ile:

benden bir ruhsuz yaratmayı
nasıl başardınız
benden bir uyumsuz yaratmayı
nasıl başardınız
benden hissizden bir yaratmayı
nasıl başardınız
yaşamak istemem artık aranızda

batu mutlugil, sunay özgür ve kerim çaplı ile beraber çaldıkları (bkz: blue blues band) ile akla zarar konserler vermişlerdir * hatta bir rivayete göre, bu dörtlü bir türlü bir araya gelip sound-check yapamamıştır. buna rağmen böylesi bir performans.

(bkz: erkan oğur) ile beraber çaldıkları "dünya" şarkısı ise tanımlamaya kelime dağarcığımın yetmeyeceği kadar efsane bir eserdir. kerim çaplı ve kendisinin kariyerlerinden ölümlerine kadar olan sürecin anlatıldığı (bkz: blue filmi) nde erkan oğur, kendisi ile yapmış oldukları bu efsane şarkının hikayesini anlatırken gözyaşlarını tutamaz ve yüzünü, bu şarkıyı yaparken kullandığı perdesiz gitarıyla kapatır.

insanlar onu yaşatmadı...

şu an aramızda olmalıydı. hoş belki ben onun yanına giderim bilinmez..sesin çok güzelmiş be adam!..

geçmiş için hayıflanmadım, gelecek için kaygılanmadım. rakı masasında melankoli yapmadım.

türk müzik tarihinin en iyilerinden birisiydi. 2001 yılında maalesef intiharı sonucu kendisini kaybettik. kerim çaplı ve batu mutlugil'le birlikte 90larda kemancı'da , kadıköy'de fırtınalar estiriyor, kapalı gişe çalıyorlardı barlarda. ilk albümü (albümün adı da ilk) 1997'de satılık albümü ise 2001'de çıktı. bence her ikisi de muhteşem. çok fazla yazamayacağım yazdıkça ağlamam geliyor. blue belgeselini izlerseniz siz de anlayacaksınız neler hissettiğimi.

ölümünün yirminci yılında bir şarkısıyla anmak isterim bu güzel adamı.. *

aşkına köle olmuşların sevdiği erken gitmiş sanatçı

sözsüz "dünya" şarkısı tüm kelimelerle hayatı anlatır. yaşamdaki tüm o iniş çıkışları dinleyelim şimdi

samsunluymuş kendisi. sahil şeridindeki güzel evlerin ışıklarını izleyerek kalabalığın arasında yürürken ''sahil'' şarkısı çalar zihnimde ve içim ürperir. belki de aynı sokaklardan geçtik, aynı iskelede yürürken denizin ve göğün ne kadar sonsuz göründüğünü düşündük.. ama anlaşılan onun ruhu hiçbir zaman ne samsuna ne de dünyaya ait olmamış ki erkenden göçüp gitmiş.
tanım: çok yetenekli bir rock sanatçısı, gitarist.
yavuz çetin-kurtar beni

hiç bir zaman kendisi kadar cesur olamayacağımı bilip bunun iyi ya da kötü olduğunun kararsızlığında boğulacağım, bu ülkede halen bugün blues dinleniyorsa en büyük sebeplerinden birisi gitar virtüözüdür

9 yaşındaki oğlunun bile intihardan vazgeçiremediği türk rockçı.

bir jimi hendrix iki yavuz çetin parmakları sihirliydi resmen ben yetişemedim canlı kanlı dinlemeye anca platformlarda bulabildiğim kadarıyla dinledim şimdi müziğimize bakınca utanıyorum açıkçası tabi zevkler ve renkler tartışılmaz ayrıca bu adamın bu ülkeye gelmiş en iyisi olduğu da tartışılmaz.

ruhu şad olsun. rock müzikte emsali olmayan müthiş bir müzisyendir. sanırım instagram'da görmüştüm. oğlu onun adın yaşatmak için etkinliklerde bulunuyor.

şöyle bir efsane şarkısı olan insan. gene aramızdan erken ayrilanlardan.

ah ah.

teoman'ın söylediğine göre bir dönem teoman ile aynı evde yaşamış ve teoman'ı o bile adam edememiş.

aynı röportajda teoman kendisi için "yavuz yaşıyor olsa benim gittiğim yoldan gitmezdi" ve "yavuz çetin kalibresindeki bir müzisyen için kurt cobain çömez kalır" demişti.