yazarların seslendirdiği şiirler

slyvia plath'ın alçıda şiiri de benden olsun, bu şiir sevdiğim tek şiir olma özelliğini taşıyor bu arada, tabi epik şiirleri saymaz isek.
voca.ro/16OLaysAQAEI

arka planda çalan arkı: astrobrite - haunter

nilgün marmara - düşü ne biliyorum
voca.ro/1kMu2c9obx8H

arka fonda istanbul sesliliği.

ahmet erhanın "alacakaranlıktaki ülke" isimli uzun şiirinden altını çizdiğim bazı bölümleri tekrar okurken sözlük ile de paylaşmak istedim.
kendi sesini dinleyince insan diksiyonundan utanıyor ama olsun o kadar.
beni boşverin siz ahmet erhanin henüz 23 yaşında iken yazdığı şu şiire bakın..

voca.ro/13JlK7t08OqC

ahmet muhip dranas - vakit dar olsa gerek
voca.ro/1cVVCjSPzkZ3

voca.ro/1fNQhv7YZiw8

murathan mungan- bu ne biçim hayat

edip cansever - umutsuzlar parkı 1
voca.ro/1nbBIojpYC8G

vocaroo.com/1hjp0rpHXkJm

yazan da benim.
çıtı pıtı, minyon ve er sözünden çıkmayan hanımlara gelsin.
evet.

mendilimde kan sesleri,bir de biliyorum sana giden. bunları bir topluluk önünde seslendirmiş idim. güzeldi.

voca.ro/12PbFdKt6dPw

voca.ro/1i79j2F21Sfa
turgut uyar diye bilinir lakin çıplak ses, ağlayarak seslendirdiğim bu güzel şiirin anonim olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.

palyaço

kaç kişiyi öldürdüm düşlerimde?
kaç kilo çekerdi yalnızlık?
kaç kere ezildim altında
yaz yağmurlarının?

belki de palyaçolar ağlardı pazartesi sabahları,
her sirk geldiğinde ağlamaklı olurduk.
hep ağlamaklı olurduk gülünecek halimize.

kim sevmezdi çiçekleri filan?
”ben sevmezdim” dedim, “yalan” dedi.

bunu palyaço söyledi,
palyaço söyledi ben yazdım.
yazdım, yazmasam ağlayacaktım.

herkes ağlarmış biraz, ben de ağladım.
sırf bu yüzden mi ağladım?
alçaklık gibi bir şey oldu bu biraz.

biraz birazdım her şeyden,
dün biraz sinirlenmiştim mesela.
yarın bir kadını seveceğim biraz,
biraz biraz kör oldum bügünlerde.

ama rakı kadehlerini boşaltmayın!
eksilmesin hiçbir şey,
hiçbir şeyden dahi olsa
kalsın biraz..

umursamıyorum yılgınlığımı filan,
çünkü sessizce yaşanmalı her şey.
bir devrim sesszce olmalı mesela.
ve her sözcüğüne inanmalı bir palyaçonun...

bir palyaço neden yalan söylesin ki?
ben palyaço olsaydım söylemezdim!
marangoz olsaydım da söylemezdim!
ben insan olsaydım yalan söylemezdim!

hem nereden çıkardınız palyaçonun yalnızlığını?
kaç kilo çeker ki bir palyaço?
hem neden yüzüme vuruyorsunuz,
bir çirkin ördek yavrusu olduğumu?

gocunmam ki ben, ben gocunmam.
bir palyaço ne kara gocunmazsa,
o kadar, o kadar gocunmam işte..

rakı doldurun! eksilmesin!

bitmedi, yazacağım daha,
yazmazsam ağlayacağım çünkü
alçakça olacak biraz...

hem biz o zaman kimdik ki, nerelere giderdik?
her sokakta biraz daha eksilirdik,
bilirdim, geceleri puslu puslu olurdu bazen.

bazen birisi fısıldarmış gibi olurdu:
”duyamadım”, derdim, “tekrar et!”
sessizliğe bürünürdü o vakit her şey,
sokaklar daha bir pusl
palyaçolar daha bir ağlamaklı olurdu,
ve ben daha bir alçak olurdum,
ağlardım biraz.

hem sen kimsin? çekiştirme diyorum.
hatta kuyruğuma basma diyorum
acıyor, tırmalarım,-
kahrol, kahrol! diyorum.

geçen gün yüzüme rastladım bir ilan panosunda,
korktum birden, kusacak gibi oldum.
”olur öyle” dedi palyaço,
”herkes alçaktır biraz”
”otur ulan!” dedim, bağırdım ona.
ben bazen bağırırım biraz.

”rakı doldur!” dedim, “eksilmesin!”
ben bazen eksilirim biraz.
aslında hepimiz eksilirmişiz biraz!
bunu sonradan öğrendim.

ben aslında her şeyi sonradan öğrendim.
herkes herkesi sonradan öğrenirmiş
bunu da sonradan öğrendim
örneğin;

geçen gün bir kadınla seviştim.....
biraz değil çok seviştim....

ya işte öyle palyaço
diyorum ki,
bunu da yeni öğrendim:
sevişmek de eksilmekmiş biraz.

kim sevmezdi ki kuş ötüşlerini filan?
”ben sevmezdim” dedim, “yalan!"
dedi
bunu palyaço söyledi.
palyaço söyledi, ben yazdım.
yazmasam, alçak olacaktım,
hem ben roman da yazdım biraz!

bazen diyorum ki, palyaço,
sen olmasan ben ne yaparım?
alçakça eksilirim belki biraz.
her yağmur yağışında yerindi dibine girerim.
hiçbir kadının kasıklarını öpemem belki.
ya da unuturum sonradan öğrendiklerimi.

biraz biraz anlıyorum ki,
yüzler eller, o terli vücutlar filan
her şey plastikmiş biraz!

haydi sirtaki yapalım palyaço
rakı doldur, yine eksildik biraz.

sıkıntı halinde kullanılacaklar başlığı.*

voca.ro/1gDv0yYJDvhQ

umutsuz ev kadını ruh hali taşıyan hanımların doluştuğu başlık. abi mühim olan şiiri yazmaktır, seslendirmek bana saçma geliyor. nice şair kendi şiirini berbat okur mesela.

voca.ro/1m9zgjSMwJQE
murathan mungan - söyle bana

voca.ro/12gLZek19Mi0
saklı kalmış şiirler, umut atay

voca.ro/15bSVczoO6uf

#1775249

ahmet kaya - ölüm dörtlüğü

voca.ro/1eRzd4vpGmrr

berbat bir sesim var neden şiir seslendireyim ki dedirten başlık.

yazıyorum ama okuyamıyorum