yazarların sevme şekilleri

didişerek severim.

utandırarak , utanarak severim.

ölümüne severim.

bebek gibi severim. *

pıtı pıtı gidip sarılarak severim.

didişip uğraşarak, ağzını yüzünü büzüp mıncırarak, yanaklarını sıkıp ısırarak. (veletlerin tombul yanağı öpmelik değil ısırmış gibi yapmalık.)
sevdiğim büyükleri de böyle seviyorum. "çok sevimlisin, tam yanağını sıkmalık, sıkıyım mı iki yanak?" deyince dedemle neneme beni bastonla uzaklaştırmaya çalışırlardı. ama küçük veletler yanaklarını yiyebiliyordu, saçmalığa bakın (!). "torun ayrımcılığı görüyorum, nene hanım ve dede bey, bu veletlerin buraya bir daha gelmemesini istiyorsanız devam edin aferin." derdim alınmış ve şakadan kıskançlıkla. izin vermezlerse "kıçları boklu, ne görürlerse ağızlarına alıyorlar, ellerini bile yıkamıyorlar üstüne hep salyalılar yani hijyenden bir haber pasaklılara yanaklar 7/24 açık, gidiyorum ya ben." derdim kahkaha atarlardı, ben de gülerdim. "ben de bebek yerine çocuk sevmek istiyorum ama benim çocuklar onlardan inatçı bir de utanmadan bastonla savmaya çalışıyorlar beni, sanki yanaklarını saldırır gibi seviyorum hıh, ne kadar da ayıp." diye burun kıvırırdım şakadan. üçümüzde biliyorduk yanak sevme isteğim geldiyse sevmeden durmam. sevene kadar ne derlerse yolu yanak sevmeye götüreceğim yani. bir de izin vermedikleri sürece dokunmama prensibim var. (: sanki zorlayan ben değilim. bunu 4-5 kez yapmıştım. "allah için gel yanaklarımızı sev ve normale dön, hoş senin normalin yok ama olsun." deyip beni gömerlerdi. ne yaptım ki yani? :p
o kadar torunları arasından onları böyle eğlendiren ve güldüren tek torundum. ve ne olmuş yani birkaç kere tatlılıklarından yanaklarını sıkmak istemişsem? "iki yanak, topla 4 yanak var ve cimrilik yapıyorsunuz. ben annemlere bile zar zor izin veriyorum ama size cimrilik yapmıyorum. yapayım mı yoksa?" dediğimde fena olmamdan yakınırlardı. kimlerin torunuyum yani? ><
ayrıca dedemle nenem ailedeki herkese bin basardı. yaşlı olmalarına rağmen bana uyum sağlayabiliyorlardı. birlikte uno, dama, kızma birader, iskambil vs. oynamıştık. onlarla kendi ebeveynlerimden daha rahattım. kokteyller, tatlılar yapardık. bir ara nenemin, bir ara da dedemin kahvesini içmiştim. o zaman çok duygulanmıştım. benim için çok değerliler ve ellerinden yani. temizlikten yorulmuştuk sanırım ve dinlenirken bir baktık dedem kahvelerle gelmişti. şaşırmıştım ve çok sevinmiştim. bu şeylerde nedense hemen duygulanırım. ama uğraşmaktan da geri durmadım "nene hanım, beyiniz çok hamaratlı ve çok düşünceli, kıymetini biliniz. bilemezsen her an birileri(!) dedemi bu yaşında bile kaçırabilir ona göre." deyince nenem kahkaha atmıştı dedem de gülüyor çaktırmadan (!). "nesini kaçıracaklar, baksana çok kilo aldı. diyet yapsın diyorum (sağlığı için) ama yapmıyor." diye yakındı gıcık kadın. "kilo alması seni düşünmesine ve senin için bir şeyler yapmasına engel değil, baksana. hem böyle daha sevimliiii, ıhm dediğim gibi kaçırırlar sonra ağlarsın ama vermem ona göre." deyince "seni fırsatçı, sen git kendine bul bir tane, evde kalacaksın." diye kızmıştı hain kadın. "aman ne kıymetli kocan varmış." deyip dedeme göz kırpmıştım. kızmadan iyi şeyler diyemiyor. o yüzden kızdırırdım. bazen ikisi böyle olurdu. içimden maşallah maşallah deyip gülerek izlerdim. ortaya yanak atanın yancısı olurdum. gelsin yanaklar. >< (:
sadece çok sevdiğim insanların yanaklarını severim.

döverek, ciddiyim

söylediği her şeyi hatırlayarak ve bunu farkında olmadan o nasıl bunu hatırladığıma şaşırıp gülünce düşünmek.her hareketi o yanımdaymış gibi yaşamak.arabadayken ona yanımda olsa güleceği şeyleri sesli tek başıma anlatmak.her ne giyersem o beğenir mi diye düşünmek.sürekli ona minik bir şeyler vermek ve gerçekten karşılık beklememek.ona istediğini vermek ve bunu sevip sevmediğimi bile bilmemek.ona sessizlik içinde sıkı sıkı sarılmak bazen sadece koluna sarılmak.başkasını düşünme ihtimali başkasını beğenme ihtimalinin beni dünyanın en berbat en çirkin en kötü insanıymış gibi hissettirmesi.ona aldığım dergiyi rafta en üste koyduğunu fark edince sevinçten deliye dönmek ama hiç belli etmemek.suratının her milimini milyonlarca kez öpmek.kokusunu duyunca sinirlenmek çünkü o burada değil.severim kendisini,beni gülerken öpüşünü,aralara serpiştirdiği kaçamak iltifatları uyumadan önce tekrar tekrar düşünmeyi.
ps: böyle anlatınca çok güzel geldi ama aldatıldım :)

öper koklar okşar dokunur izler düşünür sataşır ve tekrar öper

onun içinde düşünerek severim.
hayatını kolaylaştırmak ister, aklının yetemeyeceği kadar severim.

ben yerim ama kimseye yedirmem*

hayatını mahvederek



(evet maalesef)

bakışımdan hisseder.
birde paylaşmam