yonca

en sevdiğim kaba yem bitkisidir. yılda altı defa biçilir bir defa ekilir beş sene aynı tarlada kalır. işçiliği hep sabahın erken saatlerinde olduğu için sıcak yaz günleri soğuk sabah vakitleri bunu biçmek/çevirmek/toplamak keyif verir.
dört yapraklısı da vardır ama en sevdiğim şekillerden birisi olsa da lanet ettirir.

dört yapraklı olanı şans getiren bitki. normalde üç yapraklı bu bitki. dört yapraklı olanı mutant. kızıl saç gibi, mavi göz gibi...

geçmişte hem 4 yapraklısını hem 5 yapraklısını bulup henüz hayrını görmediğim bitki.

didaktik bir şey de yazalım bari. tarih kitaplarında 'türklerin ilk karşılaştığı bitki' olarak da geçer

genetik çeşitliliğine göre çoğu zaman üç yapraklı olan ve bulan kişiye uğur getirdiğine inanıldığı için dört yapraklısı aranan bitki.

bütün herkesin 4 yapraklısından arayıp bulunduğunda direk koparılan bitkidir. yani doğal seçilimin çarkları işliyor ve 4 yapraklılar hemen koparıldıkları için hayatta kalma şansları çok düşük oluyor haliyle bu yüzden 4 yapraklı yonca çok azdır ve gittikçe azalmaktadır.

çocukluğumuzda bahçelerden koparıp saplarını yediğimiz bitki. sulu sulu ve ekşiydi. ne faydasını gördük ne zararını.

dikkat ettim 3 çeşit yonca var. beyaz sarı ve pembe çiçekli yonca. genelde her yıl aynı yerde çıkıyor. yayılıyor .
köklerinde ve yapraklarında azotu biriktirdiği için çok faydalı bir bitki. zaten hayvan yemi. saksıdaki çiçeklere faydalı. yeşil gübre olarak kullanılır.

birde bir şey farkettim. erkeklerin bir milyon verseler kendine şunu yaptırır mısın. çıplak sokakta gezer misin muhabbeti gibi.
ne zaman böyle çok bir yonca ot yığını görseler hemen. şuraya iki kuzu salacaksın. ne yerler amam kurbanda falan keseceksin muhabbeti.

(bkz: yonca evcimik)

4 yapraklısının şans getirdiğine inanılan bitki.

şarkılara, türkülere konu olmuştur.


*

alm. (bkz: kleeblatt)