yürüyüşe diye çıkıp tatlı yemek

kalori yakmaya çıkıyorum sözde. ah şu tatli sevdam..

babamlar giderken onlara takılıp ya pastaneye ya da markete geçiren ben. içlerinden sövdüklerine eminim. çünkü benim yürümekten çok yemem lazım, yani yürüyüş çok efor kaybettirdiği için açığı kapatmam gerekiyor.
oralara uğramadığımız vakitlerde evden birkaç meyve ve abur cubur koyarım yanıma. ve bu yüzden en son "sen gelme ya, senin bizimle yürümen psikolojimi bozuyor. biz ara verince detoks suyu içiyoruz sen ise meyve/ sebze veya abur cubur yiyorsun." demişlerdi. azimlerini kötü şekilde etkilediğimi görünce 2-3 saatlik ve aç karna yürüyüşlerine gitmeyi bıraktım.
§§ uyanınca 20-30 dk sonra baya acıkırken onların ısrarıyla 2-3 saatlik yürüyüşlerine katılmak benim için de zordu. ama yürüyüşün 30-40 dk'sında 2-3 salatalık ve elma kemirip molada çubuk veya bisküvi yerken sinir olduklarını öğrenince gitmeyi bıraktım. -_- süreyi azaltsalar yani 40-60 dk yürüseler dayanacağım ama yok. öleyim mi? :/
ayrıca çok yiyen veya çok sık yiyen de değilim tabi böyle açlıkla sınanmıyorsam. ve diyorum ki "kahvaltı yapıp gidelim, 3-4 saat yürürüm hiçbir şey yemeden?" ama yok illa aç olacaklar. zaten 7 gibi kalkıyorlardı. işkence çekmek için erken kalkmaktan da nefret ederim neyse.
ailede 3 hızlı metabolizma ve 3 yavaş var. gider ikisiyle yemek yarışmasına katılırım, çokta dert. :p

depremden önce sürekli yaptığımız eylemdi. çıkardık akşam dışarı. o kışladaki datlıcılardan ikeşer, üçer yiyerek gezerdik. 10 15 halka datlı yerdik kişi başı ortalama.

çelişkili bir eylem.

kahve diye, rakı sofrası kurmak peki?

amaç sonuç ilişkisi bakımından sıkıntılı bir durum..

yürüyüş yaparken alın evde yiyin benim gibi..

yürümesen daha mı karlı çıkıyorsun o zaman yürüme. otur evinde yaaa.

evet, yürüyüşe çıkıp tatlı yemeğe gitmek partneriniz ile yapacağınız güzel bir aktivite olabilir. hem açık havada zaman geçirirken hem de tatlı bir zevki paylaşarak romantik bir atmosfer yaratabilirsiniz.

aa dondurmacı.
aa sıcak sıcak tatlı.
aa çekirdekçi.
aa simit.

sağlıklı olayım diye yürüyüşe çıktım 3 kilo almış vaziyette eve dönüyorum. teşekkürler hayat, teşekkürler...

yürüyüşe diye çıkmak...
amacın yürümek olması. hmm bu ilginç.
sanki yatan bir arabayı arada bir çalıştırıp aküsüne maküsüne zeval gelmesin diye yapılan bir eylem gibi geliyor bana.
bir ruhsuzluk, amaçsızlık barındırıyor gibi.
mekanik bir his gibi.

o nedenle ruhuna sağlık derim ben.
ben mantıklı buldum başlığı.

ne nedeni olabilir ki deme. ben hiçbir neden yokken kullanabileceğim bir neden bulunduruyorum cepte.
bir ağaç kestirdim gözüme, iyi anlaşıyoruz. onu göreyim diye yürüyüşe çıkıyorum zaman zaman.
herkes bulabilir bir neden,
yeter ki adım atmaya değer olsun.

şu da var. *
(bkz: set aralarında sigara içmek)