zaman öldürmek

oysa zaman öldürür insanı.

yeri dolmayacak, geri getirilemeyecek en değerli şeydir. ancak ne yazık ki bazen bunu yapabiliyoruz. özellikle pandemi zamanı bazen sadece gün bitsin diye kalktım, şu günler geçsin diyerek yaşadım.

kahve ve sigara ile çok rahat yapılabilen eylem.

atom altı parçacıklarına kadar yok ettiğim, her gün tekrar ettiğim eylem.

burada sıklıkla yaptığımız şeydir. bazen çok yoğun şeyler yaparım, bazen de hiçbir işime yaramayacak şeyler. bazen müthiş edebiyat eserleri okurum, bazen yazınsal olarak hiçbir değeri olmayan ama müthiş serüvenli kitaplar. bazen sanat filmleri (art house films) falan izlerim, bazense çerezlik filmler.

bana göre zaman öldürmek deyişi negatif bir şey ve sevdiğim şeyleri yapmayı asla zaman öldürmek olarak görmem. bence zaman öldürmek, yakında başlayacak çok heyecanlı veya önemli olduğundan iple çekilen bir aktivite vs. için beklerken yapılandır. mesela 1 saat sonra müthiş bir maç başlayacaktır ve o 1 saati öldürürüz zaman hemen geçsin diye.

zaman öldürmek şeysini "literally" alırsak (eyvah araya ingilizce kelime sıkıştırdım, keh keh) 12 monkeys dizisindeki kötüler zamanı öldürmeye çalışıyorlardı. bu arada olağanüstü bir dizidir bu; zaman öldürmek isteyenlere duyurulur.

herkes zamanı öldürdüğünü zanneder ama bilmezler ki aslında tam tersidir.

sözlüğe takılmak

bir ucunu duvardaki bir çengele sıkıca bağladığınız bir kırnapı zamanın boynunda bir tur çevirip çekmeye başlayın. kırnap kopmazsa (ki kolayca kopan bir şey değildir) zamanın bir süre sonra öldürmek istediğiniz zamanın boğulup öldüğünü göreceksiniz.
hayırlı olsun.

sozlukte vakit gecirmekle olur. evet.

zaman acımadan bizleri öldürüyor belki de yavaş yavaş.

biz zaman öldürdüğümüzü zannediyoruz ama esasında zaman bizi öldürüyor.