zamanla sevmek vs ilk görüşte aşk

ikisi de olabilecek ihtimallerdir

#78163 geçmişten bugüne fikrim hiç değişmedi.

hatırlıyorum da yanlış atılan bir mesajın sonucunda tanışarak aylarca telefonda görüştüğüm bir kız vardı.
o zamanlar whatsapp falan da yok tabi. msn falan var ama onda bilgisayar yoktu.

birbirimizi hiç görmemiştik. sohbet, muhabbet çok iyi gidiyordu. her gün saatlerce konuşur, yazışırdık. öyle günlük sohbetler arasında çok hafif flörtleşmeler olurdu. aylar sonra bir gün buluştuk ve okul çıkışı kalabalığının arasında (kız meslek lisesinden bahsediyorum) gözüme çarpan tek kişinin o çıkmasıyla elim, ayağım ne varsa beynime dolaştı.

peki ilk görüşte aşk mı oluyor bu, yoksa zamanla sevmek mi?
yoksa ikisi de mi ben bilemedim.

ama sonraki deneyimlerim bana gösterdi ki ben zamanla sevebilecek birisiyim. öyle herkese ilk görüşte aşık olamıyorum. oldum sandıklarımdan soğuyorum, bazen de kendimi friendzone'da buluyorum.

ilk görüşte aşkın varlığına inanmıyorum. hoşlanma, beğenme duygusudur. genelde zamanla, tanıdıkca sever insanlar birbirlerini.

ilk görüşte sadece dış görünüşüne, bir gülümsemesine vs aşık olunur gerçi buna aşk denir mi bilmiyorum.
zamanla sevmek ise çoğu haline şahit olduktan sonra belki de tamamen irade dışı sevgi beslemeye başlamaktır.
genelde ikisinin de sonucu üzülmektir ama ilk seçenekte bu ihtimal daha fazla

ilk görüşte aşk olabilir tabii ama en fazla dış görünüşüne aşık olursun, karşındaki insan yakışıklı/güzeldir. zamanla sevmek ise bambaşkadır. oturur, konuşursun. zevkleriniz, düşünceleriniz uyar. içi güzeldir aslında dışı değil. dışı nasıl olursa olsun içinin güzelliğini, ortak zevklerinizi, ilgisini, alakasını, sana olan düşkünlüğünü gördükçe dışını da güzel bulmaya başlarsın zaten.
hatta kimi zaman ilk görüşte aşık olabileceğinden daha çok seversin karşındaki insanı bu şekilde.

zamanla seversin diyenlerle suya girince alışıyorsun diyenler ölümüne kapışır mı?
benim fikrime gelince ilk görüşte beğendiğimi devamlı sevmeyi tercih ederim.

aşk aynı evde yaşamaya başlayana kadardır. insan elde edemediği kişiye aşık olur. elde ettiği anda aşk biter sevgi başlar. sevgi azalmaya başlayıp alışkanlığa dönüştüğü anda da rutin olarak devam eder veya biter.

ikisinin de birbirinden bir farkı yok bence. ben ilk görüşte birine tutulanlardanım genelde. sonradan sevmek nadiren olur bende. ama zamanla beni seven olmuştu. ikimizin sevgisi de birbirine denkti. ben onu ilk görüşte sevdim o zamanla. bir fark yok. tamamen sizin nasıl sevdiğinize bağlı, ha ilk gördüğünde ha sonra doesnt matter fellas.

hep ilk görüşte aşık oldum
ve zamanla kendimi sevdirmeye çalıştım.

ilk görüşte aşk kimya tutmasıyla olur, zamanla aşık olmak ise zekaya aşık olmaktır.

ilk görüşte aşk yoktur, ilk görüşte olsa olsa beğenme olur

ikiside olabilir niye olmasın

zamanla sevmenin temelinde bir dostluk olur . dolayısı ile daha sağlam ve kararlı bir ilişki oluşturur. ilk görüşte aşk yoktur , kişi azmıştır ve medeni bir kılıf arıyordur.

zamanla oluşan ilişki temelleri en sağlamıdır bence. ilk görüşte aşk yok demiyorum fakat zamanla sevmek de her gün birine azar azar aşık olmaktır. her gün çığ gibi büyür.

ilk görüşte aşkın her daim kazanacağı versustur, kalp carpıcak azizim kalp.

ikisi de aynı kapıya çıkar

zamanla tanıyarak aşık olmak.

ilk görüşte aşk kimyasaldır. yolunu bulup sevişince, sıvı alışverişinde bulununca gider. zamanla sevmek saygıyı içerir. daha doğrusu saygı içermeyen her sevgi kimyasaldır. sıvı alış verişiyle biter.
saygının oluşması da bir zaman gerektirir. saygı oluşunca da o sevgi uzun ömürlü olur. (sonsuza dek gitmez tabi. insan aktif bir kimyasal oluşumdur. bir gün, er geç bir gün yanlış noktada tepkime başlar)

kisiye göre değişse de zamanla sevmek bu versusu kazanir.ilk görüşte aşk handikaptır,hata yapma oraniniz yüksektir.bu konularda her zaman üstat schopenhauer'e danismak gerekir kanimca.nedenini aciklarim ama cok uzun yazmaktansa "askin metafizigi"ni okumanizi önereyim de olsun bitsin :)