anatomi derslerinde kullanılmak üzere bağışlanan ölü bedendir. maket, resim üzerinden görmekle kadavra üzerinden görmek kesinlikle çok farklıdır. saklanabilmesi için kullanılan formaldehit sebebiyle çok keskin, ağır bir kokusu vardır. uzun süre soluduğunuzda baş ağrısı yapar. ilk kadavra görme anı da çok gariptir. daha önce yaşamış bir insanın bedenine bakmak oldukça tuhaf hissettirir. ben ilk zamanlar istemsiz o kadavranın kime ait olduğunu, öncesinde nasıl bir hayatı olduğunu, nasıl öldüğünü falan merak ediyordum. ama böyle şeyleri bilmemek çok daha iyi. tıp eğitimi için şart ama kokusundan mütevellit fazla da maruz kalınmamalı. zaten bildiğim kadarıyla formaldehit kanserojen ve bazı ülkelerde kadavralarda kullanılması yasak ama bizim ülkemizde hala kullanılıyor. ben kadavra meselesini dramatize ederken sınıf arkadaşlarım yanımda yaprak dönere benzediğini tartışıyordu mesela. herkes için ilginç bir deneyim.

mehmet coşkundeniz kitabı.

(bkz: hamama gider kurnaya düğüne gider zurnaya aşık olur) sözünün modern sistemdeki karşılığıdır.

aynı isimle bir de sakız vardı, çok şekerliydi. içinden ilişki tavsiyeleri tarzı karikatürler çıkardı.

kız annesi olmak paha biçilemez bir servettir.
kızının ve damadının tüm serveti ayaklarının altındadır.
tatillere ; damadın annesi değil ; gelinin annesi götürülür.
kızının ve damadının evinde ; elini kolunu sallayarak dolaşan kızın annesidir.
saymakla bitmez...

çocukluk arkadaşı olmak, en ilginç ve ilk maceraların en büyük müsebbibi ve şahidi olmak demek. bazen beraber kaybolmak bazen beraber ağlamak ama en güzeli çocukça gülmek demek. oyunlarda kızıp küssen bile dayanamayıp boynuna sarılmak, çıkarsız saf sevgiyle bağlanmak ve küçük kalbine kocaman sevgi sığdırmak demek.

bazıları köylü işi bulsa da, özellikle kış aylarında ilaç gibi gelir. yağlı, zararlı poğacalar yemekten on kat daha iyidir en azından.

ankara'nın güzel yanlarını insanlara sorduğunuzda benzer cevaplar alırsınız. ankara'yı bilmeyen veya ankara'da anı bırakmamış olan insanlar bu yapılan ankara edebiyatını, rakı edebiyatı gibi bayağılaşmış bir şey olarak görebilirler. anıtkabir'in ankara'da olması güzeldir ancak bunu ankara'nın en güzel yanı olarak değerlendirmek, bu edebiyat kasma işine giriyor biraz.

insan özgür olduğu yeri sever. hayata yeni başlayan ve üniversiteye yeni adım atan öğrenciler özgür kalmayı ailelerinden ayrılmaya bağlarlar ki ben de öyle düşnürdüm. özgür kalmak ile yalnız kalmak arasında ince bir çizgi var. ben bunun ayrımını ankara'da tek başıma yaşadığım dönemde öğrendim.

ankara'da her şey güzeldir ama sürelidir benim için, eninde sonunda biter, bitecek. en sevdiğim, en güzel yanı da budur benim için. ankara her seferinde güzel şeyler yaşatır, bunların biteceğinin farkında olarak.

o kadar boş edebiyattan bahsettikten sonra aynısını ben de yaptım biraz :)

gördüğünüz anda malınızı mülkünüzü çoluğunuzu çocuğunuzu ırzınızı en önemlisi poponuzu korumanız gereken bıyık.

içinde benim de bulunduğum gruptur. “neden bu kadar doksanlar manyağısın?” diye sorulsa, şundan dolayı diye gösterebileceğim tek bir şey yok. bir dönem olarak bakılacak olursa eğer, yapaylıktan uzak, filmlerim, müziklerin hatta bakkalda satılan abur cuburların bile daha kaliteli olduğu, düşünce özgülüğü olduğu zamanlardı. bilmiyorum, belki de ben çocukluğunu her anlamda çok güzel geçiren şanslı biriydim de bu yüzden bana bu kadar büyülü zamanlar gibi geliyor. kar yağışı bile bir farklıydı. ilkokuldaki hayat bilgisi kitabını bile düşünsem içimi huzur ve mutluluk kaplıyor.

sevgi güçtür, diyerek çürüteceğim başlık. sevgi iyileştirir, yaraları sarar, olduğu her yeri güzelleştirir, baharı getirir. sevgi, en büyük eseridir bir insanın yüreğinden çıkan.

yason burnu, perşembe, ordu.

unutulmayı düşününce insanın yüreğinde ince bir sızı oluşuyor. sanırım hepimiz iz bırakmak, hatırlanmak, bir şekilde yaşatılmak istiyoruz.

kışın havuçlu, mor lahanalı
yazın maydanzlu
olanını çok severim.
bol limon ve kırmızı biberle şahane olur. *

ikinci perdenin sonlarına doğru ibrahim'in "dalyanak" tişörtüyle göz kamaştırdığı oyun.

kış aylarında bembeyaz kar, güneş ışınlarını göze yansıtıyor ve etkisinin daha ağır hissedilmesine yol açıyor. kışın ayrıca ozon tabakasında incelme olur, o güneş ışınları daha zararlı bir hale gelir.

ahh cahil çocuklar, insanlarla alay ettiğinizi sanıyorsunuz ama komik durumlara düşündüğünüz.

masadan eksilen dostlara biri daha eklendi. yahu ne güzel sürünüyorduk beraber, hiç oldu mu bu?

mutfaktan dönerken tam ışığı kapattığın an odaya doğru koşmaya başlarsın ve yorganın altına girip tüm canavarlardan kendini korursun.*

"iyi o zaman ekmeğe ben gideyim bu yaşımla.. "
zaten gitmeyecekti.

ahahahaah mükkeeemmeel şarkı. harikasın gomercan!!*

(bkz: koray avcı)
adamı her gördüğümde içime bir kasvet çöküyor, günlerdir boğazından tek lokma geçmemiş evsizler gibi bir hali var. çorbacıda karnını doyurup berbere götüresim geliyor yani, o derece. bir de benim kıyafetlerden olanları versem kendisine ne güzel olur... dalyan gibi bir delikanlı yeniden doğar.