antik çağ'ın ilk sağlık merkezini kuran ve (bkz: parşömen) kağıdını icat eden krallıktır.

bergama kütüphanesi de bu krallık tarafından kurulmuştur.

beni iki gündür süründüren şey. geberiyorum kalp ağrısından, huzursuz hissetmekten. bilmesem gerçek olmadığını ağrının kıyamet koparırdım öyle şiddetli. velhasıl iyi gelebilicek önerisi olan varsa bir mesaj kadar uzağınızdayım.

çalışınca da sadece hayatta kalmaya yetecek para veriyor işverenler sağolsunlar, çünkü kendileri için hak gördükleri şeyler o kadar fazlaki, size verdikleri maaş, mesainiz için değil, kendi keyiflerine aldıkları paradan artan kısım, bütün bu çıkmazların esas sorumluları, varlıklarına, sahip olduklarına doymayan, çalıştırdıkları insanlara, hakettiğini vermeyenler yüzünden,

tabiiki kesinlikle haketmiyorsunuz, öncelikle elinizdeki kaynakları değerlendirmeniz gerekiyor, matematiksel olarak bu böyle maalesef, ailenizin yanında yaşama imkanınız varsa, bunu kullanın, gelirinizi arttırana kadar, maddi olarak avantajınız varken, kişisel becerilerinizin, eğitiminizin, yaptığınız işin sosyal medyadan tanıtımını yapabilirsiniz, aşağıdaki başlığa link bırakabilirsiniz, bol şans.

kafasozluk.com/b/destek-bek...

edit : insanların çalışınca, hayatını idame ettirmesini, barınmasını, karnını doyurmasını, sosyalleşmesini sağlayacak parayı, çalışmasının karşılığında beklemesi, zaten "hak"kıdır...
bunlar insani normal ihtiyaçlardır,
(ki buda, örnek vereyim, buradaki arkadaştan bağımsız, 1+1 evde biri salonda biri küçücük odada yaşayan iki kişinin evi ev, hayatı, hayat da değildir)
lüks de değildir...

siz istiyorsunuzki, gençler ne bulduysa şükretsin... birşey buldukları da yok çocukların, kendi evinde, kendi salonunda oturmasın, hiçbir şey istemesin, ideal genç profili bu olsa çok memnun olacaksınız...

bazılarımız sadece ahırdaki inekler gibi, yemini yiyip, çiftleşip uyumaya hakkı olduğunu zannediyor, bu kadarını "hak" ettiğini öğrenmiş, fazlasını da düşünmeye, istemeye, aklı da yetmemiş, düşünmeye bile cesareti yok gördüğüm kadarıyla...
arkadaşım lüks böyle bir şey değil..
bunlar zaten senin hakkın...
diycem ama, boşuna konuşucam,
ben yine de yazıyım da, beeelki kafası karışır.. inşallah birazcık da olsa karışır...

cinsiyetçi, ırkçı, homofobik ve faşist insanlardır.

genellikle bu özelliklerin bir çoğu bir arada olur.

para kolay kazanılmıyor, bunu bilmek lazım. tabii ki alırım.

biri beni sevecekse böyle sevsin.

artistliğe, şova lüzum yok.

kendisine i run each teen me diyesim geliyor her nickini* gördüğümde.

ayrıca lütfen: (bkz: eski dostlar eski dostlar)

bugün nickaltından çıkamıyorum yahu yazarı. *
kaç olduğunu ben söylim mi nolur nolur nolur?
iyi ki de doğmuş benim kankım olmuş.
kank kank kank seni çok seviyoreee. *

benim durumum tam olarak bu kank biliyorum çok soryy. bir daha kine evini basarım artık. *

1 yaşın altındaki bebeğin aniden ölmesi ve yapılan otopsi dahil tüm incelemeler sonucu ölüm nedeninin açıklanamaması sonucu oluşan durumdur.
risk faktörleri içerisinde;
kötü sosyoekonomik düzey
gebelikte geçirilen enfeksiyonlar
çoğul gebelikler
ilk bebek
yüzüstü yatış
aşırı sıcak çevre
yatak yanında ısıtıcı ve bunun dışında bir çok faktör bulunmaktadır.

önlem olarak çocuğu sigaranın etkilerinden korumak, sırt üstü yatış pozisyonu vermek, bebekle beraber yatmamak, ısıtıcıdan ve aşırı sıcak ortamdan bebeği uzak tutmak gerekir.
ek olarak emzik kullanımının riski azalttığı çok çalışmalar arasında yerini almıştır.

atom bombalarından çok daha fazla enerji ortaya çıkaran bomba türüdür. bunun sebebi doğada birleşmenin parçalanmadan çok daha güçlü tepkiler açığa çıkarmasıdır. atom bombası parçalanma sonucu açığa çıkan enerjiyle işlerken hidrojen bombasının çalışma prensibi birleşmeden kaynaklı açığa çıkan enerjidir. kısacası doğa güçlü olmak için bir araya gelinmesi gerektiğini alt mesaj olarak bize göstermektedir.

aynen öyle çok ama çok şey söylemek geliyor insanın içinden samimiyetsiz ,kibirli ,şımarık insanlardan gına geldi. herkes kendini nimetten sanıyor ya da dünyada her şeyin onun üzerine kurulduğunu tek kelime lanet olsun! diyorsun başka da bir şey söyleyemiyorsun.

"etrafınıza şöyle bir göz gezdiriniz! gerçek hayat denilen şeyin ne olduğunu, nerede olduğunu bilmiyoruz bile! kitaplarımızı, hayallerimizi elimizden alsalar, öylece ortada kalakalacağız."
"ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlere battım, sıkıştım kaldım."
-yeraltından notlar-

"böylesine güzel bir gökyüzünün altında,
bu kadar kötü insan nasıl yaşayabiliyor?"
-beyaz geceler-

hay versusunuzun alüminyumuna koyayım yeter dediğim başlık. olum az yaratın yaratın ya bak cumartesi keyif kaçırmayın! ben de açıyorum o zaman delirttiniz sağ billurum vs sol billurum.

babam bana papaz diyo, geçenlerde rütbe düşürüp 'köy papazı'* dedi. cok ağırıma gitti dayanamadım çıkıştım 'ben papaz değil kardinalim' diye. annem de 'komünist humeyni'* diyor. ailem sayesinde ayaküstü kimlik bunalımı yaşıyorum.

(bkz: iç güveysinden hallice)

bir nev şarkısıdır.


"ah şu gönlüm hiç kimseyi böyle sevmedi
hiç kimseye böylesine yenilmedi
ne yapsam ne söylesem de değişmedi
ama al dedim vur demedim ki."

ağızda kekremsi bir tat bırakmaması için bir parça şekerle pişirilmesi gereken bitki.

hayata dair yazılı olmayan kurallardan birisi sadece .

gidişini anlatıyorum - rıfat ılgaz

sen gidiyorsun ya işine yetişmek için
saçlarını, gözlerini, ellerini
neyin varsa toplayıp gidiyorsun ya
her seferinde bir şey unutuyorsun sıcak
termometrede yükselen çizgi
kim bilir nerelerde soğuyorsun

senin gözbebeklerin var ya kadın kadın gülen
insan insan bakan gözbebeklerin
beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta
beni yıksa yıksa gözlerin yerle bir eder

ne gelirse onlardan gelir bana
çalışma gücü yaşama direnci
mutluluk gibi kazanılması zor
mutluluk gibi yitirilmesi kolay

bir açarsın ki mutluyum
bir kaparsın ki her şey elimden gitmiş .

duygu durum bozukluğu, bu kelimeyi biliyorum. bir yerlerde duydum. içini tam olarak doldurabilir miyim, bilmiyorum ama. yani bana hissettirdiği şey şu: bir iyi, bir kötü olma hali. yani tam olarak benim hislerim. pek aralarda "normalim" diyen bir insan olamadım hiç. ya koskocaman bir gülümseme suratımda ya da dudaklar bükük hafiften ağlak bir melodiyi duyar yüreğim. dün öyle bir gündü. hüzünlü. hüzünlü iken uzak durmaya çalışıyorum, başkalarına da tesir etmesin diye bu halim. ama kiminle konuşsam bir kırıktı dün. herkesin ayrı mevzusu, ayrı hisleri vardı ama hepimiz genelde karanlık tarafta seyrediyorduk. erkenden uyuyup yeni bir güne geçmek için sabırsızlandım. bugün yeni bir gün. birazcık daha huzurlu sanki. siz de oradan bir nazar, bir enerji inandığınız ne varsa bir tutam yollar mısınız? mutluluk bulaşıcıymış ya... biraz gelse... biraz gülümseme...

edit : çok güzel insanlarsınız siz. *