zaman tüneli

evet yok pkk'ya destek olan her fırsatta pkk ve apo iti için slogana atan, paylaşım yapan kürtler var. en büyük sorun bunlar. mesela o kürdolardan biri de sensin miko. şimdi az öteye s***r ol ve orada yap k*rtçülüğünü.
#2467838

içinde evrenin sırlarını barındıran her dinlediğimde gözümden yaş getirten beni derbeder eden söz dizesi

gayette iş yapıyorlar. hatta filo yeterli gelmediği için akp zamanı sağa sola dağıttıkları vapurları geri alıp toparlıyoruz. senede 40 milyon yolcu taşıyan bir kuruluş iş yapıyor demektir.

metrobüs ve marmaray'dan dolayı artık eskisi kadar iş yapamamaktadır.

balık kadını ile birlikte uzak durulması gereken kadınlardır. aslan kadını varken gereksizler.

vikipediden okudum az evvel. günah keçisi bulmak, korkuları derinleştirmek, kişisel karizma ve hitabet, rakiplerini ihanet ile suçlamak, imkansızı vaadetmek, halk adamı gibi görünmeye çalışmak vs... yazıyordu.

hatırlanmak tabiki ancak en cok bi 30-40 sene daha hatirlaniriz sonrasi sonrası yok,hepimiz unutulacağız ,birgün bizi en son hatırlayanda ölmeyecek mi?...

ortalık çok karışık. herkes çok gergin.

arabanın neredeyse her yerine takılan ledler. şimdi dürüst olalım, yarış arabaları neyse de tofaşa yakışmıyor. bunun yanında birde içeri asılan yazılar.

sürekli kaputuna yaslanıp çekilen fotoğraflar.

sevildiğinde size her şeyi verebilir bütün varını yoğunu, ama sevilmediğini değer görmediğini anladığında orda fazla durmaz çeker gider. en sevdiğim özelliğim bu. üzülürüm, ağlarım ama değer görmediğim yerde fazladan bir dakika geçirmem.

evet, kürt sorunu diye bir şey yok. ağlamayın bu kadar.

edit: daha rahat yazma fırsatı yakaladığım için tanımımı düzeltiyorum.

nevruz etkinliği demişler. gördük sizin nevruz etkinliğinizi. terörist amedspor'un formasını giyip, yasaklı şarkılar söyleyip, her biji apo diye slogan atıp ortalığı karıştırırsanız polisler çocuk dinlemez. hemen işi ırkçılığa sürüklüyorsunuz, hemen bir mağdur edebiyatı yapıyorsunuz, hemen bir duygu pornosuna giriyorsunuz. ulan yeter be senelerdir sizden çektiğimiz. düzgün durursanız kimse kimseye saldırmıyor. polisler çocuklarla oyun oynadılar, kar topu attılar, beraber kaydılar, çocukları okula bırakıp kaç kere sınava yetiştirdiler. her polis aynı değil ama düzgün durana hiç kimse bir şey yapmıyor. ortalığı karıştırmak için elinizden ne geliyorsa yapıyorsunuz.

miko sen zaten berkin elvan ve selo itini savunarak terörist düşüncelere sahip olduğunu, ülkeyi bölmek adına tanımlar girdiğini ve sürekli kendini acındırmayı kendine farz gördüğün için yazdığın her şey komik geliyor. olayın aslını tam olarak bilmeden "kürt o, hühühü, beyaz türk heheheh" yaptığın için ne olduğunu sürekli belli ediyorsun.

polis hatalıysa çeker cezasını. çocuk suçsuzsa oturur üzülürüz hatta beraber hak ararız ama bu edebiyattan vazgeçin. gerçekten yetmedi mi?

daha ortada darp sebebi bile yok. birde "5 kişi" bir çocuğa saldırmış. bu ne biçim iş ya. çocuğun ailesi de mi yokmuş?

sürücü koltuğu neredeyse yatar vaziyetteyken sürücünün koltuğa sırtını yaslamadan aracı kullanması.

bu bir çocuğun kendi dilinden dökülen kısacık hikayesi, yazan dahil kimsenin tanımadığı biriyim…
8 yaşındayım, belki 9. bu yaş hesabını pek anlamıyorum ben. sekizini doldurmuş olmak, dokuzundan gün almak ne demek?.. istanbul'da yaşıyoruz. annem ve babamla. kardeşim yok. keşke olsaydı. ama onu benden daha çok severler diye kıskanır mıydım ki? bunu hiç göremeyecek olmam ne kötü... babam bazı akşamlar eve gelmiyor. annem hep ağlıyor. sonra bana kızıyor. korkuyorum o böyle davranınca. gece yatağımı ıslatıyorum. sabah o anlamasın diye çarşafı saklayıp yatağı çevirmeye çalışıyorum ama hep fark ediyor. bir kaç kez dövdü beni bu yüzden. keşke beni kucağından indirmediği o güzel günleri yaşasak sürekli. ne kadar mutluyduk. bunun hiç gerçekleşmeyecek olması ne kötü... diğer çocuklardan bir yıl erken başlamıştım okula. üçüncü sınıfa gidiyorum. derslerim çok iyi. matematikte herkes sıkılırken ben eğleniyorum. aslında evde ders çalışmıyorum. öğretmenim zeki olduğumu söylüyor, beni çok seviyor. zaten okumayı da kendi başıma öğrenmiştim. mutlu oluyorum. sınıftaki kızlar bana tuhaf diyor. yüzüm değişikmiş. davranışlarım da öyle. umursamıyor gibi gözüküyorum ama eve gidince üzülüyorum. bazıları çok güzel. gözüne kalem batan özlem, hep temiz önlükler giyen hande ve çok az konuşan dilek mesela. onları etkilemek için bir keresinde selim'e tokat atmıştım. ağlamıştı. çok üzüldüm sonra. beni affetmiş midir? bunu hiç bilemeyecek olmam ne kötü... birkaç hafta sonra okul tatile girecek. dördüncü sınıf çok zor diyorlar. artık çok çalışmam gerekecek miydi? bir sürü değişik yeni dersler olacakmış. ama ben göremeyeceğim. öğretmenimin kızı ayşem bir keresinde beni dudaklarımdan öptü. bunu niye yaptığını söylemedi. ben de sormadım ama utandım. filmlerde görmüştüm. hep adamlar kadınları öpüyordu. aşk diyorlarmış buna. ama ben hiçbir şey hissetmedim. bize de aşk mı olmuştu? bunları öğrenemeyecek olmam ne kötü... 1990 yılındayız. 2000 yılına 10 sene var. ne kadar uzun. günleri saysam bitiremem ki. 2000 yılından sonra uçan arabalar olacakmış. evlerin hepsi çok yüksek, sokaklarda robotlar olacakmış. ferhat abi öyle diyor. yan apartmanımızda oturuyor. üniversitede okuyor. kocaman gözlükleri var. doktor olacak. evinde bir sürü kitabı var. gözleri de kitap okumaktan bozulmuş diyorlar. ferhat abi'yi çok seviyorum. bana ansiklopedilerinden verirdi. büyüyünce onun gibi doktor olmak isterdim... biz tatillerde hep maç oynardık mahalledekilerle. ama çoğu zaman beni almazlardı. topu sektirmeyi bile beceremiyorum. hiçbir işe yaramadığım için almıyorlarmış. ben de asuman yengelerin evinin altındaki bahçenin duvarına çıkıp onları izliyorum. aslında izlemek daha zevkli. hem hiç yorulmuyorum da. insanları izlemeyi hep çok sevdim... asuman yenge oğlu fatih'e sürekli reçelli ekmek veriyor. bizim yanımızda yediğini görmesine rağmen bize hiç sormamasına şaşırıyorum. galiba diğer çocukları pek sevmiyor. zaten hiç gülmeyen biri, çok suratsız. insanlar neden birbirlerine kötü davranır ki? ben kimseye kötü davranmak istemiyorum. büyüyünce herkese iyilik yapan kahramanlar gibi olmayı hayal ediyordum. hiç büyümeyecek olmam ne kötü... 8 yaşındaydım, hiçbir zaman 9 olamayacağım... hayatımın bu kadarını hatırlıyorum. hatırladığım tüm anılarımı çok seviyorum. daha küçücük bir çocukken ölmüşüm ben. nasıl olduğunu bilmiyorum. siz büyüdüğünüz için kendinizi şanslı hissetmediniz mi? büyüdüğüm için kendimi şanslı hissedemeyecek olmam ne kötü... belki sizin yaşınızda olacaktım. belki arkadaşınız olurdum. bazı tanıdıklarım beni unuttu, ben de adımı unuttum. unutulmak çok kötü. hatıralarınızda yaşayabilsem keşke. beni hiç unutmayın olur mu?

ülkede iç karışıklık çıkarmak için kıvrım kıvrım kıvranan, fakat henüz dişe dokunur bir niceliğe ulaşamamış bir kitle var. karmaşadan, ayrışmaktan, ayrıştırmaktan, ihanetten ve nankörlükten beslenen! dilerim kendi kendilerinin sebebi olurlar. ya sev, ya terk et. nokta !

neredeyse tuvalette sıçtığı eğri boktan ülkeyi, devleti ve yönetimi suçlayacak kitle. bi susun ya, az öte lütfen !

polisin elleri dert görmesin.

napıyormuş, o çocuk da mı ekmek almaya gidiyormuş?

hâlâ kürt sorunu var hüüüüüü diye ağlıyorlar, artık komik bile değil. sadece mide bulandırıcı

pkk şakşakçısı, hdp sevdalısı, selo'nun aşkısı çıkmış insanlara hukuk dersi veriyor. çok marjinalsin canım tamam. peki ya terör örgütü sempatizanlığının, veya destekçiliğinin veyahut terör örgütü üyesi olmanın tck'daki karşılığı nedir bir bakar mısın?

ne hümanist sevgi pıtırcıklarısınız siz ya, harikasınız gerçekten.

komünist olacağım diye zırva s*çmaktan başka bildiğiniz bir şey yok.

#2486366 hemen de hücre evinden yoldaşı çıkıp gelmiş. pkk ile terör ile ve bölücüler ile aynı zihniyetin ürünü, zihniyetsiz, iradesiz, akıl yoksunluğu çeken talihsiz bir insana benzer varlık, burada işkenceci birini arıyorsan, dağdaki arkadaşlarına telsizle ulaşabilirsin. şayet onlar da sarı torba içerisine girmedilerse sana ulaşıp, masum insanlara nasıl eziyet edildiğini maymun dilinde anlatırlar.

burçlara inananlara sürekli sallıyorum ama bir de kendi burcum için yazılanlara bakayım dedim. biraz doğruymuş sanki...

vallahi çok sinir bozucu ve çok inatçı olduğumu kabul ediyorum. fazla enerjik bir yapım var, dünyanın en yorgun insanı da olsam enerjim asla bitmiyor. çok duygusal değilim, kendime değil ama başkasına zarar geldiğinde çok ağlarım.

çok kıskanç olduğumu düşünmüyorum hatta bazen fazlasıyla rahatım ama o da karşımdaki insana bağlı. ben kıskanç olmayı biraz da inatlıktan yapıyorum. kıskanılırsam ve bu beni rahatsız edecek boyuttaysa ben hiç kıskanmasam bile çok kıskanç davranabiliyorum. amaç sinir etmek... üzgünüm...

burnumun dikine de giderim bu arada ama en çok ben bilirim demem. bazen çok inatlaşınca onu da yapıyorum tabii. egolu değilim ama siz insanların kendisini sevmesini ve beğenmesini ego olarak gördüğünüz için sanırım pek anlamıyorsunuz. hayatta benden daha değerli ve önemli hiç kimse yok ve bu ego olarak görülürse gülerim...

bencil değilim, hiçbir zaman da olmadım. bazen insanları kendimden daha çok düşünüyorum ve keşke bencil olsaydım dediğim zamanlar bile oluyor.

aşkından ölse bile belli etmez yazmışlar ama alakası yok. bu hayatta en çok insanlara sevgimi göstermeyi severim çünkü mükemmel hissettiriyor.

değildir. mutlu olduğunuz kadar mutsuz olduğunuz zamanlardan da sıyrılmayı öğrenmektir hayat. sadece mutlu olmak için yaşamayız, öğrenmek ve tecrübe etmek de vardır doğamızda.

daha geçen gün narkotik çevirmesine girdim, adamlar sadece üzerimde 2 kilo eroin varmış muamelesi yapmakla kalmayıp bir de üzerime yürüdüler. allah'tan hakkımı savunan, ses çıkarabilen bir insanım da kendimi ezdirmedim. bu ülkede güç zehirlenmesi diye bir gerçek var haklısın ama buraya gelip de "kürt sorunu, sadece kürtlere böylesiniz, beyaz türk ühühühühüüüüü" diye demagoji kasacaksan bu oyunu hiç oynamayalım kardeş. sadece yazdığın 4 paragraflık yazıda bile kimin ırkçılık yaptığı 8 kilometre öteden belli oluyor. karnımız bu hikayelere tok güzel kardeşim, yallah kuzey ırak'a.