zaman tüneli

yaratıcı ve hayal gücü yüksek insanların yapabildiği eylem. eğer ki kendinize özgü fantazileriniz ve hayal gücünüz yoksa rezil olabilirsiniz. bir de görsellerle süslenirse tadından yenmeyen durumdur.

"kılıfına uydurmak" deyimi, genellikle bir durumu veya olayı anlatırken gerçekleri değiştirerek veya olayları daha olumlu veya avantajlı bir şekilde sunarak, durumu kendi lehine çevirmek anlamına gelir. bu deyim, genellikle bir kişinin durumu daha iyi göstermek veya kendini savunmak amacıyla gerçekleri çarpıtarak anlatmasını ifade eder. benim için kılıf budur, başkasını tanımam.

nedenselik mantıksal bir zorunluluğa sahip değildir. zorunlu olarak ötekini de reddetmeyi veya kabul etmeyi gerektirmez. "o halde iki şeyden birinin varlığı veya yokluğu ötekinin varlığını ya da yokluğunu zorunlu kılmaz. " der gazali, bu konu çok karışık çözülebilmiş değil. ama yine de nedenler ,nasillardan daha kıymetli benim için.

argo ve sokak jargon'unda prezarvatif anlamına gelen kelime.

los angeles’ın nükleer bomba ile yok olmasının ardından abd silahlı kuvvetleri yapay zekaya savaş açıyor.

yeni asya denen oluşum yapay zekayı sürdürüyor. her yerde insansı robotlar var. medeniyet kurmuşlar.

amerikan ordusu yeni asya ile girdiği savaşta yapay zekayı geliştiren esas kişiyi yakalamak için aralarına casus olarak eski bir askeri kullanıyor. bu askerin görevi hedefin kızıyla yakınlık kurup kızı aracılığıyla babasına ulaşmak.

bu askerle yeni asya’daki yapay zeka direnişinin lideri konumunda olan adamın kızı birbirlerine aşık oluyorlar ve bebek bekliyorlar.

bu sırada amerikan ordusu saldırıyor ve kadın ölüyor. olaylar buradan sonra başlıyor.

beklediğimden daha sıkıcı bir filmdi. kötü değil ama başyapıt olabilecekken normal bir aksiyon filmi olmayı seçmiş diye düşünüyorum.

oyunculukları beğenmedim. filmin mesajı yapay zeka ile insanın bir arada yaşayabileceği gibi bir şey olsa da yapay zeka ile ilgili derinlikli bir karakter de anlatım da yok. aksine biraz karikatürize edilmiş gibi çizilmişler.

2065 yılında geçmesine rağmen gelecek tasarımı da olmamış gibi. aya yolculuk yapılabiliyor ama onu bile çok yüzeysel geçmişler.

başrollerin kimyası bir aşk filmi için sıfır olduğundan planlanan vurucu finalde çalışmıyor.

filmde tek iyi oynayan velet.

arsa alıp çiçeklerle donatıp sevgiliye arsa hediye etmek. ne gereği var dalından koparmaya gidip gelip sulasin bahçesini. gözü doyunca gönlü de doyar.

"mr. nobody," karmaşık bir anlatı yapısına sahiptir ve seyirciyi zamanın içinde ve farklı gerçeklikler arasında gezdiren bir yolculuk sunar. film, kaotik bir şekilde kurgulanmıştır, geçmiş, şimdi ve gelecek arasında gidip gelir, bu da seyirciye nemo'nun hayatındaki farklı dönemleri anlama ve bağlantı kurma fırsatı verir.filmin temel teması, yaşamın belirsizliği ve tercihlerin hayatımızı nasıl şekillendirebileceği etrafında döner. nemo'nun farklı seçenekleri arasında gidip gelmesi, izleyiciye bir kararın hayatın seyrini nasıl değiştirebileceği konusunda derin düşündürür. ayrıca, filmde zamanda yolculuk ve paralel evrenler gibi bilim kurgu unsurları, insanın varoluşu ve zamanın doğası üzerine metafizik düşüncelerle iç içe geçer. muhteşem bir yapıt bence, herkesin hayatında bir kere acaba şunu seçseydim hayatım nasıl olurdu sorusuna kaynaklık ediyor. olasılıkları deniyor ve hepsini yaşıyor.

olması gerektiğini gelen her adalet bakanı söyler, getireceğiz der, kuracağız der ama hala yok, sebebini anlamıyorum, neden kurulmadığını neden inat edildiğini anlamıyorum. hukuk emniyet ve jandarmaya teslim edilmemeli. savcı, şunu getirin diye bir komisere yalvarmamalı...kolluk kuvvetlerinden bağımsız, müstakil bir adli kolluk olmalıııııııııı............olmalııııııııııı

bırakın gelsin, gel hele gel!

"dünyaya gelmek bir saldırıya uğramaktır. doğan bebek havanın ciğerlerine olan saldırısının verdiği acıyla haykırır. soğuk saldırır bize, sıcak saldırır. açlığın, hastalığın, korkunun saldırılarını savuşturma yoluyla yaşarız, hayatta kalırız. yaşıyor olmak, savaşıyor olmaktan başka bir şey değildir. bir gün son nefesimizi verdiğimizde bize yapılan ilk saldırıyı tamamen püskürtmüş oluruz. savaş bitmiştir."

waldo sen neden burada değilsin?

yenilgi mi doğmak, zafer mi yaşamak?

80 yıldır adli kolluk adli kolluk diye yırtınıyoruz...doğru lan adli kolluk var işte...

rahmetliyi yarışma programlarından ve muhalif duruşundan tanıyorum. enerjisi yüksek bir insandı.
akp öncesi türkiye'yi daha mutlu ve umutlu bir türkiye olarak tanımlıyorum hep..
o, mutlu, umutlu günlere ait yüzlerden biriydi benim için.
o zamanları çocukluk yıllarıma denk geldiği için değil, her türlü dert ve sıkıntısına rağmen umut dolu olduğu için seviyorum. başka bir deyişle bugünlerimize, umutsuz ve mutsuz günlerimize benzemediği için seviyorum ve özlemle anıyorum...

metin uca, sen güzel zamanların adamı olarak hatırlanacaksın. emeklerin kıymetli..
bitmek bilmeyen enerjin, o güler yüzün hiç çıkmayacak aklımızdan.
bugün güzel bir adam ayrıldı aramızdan...

ulan sırrı, ulan sırrı ....zeka küpüm benim.

super muslimo.

laan?!

t/ tanınmış tv programcısı - yazar metin uca nın ölümü karşısında şaşırmak.
tv izlemediğim için haberdar olmadığım bir gelişmeydi, gerçekten şaşırdım.
ailesine sabır... al bak seni tanıyan son insanda öldüğünde bu dünyada yok hükmündesin. bitti gittin. şimdi kim bilir neler neler konuşulacak adamın arkasından.
ailesine gerçekten sabır , yıkıcı bir dünya mevzuya maruz kalacaklar şimdi oturup kendi acılarını yaşamak ve yaslarını tutmak varken.

porselen demlik ve ince çay bardağı.

çiçek dediğin nedir yani parasını ver, iki süslü cümle yaz gönder. çok klasik, anı değeri desen yok(yani işte bana şu tarihte çiçek yolladı, eeee yani ? anlatacak ikili yaşanan anısı var mı yok), he alırsın yine çiçek ama bence çoğu erkek almak için alıyor, özel günmüş vs diye alıyım diye alıyor. arkasında bir ruh yoktur çoğu zaman.
ama kendi topla konseptine sahip bir bahçeye götürsen güzel anılar birikecek. beraber dalından meyveler toplayacaksınız, güzel kokulu çiçeklerin arasında beğendiğiniz çiçekleri ona armağan edeceksiniz, dalı eğerken falan elinden kayacak komik anlar yasanılacak, gülüp eğleneceksiniz. sonra eline diken batarsa falan özel ilgi göstereceksin, biraz cilve falan yapacak.
sonra kuş cıvıltıları eşliğinde etrafta dolaşıp gelecek hakkında planlar yapacaksınız. çimenlere uzanıp gökyüzünü seyre dalacaksınız falan. hatta maddi imkanınız varsa 1 günlüğüne kiralayıp orada sadece siz de olabilirsiniz, akşama doğruda bahçenin içinde bir piknik yaparsınız. eğer sevgiliniz vegan/vejetaryen degilse güzel bir mangalda yapılır.

zenginlerin her denileni yapan, haksızlıklara, adaletsizliğe ses çıkarmayan uysal köleler yaratmak için uyguladıkları yeni stratejilerden, taktiklerden biridir. bir diğer taktikleri, stratejileri ise minimalizm. dünya ekonomisi çökmeye başladığı için minimalizmi de süper bir şeymiş gibi kakalamaya başladılar. minimalizm süper bir şeyse zenginler neden hala en lüks arabalara binip şatolarda yaşıyorlar? git çadırda, karavanda yaşa o zaman.

www.youtube.com/shorts/UHY-...

film aslında yaşı benim gibi seçim yapmak ile ilgili biraz geçkin olanlar için ; mumlar pastadan daha pahalıya geliyor durumu ama yapacak bir şey yok.
hayattaki seçimlerimiz , doğru seçimler yapmak , seçiminin her hâlükârda doğru olduğu üzerinden gitmek vs. filmde anlatılan konu özünde bu.
nemonun seçimlerine göre hayatı nasıl devam ediyor , neler yaşıyor merak edenler izlesin.
filmden güzel bir alıntıyı da şuraya bırakalım:

mantıksal olarak yolun sonu.
mantığın reddi , ümit ve teselli, yani inançsal olarak yeni bir yolun başlangıcı.

gün nasıl bitmek için başlıyorsa ömür de nihayetlenmek üzere başlıyor. önemli olan ne kadar tatmin olarak ayrıldığın ve kendinle beraber insana ayna tutabildiğindir. gerisi boş laf, boş. boş.

ekleme, elimizde ne kaldı diye sormak yerine, ne yaptık, ne bıraktık... konunun özü bu olmalıdır.
kaderinle, imkanlarınla ve potansiyelinle barışık olmayı öğrenmek diye bir şey var. benden ne olurdu ne oldu? bu farkı da doğru saptayıp yoluna bakmalı insan. başka dünyalara havale etmeyeceksin hayallerini, düşlerini, arzularını, yapabileceklerini vesaire.
teselliyse teselli, küçük başarılarla mutluluksa böyle mutluluklar. ne olsun başka?