zaman tüneli

a- yalnız başına toka edildiğinde yarışın 15 dk tehir edildiğini, b- 1,2 ve 3 yuvarlak üzerine çekilirse, yarışın çekilen top başına yarım saat tehir edildiğini gösterir.

2 gün sonra nazilli 'de yapılacak "1 mayıs" yürüyüşü için dövizlerimizi hazırlamakla geçti bütün günümüz. sonunda bitti ama elimiz yüzümüz kırmızı boya oldu hep. evden çaldığım beyaz yatak çarşafını annem farkedince terlikle dalacak bana ama olsun.bu benim ilk 1 mayıs yürüyüşüm olacak o yüzden buna değer ..
dev-genç olarak kortejde olmak büyük heyecan veriyor bana. bu aynı zamanda fraksiyonların güç gösterisi.
tek sorun polis engelini nasıl aşacağımız...

(bkz: sizin karmanızın sorumlusu ben değilim)

artık eski dandik kapılardan kalmadı hepsi çelik açık kalma ihtimali yok.

hicretin ikinci yılında içine biri düşmüştü.

“alçaklara kar yağıyor üşümedin mi
sen bu işin sonunu düşünmedin mi”

eğlencemizin sonuna geldik.

absürt bir videoda geçen cümle. teyze sen ne yaşadın öyle?

www.instagram.com/reel/DKNR...

kutsal hırkanın suyu
al aldır huyu
al aldır bunu
şaraptandır suyu
vay vay
kutsal hırkamın suyu
araptandır huyu
çıkmıyor huyu
kımız oldu suyu
vay

bu sadece bir şarkıdır kafama esti yazdım
kimsenin hırkasıyla dalga geçtiğimiz yok
tövbeler tövbesi.
ofansif mizah şov
burada söz konusu benim hırkamdır btw

dedelere özel. selam ve duavaaaa ile... *

ben bu türküyü bırakamam, anca o beni bırakır.

doğanın kanunu gereği insan yalnız yaşamaya müsait bir canlı değil. yalnızlığa methiyeler düzülmemeli. yine de yanlış kişilerle birlikte olmaktansa yalnızlık daha iyidir.

günaydın sözlük

ankara/incek ev yardımcısı ihtiyacım var. yatılı tüm hafta ya da haftada en az 3-4 gün çalışmak üzere.

ve hiç anlamayıp bir anda olan hadise.

çok şükür lafımızı soktuk, pardon konu bu değil ben çok yanlış geldim.

elbette bugun yaprak dokup yarin cicek acacagim.

babami kaybettim. abimi kaybettim. 2 en iyi arkadasimi kaybettim. akil hastanesinde yattim. 2 defa aclik sinirinda fakirlikle sinandim. cok defa taciz edildim.
ama benim hayatimin en buyuk acisi hayat arkadasimdan ayrilmak, bosanmakti.
yaklasik 10 senede onun acisi da bitti sukur.

o yuzden, acilariniz da gecici, bunu unutmayin.

elbet bugun yaprak dokup yarin cicek acacagim.

ammaan yavaşşş aaahesteee

her saniye 'ben burada ne yapıyorum' düşüncesi uyandırabilen ve insanlardan soğutmaya niyetli olduğunu düşündüğüm şehir, istanbul.
her türden insana denk gelebiliyor olmak çok can sıkıcı oluyor. bazıları insanımsı bir şey oluyor mesela, dövsen dövemiyorsun ,sövsen gönül razı değil.
sadece sövsen de olmuyor çünkü .
bazı insanımsıların gerçekten bu dünyada nasıl hayatta kalabildiklerini bile merak edebiliyorum.

gürültü, kalabalık içerisinde yaşamak hiçbir şey yapmasam bile yoruyor beni.
sadece markete çıktığımda bile sinir bozucu insanlar görmekten, o birkaç dakikalık süreç içerisindeki gürültüden ve insan kalabalığından ötürü stres oluyorum.

büyük büyük dedemin söylediği söz. hey gidi hey...

nur içinde yat dedeciğim...

beni sana deli gibi bağladın
nasıl geçti zaman anlamadım*

başlığı okumak istedim, şu an acildeyim.