zaman tüneli

papa istanbul a gelince söylenen ilahi dir kendisi ay doğdu üzerimize


ay doğdu üzerimize
veda tepesinden
şükür gerekti bizlere
allah’a davetinden

papa bu sözler ile karşılandı. başka bir parti yapmış olsa bunu şimdi tüm il ilçe binaları yakılmıştı şeriat isterük diye millet sokaklardaydı

hafta sonu hep başım ağrıyordu, bugün de bir görüşme yaptım ve yine başım ağrıyor, püüü. neyse sabah sabah soda da içilmez. duaya kaldık.

bu sabah uyanır uyanmaz ilk düşündüğüm şey, hayatımın kontrolünün bende olduğu oldu.
sonra telefonun batarya %5 diye inleme sesini duyunca bunun kolektif bir yalan olduğunu anladım. insan kendi hayatını yönetemiyorsa sabahını hiç yönetemiyor zaten.

mutfağa gittim. vücudum oto-kontrol sistemini devreye alarak kettle'a bastı, bardağa kahveyi döktü, üzerine kaynayan suyu doldurdu.. bazen bu oto-kontrol sisteminden çok korkuyorum.

kahveyi içerken, kedim yanımdan geçip bana şöyle bir baktı; ''seninle aynı evde yaşamayı hala nasıl kabul ediyorum, bilmiyorum.'' der gibi.
bilenler bilir daha önce de kendisini sözlükte kendini insan sanan kedi olarak paylaşmıştım hatırlayamadığım bir başlıkta.

neyse, evden çıkarken kapının önünde durdum. bir insan güne başlamadan önce neden en az üç kere ''anahtarı aldım mı?'' diye kendine sorar?
hayatın en ağır yükleri, en küçük eşyaların kaybolmasıyla başlıyor galiba.

sokağa adım atınca hafif bir rüzgar esti.
rüzgar dediysem öyle şiirsel bir şey değil, daha çok ''hızlan aq, geç kalıyorsun'' diye tokat atan türden.

o an düşündüm;
''bir insanın mutlu uyanabilmesi müthiş bir şey olmalı..'' unuttuğum bir kaç histen biri daha..

ve içime garip bir sıcaklık çöktü.
belki de kahvenin çok sıcak olmasındandı, bilemiyorum.

neyse, güne yine mutlu başlayamadık..

günaydın sözlük.

hayat yine üzerimize doğru geliyor.
biz de her sabah olduğu gibi hafif yan dönüp çarpma şiddetini azaltıyoruz.

appiah'ın röveşata golü sonrası elini uygunsuz bi yere götüreceği için kırmızı kart göreceği maç.

favori fenerbahçemiz. bugün takım olarak genel seçimlere gitsek rakiplerimiz erdoğan, büyük iskender, sagopa kajmer ve toni kroos olsa yine favori oluruz.

duş gerçek banyo değildir. ağlanacaksa küvette ağlayın.

kuran'daki gerçek islam'da zaten cevaplar hazır , yani kuran okunsa kolayca bulunacak cevaplardır.

örneğin;

www.kurandakidin.com/

www.dinicevaplar.com/

emre1974tr.blogspot.com/

benim var ve bu mevcut durumumu bir kaç avantaj dışında çokta etkilemedi diyebilirim. şartlar el vermemiştir, başka şeylerle uğraşmak durumunda kalmıştır vesaire.

bu onu suçlayabileceğimiz konular değildir, adam olsun temiz kalmaya çalışmaya devam etsin gerisi tırı vırı.

herkes yolcu bu alemde ve varacağı yer de aynı. ha evli arabalı ha evsiz arabasız ölüm ve bitiş hepimizi kuşatmıştır bundan gayrısı da boş laftır.

türkiye'nin 85 - 60 kazandığı maçtır.

islamcı teröristler toplum için ne kadar tehlikeli ve zararlıysa ve “yasal yollarla” bunlarla mücadele edilip cezalandırılıyorsa, aynı şekilde, sanal ortamda “dine” saldıran, o dine inan insanları tahrik ve taciz eden çatışma ortamına sebebiyet veren provokatörlerin “yasal yollarla” cezalandırılmaması üzücü.
belki de gerekli yasal işlemler yapılıyordur. bilmiyorum.
yapılınca da şudur budur diyip ağlarlar o da ayrı..
e kardeşim sadece ibadet eden ( namaz, oruç, zekat, hac vb) bununla huzur bulan milyonlarca insan var. sadece bunu yapıyorlar. radikal islamcı dediğimiz güruh isiam toplumunda küçük bir yüzdedir. bunu düşünün biraz.

33 yaşından itibaren her ikisi de oldu. her iki alımı da banka kredileri ve kendi paramla yaptım. başka bir yardım durumu olmadı. ama bu iki alımın sonunda, başım göğe ermedi. bilgilerinize…

bu film yayınlandığında epey tartışılmıştı. savaş karşıtıydı ve alıştığımız “kahraman asker” anlatısının olduğu filmlerden değildi.

ben lisedeydim ve o zamanlar milli güvenlik dersi vardı. albaya film hakkındaki görüşlerini sormuştuk, filmin fettullahçıların propaganda aracı olduğunu üstü kapalı şekilde anlatmıştı.

belli ki ilk barış sürecinin rıza inşası için yapılmıştı. barış süreci başladı, sonra çok sancılı biçimde bitti. hemen ardından 15 temmuz yaşandı. mete horozoğlu abd’ye kaçtı.

yeni haftta yeni umutlar.
herkesin gönlünce güzel bir hafta olsun.
sabahın bokkosunda kaza yapıyordum neredeyse. herifin önünde durup kapıyı açıyorum ama inmiyorum. jip oğlu jip asla umursamıyor. sonra hönkürmeye başlıyorum kuyruğuna basılmış son dinazor gibi anca dank ediyor da camı açma münasebetini gösteriyor. münasebetine gazladığım. neyse gergin bir sabah ama mod düşürmek yok. yola devam.

gördüklerim arasında, (bkz: amasya)dır.*

dağı ikiye yarmışlar, arasına şehir kurmuşlar gibi bir yer.
yıllarca da yakınımda amasyalı arkadaşlarım olmuştu, sürekli överlerdi.
gittim, gördüm.
hiç sevmedim, ıyy.

bir yerlerde hata yapmış ve yapmaya devam eden insandır.
ev olayını anlayabilirim çünkü şu an ev alma işi gerçekten hayal gibi.
he o yaşta aileyle yaşama olayını anlamam!
yaşlı insanların sırtında embesil halde yaşamayı, onlara yük olmayı bıraksanız mı artık?
gidin, iyi/kötü kiraya çıkın bir zahmet.

konuya dönüyorum: ev artık alınan değil, kalan bir şey gençler için. (bkz: miras)
40-50bin maaşla çalışan insan nasıl 5 milyona ev alsın?
ama araba işi yapılabilir.
küçükten başlayıp, model yükselterek gidilebilir bir gerçek.
100-150bine ikinci el temiz araçlar bulunabiliyor, 1-2 sene binersin hop oradan 200-300'e zıplarsın.
oradan 400-500 vs eline para geçer bir şey olur bir bakmışsın sıfır araba alıyorsun.
ama gençlerimiz istiyor ki hemen sıfıra bineyim.
oldu tatlım, oldu*

zaten 60-70 arası nalları dikeceğiz yüksek ihtimal, yani bir yerde bir şeylere sahip olunması gerekiyor diye düşünüyorum.

arap şükrü’nün bu şehir beni boğuyor dediği şehirdir.

profesyonel sporcu nedir?
ne yapmalıdır?
nasıl beslenmelidir?
nasıl yaşamalıdır?
gibi yüzlerce sorunun cevabı olacak kişi.

yardımcı hoca falan dediler, olmuş olanı olduramazsın.
onluk iş değil o.
şimdi kalkıp rashica salağına düzenli yaşamayı nasıl öğretsin atiba'm?
olmaz yani.

şahsen öyle bir gücüm olsa bir saniye düşünmem, altyapıya mental coach olarak hemen bu sabah işbaşı yaptırırım.
öyle dümdüz coach da değil he, yetkileri falan üst düzey olur.
çocuklarla ilgilensin, anlatsın, göstersin vs.
100 çocuktan 5 tanesi örnek alsa, sana rahat 15 sene kazandırır.
hem sana, hem ülkeye fayda sağlar.

(bkz: önümüze gelene bir tekme) oyununa toplum pek sıcak bakmıyor, benden söylemesi…*

işte bu kafa, sıkıcı yaşlı kafası.
yaş sadece bir sayı dostum demiş ünlü filozof (bkz: atiba hutchinson)*
çok doğru.
yaşının ne olduğunun önemi yok, içindeki çocuğu dinle.

soğuk baklava.