zaman tüneli

okurken tebessüm ettiren yazarcan.

virüs

manipülatör hayın nankör bir birey. *

semtçilique

pişirdiği kek mi ne sonra bi anda kafa iznine çıktı, nil olarak geldi. umarım adına bir gönderme taşımıyordur yeni nicki. buralarda olsun da nicki ne olursa olsun. seviyoruz merkeeez.

edit kayma olmuş. ortaya karışık beğ girmiş araya.
çok kanımın ısındığı söylenemez ama var olsun, yazsın daha çok tanıdığımı sanayım, kanımız ısınsın ne diyeyim ki.

tam ilk defa gördüm diyordum, sayfasına baktım bir de ne göreyım. sözlüğün turuncu saçlı yazarı nick değiştirmiş. neden acaba?

arada bir sırtıma kese, ilif yapanım olsa denmiyor değil valla.

kişisel iletisine çok güldüğüm, sevdiğim bir yazar.

ya trollenmek ve örselenmekten kalbim paramparça oldu. tarzını seviyorum bu yazarın. komik ve zeki biri.

çizim reisss
selam olsun çizimin babası
yanlış anlamayın kötü anlamda demedimm

" bıraktı
beni en yakınım.. "

insan ara sıra evini yakmalı,
sonra çıkıp seyretmeli sözünün sahibi olan türk yazar ve mekanik saat ustası şule gürbüz imzalı eser; 71 sayfadan oluşmakta iken 1993 yılında yayınlanmıştır.

şule gürbüz'den şiir türünde yer alan bir kitap okumak insanı etkiliyor, çünkü roman ve öykü türünde ağırlıklı olarak yazdığı için şiir ondan beklenen bir şey tür olmayabiliyor, bu yüzden ondan bir şiir kitabı okumak insanı etkiliyor.

şimdi ise kitabımıza geçelim;

şule gürbüz söz konusu olduğu için kitaba büyük heyecanlarla başladım, onun bir şair olmadığının farkındaydım ama sıradan şeyler okumayacağımı da biliyordum, umduğumu bulduğum bir kitap oldu.

ruhtaki ağrıyı, sessizliği, geride kalmış hissetmeyi, birinin hatırından siliniyor olmayı, anılarının bir bir yitip gidişini, çok ölümler yaşamış olmayı, hayatın bazen buz gibi hissettirişini, özlemeyi ve yalnızlığı derinden hissettiren şiirlerdi benim için.

şule gürbüz her zamanki gibi büyüleyici ve acı veren bir üslupla yazıyor, duygunun ağır bastığı şiirler olarak değerlendirsem de bazı dizeleri hayli düşündürücüydü, örneğin;
anılarım artık suda dizesi etkileyiciydi,
bir suya baktığında yansımada anılarını görme ihtimâli düşündürücüydü.

çelenklerim eskidi dizesi de oldukça özgün ve iyiydi, çelenkler bilindiği üzere ölümlerde yollanır ve bu dize bana ben öleli çok oldu düşüncesini çağrıştırdı.

çok severek okuduğum bir kitap oldu.

seçtiğim bazı dizeleri bırakarak burada bir son veriyorum, çünkü; ağrıyınca kar yağıyor...

dost canlısı bir yazar. dolayısıyla da dostu çok.

eşeğin götüne su kaçırmak mümkün değil diyenler, görün: mümkün işte! foton yaydığınca varsın, gerisi boş.

saçlarını çok şekilli tarıyor. eski jönlerdeki hava var adamda. benim saçım yok abi.

evet o mal benim.

zaten üstteki entryden sonra buraya yazacak göt bi bende var bu sözlükte.

90 kg yu 4 kolum olsa çekemem ben. dur lan çekebilirim belki. 19 litrelik suyu 2 kolumla 2 sini aparat ile taşıdığımı düşünürsem hadi 20 de. 40×2 80 kg yapar. yok olmuyor. ha birde 10 kere olacaktı, imkansız.

kadıköy rıhtım

lütfen netflix alsın ,harry potter dizisi için hbo max almak istemiyorum. netflixe gelsin. tek derdim bu evet, sinema sektörü umrumda değil keyfime bakarım ben.

gözyaşı dır.

o tırnakların uzatılma ve törpülenerek bakım yapılma gerekçesi bu dur.

maniküre verilen paralar helali hoştur. :)