zaman tüneli

ben onu sana söylemedim ki.

ya geçen haftalardaki benim sevgilime kalp atılmış vakasındaki dm okumaları sonrası anladığım kadarıyla bir sevgilinin mesajlarını okuma ve sen benim sevgilimle nasıllll konuşuyorsun vakası var. arkadaşlar sakin olalım kimse sizin sevgilinize bayılmıyor bundan emin olun. ona bayılan sizsiniz ve onlarla eylendi sizinle evlenecek buna inanın.*

yanına hamburger gelecek.

ben mitokondri olcam

arkadaşlar, turuncudaşlar,

sözlük son dönemde tam olarak patolojik vakaya döndü;

birbirine dm okutanlar, o benim sevgilim onunla ne işin var diye arıza çıkartanlar, kadınlara küfreden ezikler falan derken normalden anormal sözlüğe evrilmeye başladık.

oğlum siz manyak mısınız? delirdik mi lan komple?

bazı sabahlar gregor samsa gibi uyanırım. o günün konusu bellidir. tüm gün bir odanın içindeymişim gibi dönüp dururum içimde. günümü esir alan bu distopyadan kurtulmak için tek çare uyumak. bu düşünce ertesi gün tekrar etmiyorsa ne ala.. her günün dinamiği farklı çünkü ben yarın belki çok iyi uyanacağım ve her şey yolunda olacak. bu yüzden takılı kalanın bir günle sınırlı kalması benim için çok önemli.. her şey gerektiği kadar...

" benim adım antonio josé bolívar proano ve elimde sabırdan başka bir şey kalmadı.. "

1949/ 2020 yılları arasında yaşayan şilili yazar luis sepulveda imzalı eser; özgün adı  un viejo que leía novelas de amor olan kitabımız roman türünde yer almakta iken 1989 yılında yayınlanmış ve ödül de almıştır.

kitabımı emrah imre çevirisinden okudum.

bir amazon köyünde yaşayan ve nüfusa geç kaydettirildiği için kaç yaşında olduğunu kendisi bile bilmeyen antonio josé bolívar proano adında yaşlı bir adamın egzotik yaşamı, jaguar ile mücadelesi, asla onlardan biri olarak kabul edilmese de artık "oralı " sayıldığı için orada verdiği mücadele, kâbile halkıyla olan bağı, aşk romanları okuyarak hayata tahammül edişi ve yalnızlığı da konu ediniliyor.

antonio josé bolívar proano çok erken yaşlarında bir kez evlenmiş, belki de aşkın yarım kalmasının ne demek olduğunu derinden bildiği için aşk romanları okumayı seviyor olabilir, köye gelen diş hekiminin getirdiği kitapları okuyarak hayal dünyasını genişletmeye çalışır, artık ezbere bilir okuduğu kitapları, yüzlerce kez okumuştur çünkü.

ormanı ondan iyi tanıyan yoktur denilebilir, bir gün mızrak yılanı tarafından sokulduğunda onu shuar kâbilesi ve büyücüsü iyileştirir, onun yaşına sonsuz saygı duyar ve onu bir bilge olarak gördükleri de derinden hissedilmektedir.
ondan çekinir, onu severler, onlardan olmasa da artık oralıdır...

yaşam vahşi, insanlar barbar, herkes biraz acımasızdır, bir gün belediye başkanı ve birkaç kişiden oluşan kâfile yola çıkar, belediye başkanı ise antonio josé bolívar proano' yu pek sevmez, onun bilgeliği karşısında kimse belediye başkanını ciddiye almaz olur, belediye başkanı da peşinde oldukları jaguarı öldürmesini ondan ister, böylelikle ondan kurtulacaktır.

antonio josé bolívar proano ve jaguar arasındaki rekabet ile kitabımızın sonlarına doğru yaklaşırız.

egzotik yaşamı, vahşeti, rekâbeti, savaşmayı, insanın acımasızlığını, sınırlarını zorlayarak kendini tanıma çabasını, primitif bir yaşamın kişi üzerinde yarattığı etkileri gözler önüne seren bir kitaptı.

anlatımı sürükleyici bulsam da umduğum kadar sert bir kitap değildi, aşk romanları okuyor olma eyleminin kitapta daha ön planda tutularak anlatılmasını beklemiştim, kitap okuma eyleminden ziyâde vahşi yaşam karşısında hayatta kalma çabası daha ön planda gibiydi.

seçtiğim bazı cümleleri bırakarak burada bir son veriyorum.

kitabın sonunda biraz üzülmüş olabilirim..

tekrarlamıyor. gün içerisinde gelip oturuyor zihne, köşk onun taht onunmuş gibi.

tam bir kahve yapayım derken o kahvenin olmasını beklerken kendini hatırlatır. eee ne yapacaksın bu konuda nasıl çözümün var, ee hadi beni gör beni duy vs vs.

aslında hep o oradadır.. bırakın orada kalsın.. yok sayıldıkça gider yerine yenisi gelir ama illaki gelir.

düşüncenin akıp gitmesine izin vermek olması gereken. ama severiz köşkümüzü de ona verelim tahtımızı da.. onu orada bırakıp kaybolmayın yeter. bulamam sonra sizi..

anlamaya çalışmayın. canım sıkılıyor.

bizde bunlar malum "niyazi" olarak anılır ve genelde "yok" yoluna giderler. (anlaşılan dışarda da benzer finaller yaşıyorlar..)
ne şehittir ne gazi, ha mike hughes ha niyazi...

bu yarayı dostan aldım ezeli.
of of ulan of. nasıl kıydınız lan akarsu'ya. siz nasıl can vereceksiniz kahpeler.

buradan

ilişkiye değil, karşıdakinin kendini aldatmasına ikinci hakkı vermektir.
(bu nasıl cümle lan, diye ben sorguluyorum zaten o yüzden siz okuyup geçiniz)

bizim pentagram'ımız var ise, japonların da ningen ısu'su var.

benim annem muhtemelen yaşından kaynaklı olacakki bazen öyle donup kalıyor ve birden anlamsız bir şekilde ortamda ki birisine bir küfür patlatıyor. biz bu duruma gülüp geçiyoruz fakat ben içten içe korkuyorum.

not: evet evet buraya klasik cümleler yazmam gerekiyordu da aklıma gelmedi işte. onu da siz yazı verin bir zahmet.

(bkz: yenidoğan çetesi)
ve bu insan olmayan namussuzların peyderpey salınması.
(bkz: apo itine mecliste konuşma çağrısı)
terörist mecliste konuşma mı yapar
oroooo çocuuuu a***lah ö**lan.

hiç sorgulamadığım şey, ben seviyorsam gerisini pek umursamam. seviyor ve zamanla uzak durmaya başlıyorsam da sevgimin değersiz olduğunu anlamışımdır. değersiz şeylerimle kimsenin canını sıkmaya gerek duymam, özellikle de sevdiğim birinin.

sevilmekle çok ilgilenmedim ben. sevmek benim işim.

kütüğü mersin'in mut ilçesine aldırmak.