lahuti yazar profili

-not: baştan sona spoiler içerir- *







filmin başı hamid’in babasını köyü basan eşkiyalar yüzünden kaybettiğini görerek başlıyoruz.



yaşadığı bu büyük acı onu kendisini bulma yolculuğuna itmiştir ve ilim tahsili için kayseri’den aksaray’daki bir şeyhin dergahına gider.





uzun yoldan geldiğinden dergahtaki diğer müritler hamid'e istirahat etmesi için bir oda ve yiyecek için bir tas çorbayla 1 ekmek parçası getirirler. hamid eline aldığı o ekmek parçasıyla babasını ve babasının kollarında öldüğünü hatırlayarak hüzün dolu duygulara girer.





sonrasında şeyhin ilim halkası toplanmıştır, hamid'i de bu ilim halkasına dahil etmişlerdir. şeyh, çok eğitici ve etkileyici bir konuşma yapar





hamid’e dönerek:



hamid’i ocak başına götürürler. sırtında taşıdığı un çuvalını biraz ağır geldiğinden yere sert bırakır. o sırada ocakçıbaşı usta bizlere ibretlik öğütlerde bulunur:





hamid odunları kesmiş, toplamış ve dergaha, ocakçıbaşı ustasının yanına gelmiştir. ustamız yine burda bize ibretlik bir öğütte bulunur:





o sırada dergahın şeyhi gelir:





hamid, ocağa un taşıdığı için üstü başı hep un olmuştur. bunu da şeyh, hamih’in omuzuna elini koyduğunda farkedip sorar:



sonra çeşmede elini yüzünü yıkarken arkasında sıra bekleyen birini görür, tabi bu gördüğü bir hanfendidir.



akşam şeyh’in ilim halkası toplanır:







herkes ayağa kalkıp odalarına giderken hamid, olduğu yerde oturakalmıştır. bunu gören şeyh sorar:





akşam hamid’in aklında çeşme başında gördüğü o hanfendi vardır.



gündüz olur, hamid ocakbaşındadır. usta yine ibretlik öğütlerde bulunur:





o sırada hamid’in aklına babasıyla olan bir anısı gelir. babası geç vakitte un elemektedir. o sırada hamid içeri girer:





gece hamid uyurken rüyasında babasını görür:





o sırada babasını onu öldüren eşkiyalar götürür ve hamid kabustan uyanır gibi uyanır...

gündüz ocakçıbaşında hamid ve diğer çıraklar ekmek pişirirken hamid fırına koyduğu ekmeklerin az bir kısmını yakmıştır. bunu gören diğer çıraklar kendi araladında ufak gülüşürler. o sırada usta ayarı verir:





hamid şeyhinin yanına gider:





sabah olur ve hamid, diğer çıraklar ve ustasıyla birlikte ekmek pişirirler. hamid ekmeği fırına koyucakken kazara elini yakar:





gün gelir, hamid şeyhin kızı necmiye’yle nikahlanır. nikahtan sonra hamid odaya girip kızın tülünü kaldırır ve şok yaşar, o sırada bir anısı aklına gelir:







hamidin nikahlandığı şeyhin kızı, onun çeşme başında gördüğü kızdır:





hamid şeyhinin yanına gider:





hamid, eşi necmiye’nin yanına geri döner ve aralarında bir muhabbet geçer:





gündüz olur ve hamid fırın başındadır. ekmekleri artık daha iyi şekilde fırından çıkarıyordur, işi öğrenmeye ve başarmaya başlamıştır:





hamid, dere başında abdest alırken biri ona doğru yaklaşır ve konuşmaya başlar:







yabancı bir anda, hamid’i düşünceleriyle orada bırakıp ortadan kaybolur.

hamid, eşi necmiye’nin yanına gider ve aralarında bir diyalog geçer:





aslında eşi necmiye hamiledir, söyleyememesinin nedeni onu amacından alı koymamak içindir. çünkü bilir ki eğer söylerse hamid gitmekten vazgeçecektir. kaldığı için belki mutlu ama babasının mirasını yerine getiremediği için hep içi içini yiyecektir.

hamid şeyhinin yanına gider:





hamid’in eşi necmiye ve fatma nenesi arasın bir diyalog geçer:





o sırada hamid odaya gelir, odaya geldiğinde de fatma nene odadan çıkar ve karı kocayı baş başa bırakır:





hamid dere tepe, dağ taş demeden düşmüştür yollara. ilahî aşkı aramak uğruna. bu yolda cevizleri paylaşamayan arkadaşları barıştırmış, yardıma ihtiyacı olan çiftçiye yardım etmiştir. böyle böyle geçen yolculuğun sonunda şam’a varmıştır.







hamid pazar yerinde elma satılan bir tezgahın yanına selam vererek yanaşır, o sırada tezgahın yanındaki çocuk ona elma ikram eder. hamid çocuğa ismini sorar ve çocuk “musa” diye cevaplar. o sırada hamid yine anılara dalar. babası ihtiyacı olanlara yaptığı ekmeklerden allah rızası için dağıtır. o sırada bir çocuk “ allah razı olsun musa baba, ekmeklerinle karnımız doyar” diyerek dua eder. sonrasında babası hamid’e öğütte bulunur:





hamid çocuğa şâdi-i rûmî hazretlerinin dergahının nerde olduğunu söyler, çocukta ona gösterir. hamid, dergaha gelir.





hamid, şeyhin yanına götürülür:





hamid gece bir rüya görür. bu rüyada girmek istediği kapılar yüzüne kapanır. bir kapı vardır ki onun önünde bir adam görür ve hemen o kapıya yönelerek içeri girer. bu adam onun dere başında şam’a gitmesini söyleyen yabancıdır. orda bir diyalog başlar:





ertesi gün hamid, şeyhinin yanına gider:





hamid, şâdi-i rûmî hazretlerinden nasibini almış ve yine aşkının peşine yollara düşmüştür. gönlü onu erdebil’e götürmüştür.





şeyh onu bir yere götürür. bu yer çilehane gibi bir yerdir.





hamid, çilehanede iken eşi o gece doğum yapmıştır.

şeyh çilehaneye, hamid’in yanına gelir.





ertesi gün yine hamid şeyhiyledir:







hamid yollara düşmüştür. bu sefer anadolu’yadır seferi. darende’de bir dergaha gelmiştir.
o arada bir diyolog yaşanır.





hamid yollara düşmüştür. bu sefer yârine, necmiyesine kavuşmak için. hasretiyle yandığı eşine, dergahına kavuşmak için. o artık yanmış ve diğer kurak gönülleri de yakmak için yollardadır.



hamid aksaray’a, dergahına varmıştır. şeyhi hicaz’a yani hacca gittiğinden dergahta değildir. o sırada avluda bir erkek çocuğunun koşuşturduğunu görür. o çocuk hamid’in oğludur ama hamid bilmez.



tam o anda hamid’in eşi necmiye oğluna durmasını söylerken hamid’i görür. oğlu o sırada yanlarına gelir, hamid o çocuğun oğlu olduğunu anlar. oğlunun yanına gider, sarılır, öper, okşar, allaha şükürler eder.



akşam eşi necmiye hamid’in yanına gider ve aralarında şu duygusal konuşma geçer:





ertesi gün hamid ilim halkasında ders verir:





o sırada ilim halkasına bir yabancı gelir:





bu yabancı ilerleyen zamanlarda, şeyh hamid-i velî’nin talebesi hacı bayram-ı velî’dir.

akşam, hamid hacı bayramla karşılaşır.









şeyh hamid-i veli hacı bayramla birlikte bursanın yolunu tutarlar. bursa’ya vardıklarında bir ocakbaşına gelirler. burda şeyh hamid-i veli’yi kimse kendi kimliğinde bilmez, onu “somuncu baba” olarak, “buyrun müminler, somunlar” diyerek insanlara yaptığı lezzetli ekmekleri pazar yerinde dağıttığını bilirler. bu pazardaki durum emir sultan’ın dikkatini çeker.



emir sultan bir gün somuncu babanın fırınına gelir:





emir sultan çömleği koyucakken fırında ateşin yanmadığını görür ve şaşkınlık içinde kalır.





o sırada küçük bir kız çocuğu gelir:



emir sultan ocağın yanına gider ve ocak ateşle yanmadığı halde çömleğe dokunur dokunmaz eli yanar.



o sırada yıldırım beyazıd niğbolu zaferinin kazanılmasına karşılık allah’a bir şükür nişanesi olarak ulu camii yapılmaktadır. somuncu baba da hacı bayramla birlikte bu inşatta işçi olanlara somun götürüp camiinin inşasına katkıda bulunurlar.



gün gelip çatar ulu camii’nin inşası bitmiş, bir cuma günü cuma namazıyla açılışı yapılıcaktır. yıldırım beyazıd camii’nin açılış hutbesini emir sultan’ın yapmasını istemiştir lakin emir sultan bunu reddetmiştir:





emir sultan, hamid-i velinin yanına gider:





hamid, ayağa kalkıp minbere çıkar. ve hutbeyi yapmaya başlar:





diyerek fatiha’nın tefsirini hutbe verir.
burda küçük bir kitap alıntısında bulunacağım:



hamid-i velî’ye, onun gerçek kimliği ortaya çıkıp ne kadar büyük bir zât ve şeyh olduğu anlaşılınca bursa’da kalması için teklifte bulunurlar:







şeyh hamid-i veli, hacı bayramla birlikte yine aksaray’ın yolunu tutar. orda hacı bayram velî’yi hem ilmi hem de dünyevi olarak yetiştirir.





o sırada içeri bir derviş girer:





filmin sonunda mustafa ceceli'nin mükemmel söylediği filmin jenerik müziğiyle şöyle bir yazı geçer:

somuncu baba, yani şeyh hamid-i veli bizler için nefisle savaşın, kibirle mücadelenin, aşkın sırrını arayışın bir nişanesidir. asırlar sonra bile gerek nefsini terbiye etmekteki öncülüğüyle, gerek hakla birlikte halka karışmasıyla, o lezzetli somunları fırın ateşiyle değil allah aşkıyla pişirerek gösterdiği kerametle hala gönüllerin ilacı aşkın sırrını bulma şevkini gönüllerimizde hissettirebilmekte. allah ondan razı olsun.

somuncu babayla ilgili akıcı ve feyz dolu bir roman okumak isterseniz, gönül rahatlığıyla (bkz: fatih duman - âmâ) kitabını önerebilirim.

aynı zamanda buradan somuncu baba: aşkın sırrı filmini bu mübarek ramazan ayında maneviyatlarımıza dokunması ve kendimize dönüp "ben bu yolda ne kadar dertliyim, iştiyaklıyım?" diye sordurmak için izleyebilirsiniz.

benim üzerinde duracağım konu bu paragraf olucaktır. dokunulmazlık talebi hakkında bu durumu olumlu bulmuyorum. diyanetin bazı fetvaları veya fetva verme konusundaki yaklaşımlarından dolayı dokunulmazlığı ne derece sâlim kullanıcakları meçhuldür. değinmek istediğim yere gelicek olursam:

bir camii imamı hutbesinde veya namaz öncesi verilen kısa vaazlarında kişiselin aksine belirlenmiş olan dini konular üzerine konuşma yapar. bu konular da tahmin edilebileceği gibi dini konulardır. yani içeriği âyet ve hadislerden temel alınmış, halkın anlayabileceği kıvama getirilmiş sohbetlerdir.

evet camii devlet malı ve imam da devlet memurudur fakat devlet memuru olması onu diğer devlet memurlarıyla aynı kefeye koymaz. devlet memuru onun sistemsel statüsüdür ve kendi içlerinde doğal olarak görevleri vardır.
doktor da bir devlet memurudur ama görevi insan sağlığı üzerinde tedavi uygulamak ve tedavi metodları üretmektir. avukat da bir devlet memurudur ama görevi adalet sağlamaktır. öğretmen de bir devlet memurudur ama görevi insan yetiştirmektir. imam da bir devlet memurudur ve görevi de hakkı söylemek, dinî gereklilikleri tebliğ etmek, cennetle müjdeleyip cehennemden haberdar etmek, insaların maneviyatlarına dokunmaktır.

başka devlet memurlukları varken kalkıp da sadece "sen imamsın, her kesime hitab etmen lazım" demek bir çözüm değil, kuru bir cümledir. din, temelde bazı sağlıksızlık gibi zarurtler harici kişiden kişiye değişiklik göstericek bir kavram değil. eğer kişiden kişiye değişiklik göstericek olsaydı ortada din diye bir şey kalmazdı. herkesin din anlayışı maalesef farklı. eğer adalet de kişiden kişiye değişicek olsaydı seri katiller de suçsuz sayılırdı öyle değil mi? çünkü ona göre öldürmek suç değil aksine bir zevk. mesela bergen'i kocası öldürdüğü için hala pişman değil. herkesin her durumu, suçu veya ahlakî, toplumsal gereklilikleri algılaması farklıdır. biri için yere ufacık bile çöp atmak hassas bir konuyken biri için bütün yediği, içtiği pislikleri olduğu gibi yediği yerde bırakması umursamazca. şimdi çıkıp bu durumda "çevreyle ilgili belirli kuralların gelmesi lazım, ormanlarımız yok oluyor" gibi bir cümle kurulması tabii bir şey. ama dinî konularda belirli haramlar veya gereklilikler toplumun selameti için iki cümle kurulduğunda "hocaaa sen bu işlere karışma, benim özgürlüğümden sanane, git sen camide otur" demek çok kolay oluyor. çöpü atan köle veya özgür mü değildi?

yahu adam sana ayetle, hadisle geliyor. hadi sen bunlara inanmıyorsan bile içkinin, zinanın toplumsal olarak yıkıcı ve kötü alışkanlık, davranışlar olduğunu anlayamıyor musun? allah kimsenin başına vermesin ama kim kocasının,karısının veya sevgilisinin başka biriyle yatmasını ister? kim içki yüzünden şiddet görmek, geçimsizlik, huzursuzluk veya aile yıkımı yaşamak ister? içki içen baba da kendi hür iradesiyle yapıyor, zina eden eş, baba, sevgili de? neden peki bu seni de günlük hayatta yıkan durumlar dînî olarak yapılmaması gerektiği söylendiğinde bir anda özgürlük oluyor? neden imam konuşmasın oluyor? maden "devlet memuru" olan imamın görevini yapmasını istiyorsun e sen o zaman baştan gereksiz yere isyan ediyorsun? imam günahı-sevabı, haramı-helali söyleyerek zaten görevini yapıyor. sen imamın hutbede çorba tarifi vermesi için mi görevli olduğunu sanıyorsun? o yüzden nasıl ki iki kitap okumakla doktor olunmuyor, iki kitap okumakla da hoca olunmuyor. dini artık bi hocalara bırakın allah aşkına. din hakkında doğru düzgün bilgisi olmayanlar dini konulara ahkam kesiyor, dini dillerine pelesenk yapıyor. bu insana "sen kimsin?" diye bir sorulur. aynı doktorun yanında tıbbi olarak ahkam kesmek gibi. bu durumda da "sen kimsin, eğitimin, bilgin ne de böyle konuşabiliyorsun?" diye sorarlar.

din evrensel bir şeydir, yani sadece şahıslara değil dünyadaki bütün insanlara hitap eder. ahmet'e farklı murat'a farklı din olmaz. kendisi farklı yaşıyorsa o kendisini bağlar. 1443 yıldır diğer yahudilik ve hıristiyanlık gibi tahrif olmadan bugüne gelmiş olan islam dini burda sığ bir anlayışmış gibi olmanın aksine ne kadar yüce olduğunu bize gösterir. çünkü 1443 yıl önce insanın manevi ve ahlaki olarak neye ihtiyacı varsa bugün, 21.yy'da da aynı şeye ihtiyaç vardır. bu ihtiyacın karşılığını da islam dini hala verebilmektedir. islamı hakkıyla temsil edemeyen, müslüman kimliğine yakışmayacak davranışlarda bulunan kişilerden dolayı da dini kötülemek kişilerin kalpleriyle alakalı bir durumdur. dini kişilere değil, kuran'a ve onun elçisi peygamberimiz (sav)'in yaşantısına bakarak öğrenebiliriz.
#1666243 bu tanımımdan "müslüman kişi" tanımlamamı da okuyabilirsiniz. allah yâr ve yardımcımız olsun.

arapçada çöl demek olan "صحراء" sahrâ, "صحر" fiilinden,
sahûr "سحور" ise "سحر" fiilinden türemiştir.
sahûr ve sahrâ arasındaki fark sîn ve sâd harfleridir.
aynı zamanda sözlükte "sabah olmadan önceki vakit, gecenin son üçte biri" anlamındaki "seher" kelimesiyle aynı kökten gelen "sahûr" (sehûr, sühûr), dini bir terim olarak oruç tutmaya hazırlık olmak üzere fecrin doğmasından önce yenen yemeği ifade eder.

amr ibn-i âs (ra)'ın rivayetiyle peygamberimiz (sav):

"bizim orucumuzla ehl-i kitabın orucunu ayıran fark sahur yemeğidir." buyurmuştur.
(müslim, sıyâm, 46)

"ve, yeni kesilmiş bir karpuzun rengi kadar canlı siz sahur yemekleri!"

(bkz: samanyolunda ziyafet)
(bkz: sezai karakoç)

"günde beş vakit namaz, ramazanlarda iftar, sahur, her türlü ibadet saatle idi. saat allah'ı bulmanın en sağlam çaresi idi ve bu sıfatla eskilerin hayatını idare ederdi."

(bkz: saatleri ayarlama enstitüsü)
(bkz: ahmet hamdi tanpınar)

sahûr, kurumuş, kuraklaşmış, çöle dönmüş yürekleri sular ve yeşertir!

üstad sezai karakoç, orucu bir yeniden dirilişe benzetir ve şu soruları ardı ardına sorar:

"oruç, eşyayı ve evreni bize yaklaştırmış değil midir? insan onu daha derinden algılamakta, kavramakta değil midir? oruç ayında gündüz daha gündüz, gece daha gece değil midir? güneş daha güneş, su daha su, toprak daha toprak, ay daha ay, yıldız daha yıldız, zaman daha zaman, mekân daha mekân, vücut daha vücut değil midir? ve nihayet ruh, daha ruh değil midir?"

bir nevi eşyanın hakikatiyle yüzleşiyoruz.

mustafa kutlu ise oruca bambaşka bir açıdan bakar:

"açlık bizi doyuruyor. en çok kıymet verdiğimiz şeyleri başkaları ile paylaşmaktan sonsuz bir haz duyuyoruz. bize yük olan her unsur, her tasa, her ihtiras tasını tarağını toplayıp savuşuyor. kapımız ve soframız açık. derdimizi ve sevincimizi söylemekten hoşnutuz."

çünkü oruçluyuz.

ramazan sözlükte "günün çok sıcak olması, güneşin kum ve taşları çok ısıtması, kızgın yerde yalınayak yürümekle ayakların yarılması" anlamlarındaki "ramad" masdarından veya "güneşin güçlü ısısından çok fazla kızmış yer" manasındaki "ramdâ" kelimesinden türeyen "ramazân" kamerî yılın şâbandan sonra, şevvalden önce gelen dokuzuncu ayının adıdır. "yaz sonunda ve güz mevsiminin başlarında yağıp yeryüzünü tozdan temizleyen yağmur" anlamındaki "ramadî" kelimesinden ya da "kılıcı veya ok demirini inceltip keskinleştirmek için iki yalçın taş arasına koyup dövmek" anlamındaki "ramd" masdarından türediği de ileri sürülmüştür.

ramazan ayı hicri 9.ay olmakla birlikte fıkhî tarifle kişinin kendisini yeme, içme ve cinsi munasebetten uzak tutmasıdır. imsakla (şafakla) başlayıp iftarla (gün batımıyla) sona ermektedir. diğer bir adıyla "11 ayın sultanı" dır.

oruç, bize gündelik hayatta ulaşmamızın çok kolay olduğu nimetlerin bile ne kadar kıymetli olduğunu farkettirerek o nimetin önemini bilmemizi ve şükür edebilme nimetine erişebilmemizi sağlayan, nefsimizin isteklerine karşı onu terbiye edebilme sabrı, imkanı veren güzel ahlak ve takvâ tâlimidir.

tabii ki bu ayda müslüman bir kişinin sadece midesine değil; haram bakmayarak gözlerine, çalgı dinlemeyerek kulağına, kötü söz söylemeyerek, kalp kırmayarak, dedikodu veya laf taşımayarak, yalan konuşmayarak diline, kötü ortamlara, onu harama teşvik edicek ortamlara gitmeyerek ayaklarına oruç tutturması ve bol bol ibadet üzere olması gerekir. bu vasıflar elbette müslüman bir kişide sadece 1 aya mahsus edilmemesi gerekirken ben şu anda "en azından" kısmını baz alarak tanımlıyorum. oruçluyken bu hal üzere olmamız orucumuzun rûhâniyetini zedelememesi, bize her anlamda şifa olarak gelebilmesi içindir.

"hiçbiriniz (bilhassa) oruçlu olduğu gün, çirkin söz söylemesin ve kimse ile çekişmesin. eğer biri, kendisine söver veya çatarsa; "ben oruçluyum: desin."
(buhârî, savm, 9)

"kim yalan konuşmayı ve yalan dolanla iş yapmayı terk etmezse, allah o kimsenin yemesini-içmesini bırakmasına kıymet vermez."
(buhârî, savm 8, edeb 51)

"nice oruç tutanlar vardır ki, orucundan kendisine kuru bir açlıktan başka bir şey kalmaz!..."
(ibni mâce, sıyâm, 21/1690)

kuran-ı kerim'de orucun farz olduğunun bildirilmesinin hemen ardından ramazanın hakkı batıldan ayıran ve doğruya sevk eden kuran'ın indirildiği ay olduğu söylenir ve bu aya ulaşanların oruçla mükellef olduğu belirtilir.

"o (sayılı günler), doğruyu eğriden ayırma, gidilecek yolu bulma konusunda açıklamalar ve insanlara rehber olarak kuran'ın indirildiği ramazan ayıdır. artık içinizden kim bu aya yetişirse onu oruçlu geçirsin. kim de hasta veya yolcu kalırsa, başka günlerden sayısınca tutar. allah sizin için kolaylık istiyor, güçlük çekmenizi istemiyor. sayıyı tamamlamanız, size doğru yolu göstermesinden ötürü allah'ı tazimle anmanız için ve şükredesiniz diye (uygun hükümler gönderiyor)."
(bakara - 185.ayet)

bize bütün bereketiyle esenlik veren, ruhumuzu tazeleyen bu mübarek ayın bir takım başlıca özellikleri şunlardır;

1) kuran-ı kerim bu ayda indirilmeye başlanmıştır ve bin aydan daha hayırlı olduğu ifade edilen kadir gecesi de bu mübarek aydadır.

2) kadir geces. ayette bu gecenin bin aydan daha hayırlı olduğu söylenir.

-biz onu (kuranı) kadir gecesinde indirdik.
-bilir misin nedir kadir gecesi?
-kadir gecesi bin aydan daha hayırlıdır.
(kadir - 1,2 ve 3.ayeler)

yani bu geceyi ihya edenlere 83 küsür senenin ecri lûtfedilir.
peygamberimiz: "kadir gecesini, fazilet ve kudsiyytine inanarak ve sevabını yalnız allah'tan bekleyerek ibadet ve tâatle geçiren kimsenin -kul hakkı hâriç- geçmiş günahları bağışlanır."
(müslim, müsâfirîn, 175/760)

kadir gecesinden mahrum kalmamak için onu ramazanın ilk gecesinden itibaren tek sayılı gecelerde aramak gerekir. umumî kanaate göre ramazanın 27.gecesidir fakat başka zamanlara da gelebildiği için bütün ramazan gecelerine ayrı îtinâ göstermek gerekir.

3) islamın beş şartından biri olan oruç bu ayda tutulur.

4) peygamberimizin inanarak ve sevabını da allahtan bekleyerek kılan kişinin geçmiş günahlarının bağışlanacağını bildirdiği ve kendisi de bizzat kılarak ümmeti için sünnet olduğunu gösterdiği teravih namazı bu aya mahsus ibadetlerdendir.

"allah teâlâ, size ramazan orucunu farz kılmıştır; ben de onun kıyâmını, yani ramazan gecelerindeki teravih namazını sünnet kıldım. eğer bir kimse, imanlı bir gönülle ve sevabına ermek emeliyle ramazan orucunu tutar ve teravih namazını kılarsa, (kul hakları ve borçları hariç) anasından doğduğu gün gibi günahlarından kurtulur."
(ibn mâce, salât, 173)

5) mâli bir ibadet olan fitrenin (fıtır sadakası) bu ayın sonunda ve bayramdan önce ödenmesi gerekir.

fıtır sadakası: ramazana erişip oruç tutmuş ve bayrama erişmiş olmanın şükrü olarak dinen zengin olan ve ramazanın sonuna yetişen müslümanların belirli kimselere vermesi vacip olan bir sadakadır.

fitre bayram namazına kadar verilirse makbul olur. daha sonra ise, fitre dışında bir sadaka hükmüne girer.
peygamberimiz, fakir müminlerin de bayrama huzurla girebilmeleri için, fitrelerin bayramdan önce verilmesini istemiş;

"onları bu (bayram) gününde aç dolaşmaktan kurtarınız!" buyurmuştur.
(ibn-i sa'd, ı, 248)

6) bu ayın sonunda itikafa girmek sünnettir.

itikaf: kişinin kendisini dünya işlerinden ve sıradan davranışlardan uzak tutarak ibadet amacıyla ve belirli bir şekilde camide kalması demektir.

hz aişe (ra)'dan rivayetle: "rasûl-i ekrem ramazanın son on gününde itikafa girerdi. o bu âdetine vefatına kadar devam etmiştir. sonra onun ardından hanımları itikafa girmiştir."
(buhârî, "ı'tikâf", 1; müslim, "i'tikâf", 5)

7) kuran ayı denilen ramazan ayında çokça kuran okuyup manalarıyla da tefekkür içinde olmamız gerekir.

8) sahur yapmak

peygamberimiz sahurun faziletine dair şöyle buyurmuştur;

"bir yudum su ile dahî olsa sahur yapınız."
(abdurrazzâk, musannef, ıv, 227/7599)

"sahur yemeği yiyin, zira sahurda bereket vardır."
(buhârî, savm, 20)

9) iftar, duaların makbul olduğu vakitlerdir. orucu açarken bu vakitlerin kıymetini iyi idrak etmek ve allah ile beraberliğin gönül huzuru içinde bulunmak gerekir.

peygamberimiz; "oruçlunun rahatlayacağı iki sevinç ânı vardır: birisi, iftar ettiği zaman, diğeri de orucunun sevabıyla rabbine kavuştuğu andır." buyurmuştur.
(buhârî, savm, 9; müslim, sıyâm, 163)

ayrıca oruçluya iftar ettirmek hususunda peygamberimiz:

“kim bu ayda bir oruçluya iftar verirse, bu onun günahlarının bağışlanmasına, cehennem azâbından kurtulmasına ve kendi mükâfâtından hiçbir şey eksilmeden bir oruç tutma sevâbına nâil olmasına vesîle olur.” buyurdular. bunun üzerine sahâbîler:

“–yâ rasûlâllah! hepimiz bir oruçluyu doyuracak kadar yiyeceğe sahip değiliz.” dediklerinde, rasûlullah -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:

“–kim bir oruçluyu bir hurma ile veya içecek su ile veya tadımlık bir süt ile iftar ettirirse, allah ona bu sevâbı verir.” buyurdu.”
(ali el-müttakî, kenzü’l-ummâl, vııı, 477/23714)

ramazan ayının zikirleri ve bir kaç tavsiye:





sana geliyor.
bir kapının anahtarıyla geliyor.
mahzun kalmış kalpleri tamir etmeye, aç komşunun hâlini anlatmaya geliyor.
bahçeleri gülle donatmaya geliyor.
içinde bin aydan daha hayırlı olan kadir gecesi ile geliyor.
ramazan-ı şerif geliyor.
uyan, belki bu son ramazan...

bu ramazana erişebilmenin büyüklüğünü ne kadar şükretsek layıkıyla yapmış olur muyuz bilmiyorum. bu mübarek ayda her anlamda ve özellikle ruhsal olarak kendimizi yenileyebilmemiz, maneviyatla tazelenebilmemiz duasındayım.
yüce rabbim bizleri nice maneviyat dolu, bereketli, hakkıyla ihya edebileceğimiz mübarek ramazanlara ve kadir gecelerine kavuştursun. amin. *

*

"toprak gibi olmak gerektir insana. onun gibi cihana yayılmış, onun gibi mümbit, onun gibi kıymetli lakin yine onun gibi ayaklar altında. yeryüzünde tevazu ile yürümek gerekir."

(bkz: âmâ)
(bkz: fatih duman)

berat kelimesi "borçtan kurtulma, temize çıkıp aklanma, ceza veya sorumluluktan kurtulma gibi manalara gelir. berat (beraet), arapça'da "temize çıkma" anlamına gelir. arapça "berâe/berâet" kelimesinin türkçeleşmiş şeklidir.
berâet, "iki şey arasında ilişki olmaması; kişinin bir yükümlülükten kurtulması veya yükümlülüğünün bulunmaması" anlamına gelir.

berat gecesi için arapça eserlerde "şabanın ortasındaki gece", "mübarek gece", "rahmet gecesi" ve "sak (الصك = belge) gecesi" mânalarına gelen terkipler kullanılmaktadır.

16. yüzyılda, osmanlı imparatorluğu'nda ıı. selim'den itibaren minarelerde kandil yakılmasıyla kandil adını almıştır.

kur'an-ı kerim'de, suçsuzluk, kurtuluş belgesi (kamer, 54/43) ve müşriklerle her türlü ilişkiyi kesme, onlardan uzak durma (tevbe, 9/1) anlamlarında iki yerde "ber,et" kelimesi geçmektedir.

hadislerde genellikle günahtan kurtulma, bir iş veya zümreden uzak durma anlamlarında kullanılmıştır.

berat kandili allah'ın kullarını bağışlama kapılarını sonuna kadar açtığı, dualara icabet edip günahlarını affettiği, yapılan ibadetleri normal zamanlardan kat kat daha fazla mükafatlandırdığı, rahmeti, mağfireti, lütfuyla tecelli ettiği, müslüman alemi için önem arz eden bir kandildir.

peygamberimiz (sav) bir rivayetinde: "şabanın ortasında gece ibadet ediniz, gündüz oruç tutunuz. allah o gece güneşin batmasıyla dünya semasında tecelli eder (keyfiyeti bizce meçhul bir halde) ve fecir doğana kadar, 'yok mu benden af isteyen onu affedeyim, yok mu benden rızık isteyen ona rızık vereyim, yok mu bir musibete uğrayan ona âfiyet vereyim, yok mu şöyle, yok mu böyle!' der" buyurmuştur.
(ibn mâce, "ikāmetü's-salât", 191 hadis no:1388)

hz.âişe (ra) şöyle buyurmuştur: "bu gece (şabanın on beşinci gecesi) hz. peygamber'i (odanın içinde) aramaya başlamıştım ki (o'nu) başını seccadeden kaldırırken buldum. buyurdu ki:" ey aişe, allah ve rasülü'nün seni korkutmasından mı korktun?" dedi. hz.aişe validemiz:" diğer hanımlarından birinin yanına gittiğini zannettim" dedi. peygamberimiz buyurdu ki: allah teâlâ şabanın 15.gecesinde (bu gecede) dünya şemasına iner, ben-i kel kabilesinin koyunlarının tüyleri sayısınca insanları bağışlar." buyurdu."
(ibn mâce, ikâmetü's-salât, 191, (ı,444), hadis no:1389)

peygamberimiz başka bir rivayetinde: " allah teâlâ, şaban ayının on beşinci gecesi (kullarına rahmetle) nazar eder. müşrikle, müşahin (kindar,bencil) bu aftan yararlanamazlar."
(ibn mâce, ikâmetü's-salât, 191 ( ı, 445) hadis no:1390)

bazı âlim ve mufessirler duha süresinin 3. ayetinin berat gecesine işaret edildiği kanaatindedirler. bu durumda kuran'ın tamamının berat gecesi levh-i mahfûzdan dünya semasına indiği, kadir gecesinde de âyetlerin peyderpey inmeye başladığı şeklinde bir yorum ortaya çıkmaktadır.
cenab-ı hak, rivayete göre kuran'ın levh-i mahfûz'dan dünyaya indirildiği berat gecesi için kuran-ı kerim'de söyle buyuruyor:
"apaçık kitaba yemin olsun ki, biz kur'an-ı mübarek bir gecede indirdik. biz, gerçekten uyarıcıyız. o mübarek gecede, her hikmetli iş katımızdan bir emirle ayırt edilir."
(duhan, 44/1-4)

peygamberimiz (sav) berat gecesinin fazilet ve önemini şöyle anlatmıştır:
-bu yıl içinde doğacak her çocuk, bu gece deftere geçirilir.
-bu yıl içinde öleceklerin isimleri, bu gece özel deftere yazılır.
-bu gece herkesin rızkı tertip olunur.
-bu gece herkesin amelleri allahü teâlâ'ya arz olunur.

berat gecesini ve gündüzünü güzel ihya edebilmenin bir kaç yolu:



























hepimizin bu mübarek geceyi güzel ihya edebilmesi için birbirinden güzel ve faziletli bir kaç ibadeti sizlerin istifadesine sunmaya çalıştım. bu mübarek gecede hayırlara vesile olmak, beraatimizi alabilmek ve ramazan'a en güzel şekilde kavuşabilmek duasıyla tüm takipçilerimin ve sözlük camiasının berat kandili mübarek olsun. dua eder dua beklerim. *

miraç, kelime manasıyla "merdiven", "yükselecek yer", "en yüksek makam" anlamlarına gelmektedir. sözlükte "yukarı çıkmak, yükselmek" anlamındaki
-urûc- kökünden türemiş bir ism-i âlet olan -mi'râc- kelimesi "yukarı çıkma vasıtası, merdiven" demektir. islam aleminde "allah'a yükseliş ve arınma" olarak kabul edilir.

isrâ, gece yolculuğu ve gece yürüyüşü anlamlarına gelir.

isra ve miraç mucizesi islam dininin mekke'deki 11.yılında, recep ayının 27.gecesi hicretten 1,5 yıl önce gece vakti meydana gelmiştir.
peygamberimiz (sav) 621 yılında allahın emriyle gece vakti mescid-i haram'dan (mekke'den) mescid-i aksâ'ya (kudüs'e) götürülmüştür.

kuran'ı kerim'de bu olay ayetle de sabitlenmiştir;
"bir gece, kendisine bazı ayetlerimizi gösterelim diye kulunu mescid-i harâm'dan çevresini mübarek kıldığımız mescid-i aksâ'ya götüren allah eksikliklerden münezzehtir. o, gerçekten her şeyi işitmekte ve görmektedir."
(isra suresi - 1)

peygamberimiz (sav) "hüzün yılı" olarak bilinen o yılda hem ilk eşi hz.hatice annemizi, hem de sevgili amcası ebû talib'i kaybetmiştir. bu hadise allah tarafından peygamberimize bir ferahlık için vukû bulmuştur.

peygamberimize bu mübarek gecede 3 tane hediye verilmiştir;
1) 5 vakit namazın farz kılınması
2) bakara suresinin son 2 ayeti
3) ümmetinden şirke düşmeyen herkesin cennete girebileceği

"rasûlullah (sav)' e miraçta üç şey verildi: beş vakit namaz, bakara suresinin sonu ve ümmetinden şirke düşmeyenlere büyük günahlarının affedildiği haberi..."
( müslim, îman, 279)

bu geceyi güzel ihya edebilmenin bir kaç yolu:









ve yarın için:



miraç; sufli alemden ulvi aleme yükselmektir. özündekine ermektir. özündekine ermek için nefsinden erimektir. ölmeden önce ölmektir. cümle varlığından geçmektir. hakkın varlığını her zerrede görmektir. aşk tüplerini takıp deryayı muhammediyeye dalıp insanı kâmil velayetinde abdullah olarak yeryüzüne dönmektir....

bu mübarek gecenin bütün müslüman alemine, ülkemize ve diğer zor durumda olan ülkelere, müslüman kardeşlerimize hayırlara vesile olmasını temenni ediyorum. bu gece dualarımızdan ülkemizin selameti, iç - dış savaş ve düşmanlardan uzak olması, bütün mazlum, işgal ve zulüm altında olan gerek müslüman gerek gayri müslim toprakların kurtuluşunu eksik etmeyelim.

miraç kandilimiz mübarek olsun. *

rıhtımıyla:




boztepeye çıkan teleferiğiyle:


boztepeden ordu manzarasıyla:


çambaşı yaylasıyla:






perşembe yaylasıyla:






karaoluk (çiseli) şelalesiyle:


fatsa sahiliyle:


gündüzüyle:


gecesiyle:


kısaca daha bir çok resmini çektiğim ama bulamadığım şelalelerimizle, yaylalarımızla, bol denizli manzaralarıyla bir başkadır benim memleketim... *

insan unutmuyor, sadece alışıyor nacizane düşüncem.
eğer unutmuş olsaydık ufacık bir hatıra, mekan, çiçek, kitap, olay, kişi nasıl bir anda hiç unutmamışızcasına tekrardan aklımıza getirirdi yokluğuna alıştığımızı?

unutmaya çalıştığımız şey hakikaten unutuluyor olsaydı "tecrübe" adını verdiğimiz o kavram hayatımızda nasıl yer edinebilirdi?
bizi biz yapan, kişilere, olaylara olan duygu durumumuzun meyvesi olan bu yaşanmışlıklar olmasaydı yani biz bu yaşantıyı unutsaydık aynı hatalara tekrardan düşerdik.

o yüzden unutmaktansa o kişi veya olayla yüzleşmenin her zaman daha iyileştiriçi olduğunu düşünüyorum. çünkü ifade edilmeyipte unutulmaya çalışılarak geçiştirilen her kelimeler, cümleler sandığımız gibi sadece içimizde kalmıyorlar. aksine biz onların içinde kalıyoruz, söylenilmemiş cümlelerin altında eziliyoruz.

genel olarak şunu söyleyebilirim ; bazı insanlar yokluğa alışır ve bazı insanlar yokluğa alışamaz. ama ikisi de tam anlamıyla hiçbir şeyi unutmaz, sadece o yaşanmışlık kişinin hayat filminde gerilerde kalır.

" hep geçer diyorlar ya olric. sence geçer mi?

- geçer elbet efendim.
bazısı teğet geçer,
bazısı deler geçer,
bazısı deşer geçer,
bazısı parçalar geçer

ama mutlaka geçer. "

(bkz: tutunamayanlar)
(bkz: oğuz atay)

müzik bazı seslerdir ve bu sesler insanın duyabileceği aralıktadır.
insanın duyabileceği frekans aralığı 20 hz. ile 20.000 hz. arasındadır.
sesin titreşimden oluştuğu kadar maddenin, hepimizin de titreşimden oluştuğu söylenir. yani hepimiz sesten ibaretiz.
sözü daha anlamlı kılmak için sese ihtiyaç duyarız.

müzik bir sanat eseridir ve bazen sanat eserinden bilgilenemeyebiliriz. çünkü sanat eserinin amacı bilgi vermek değildir.
sanat, ben hayattayım demenin bir biçimidir.

müzik, zamanın tarifidir ve ileriki dönemlere de o zamanın duygusunu, şartlarını taşıyandır. nasıl ki asırlar öncesinden yazılmış bir şiirle günümüzde aynı duyguları taşıyor, aynı olayları yaşıyorsak ve bu bizimle şair arasında yakın bir bağ kurduruyorsa müzikte aynı şekilde insanların duygularını, yaşanmışlıklarını bir araya getiren ve kelimelerle, duygularla bağ kurmamızı sağlayan bir sanattır.

müzik, aynı zamanda seslerden oluştuğu kadar sessizliği de içine alır.
4 dakika 33 saniyelik bir suskunluğa müzik diyemezmiyiz? tabii ki de diyebiliriz.
sessizlik, herkesin çalabileceği ama yalnızca sabırlı kişilerin sonuna kadar dinleyebileceği bir eserdir.
hani bir deyiş vardır "sessizlik en güzel cevap" diye. bazen sadece bir bakış, susuş kuracağımız sürüyle cümlelerden daha etkilidir. bazen susarak sadece dinlemek değil aynı zamanda duymamız da lazımdır. yağmurun yağışını, yaprağın düşüşünü, karın serpilişini... yeri geldiğinde bunları anlatmak yerine susup izlememiz, tefekkür etmemiz gerekir. çünkü sesin, müziğin, suskunluğun sanat olduğu kadar yağmur ve onun düşüşü, kar ve onun serpilişi de bir sanattır. hem de kelimelerle, seslerle ifade edilmesine gerek duyulmadan verdiği huzur hissiyatına kadar tamamiyle sanattır.

suskunluk veya sessizlik, bazen aradığımız cevapları içinde barındırır.
yeri geldiğinde en çok ihtiyacımız olandır...




suskunluğu dinlemek isterseniz buraya bırakıyorum.

"üzerini örttüğümüz her şeyin altında kalırız."

- alice miller

kendilerini insanlık ve ahlak üzerine yetiştirememiş, insanlıktan nasibini almamış kişilerin işledikleri suçların, öldürdükleri masum insanların yanında bir de adaletin bu denli olması çok üzücü ve korkunç.

tecavüzcüleri, katilleri dışarı salarak neyin cezasını vermiş oluyorlar?
ya da bu tutumla geleceğe dair neyi önlemiş oluyorlar?

bir kadın sözlü veya takip edilerek tacize uğrasa polis fiili bir taciz olmadığından müdahele etmiyor. fiili taciz, tecavüz olsa veya kadın öldürülse yine bu pislikler sokakta? e nerde burda yardım? fiili taciz yok, kendiniz evden çıkmayarak veya evden tek çıkmayarak önleminizi alın diyen bir sistem o kızın öldürülmesine bir yerde mahal veriyor, sonra bu kız tecavüze uğradığında veya öldürüldüğünde katil 1,2 yıl yatıp salınıyor öyle mi?

zincirleme mantıksızlık. gerçekten aklım almıyor. haksızlık, zulüm karşısında adalet beklediğimiz yer bu kadar adaletsiz, haksız olmamalı. sosyal medyadan sağlanılmaya çalışılan bir adalet sistemine sahipken biz ne gibi önlem alabiliriz bilmiyorum. ne öldürülen canların ne de öldürülebilecek canların kıymetinin olmadığını bir kez daha gördük. keşke görmeseydik.

"işaret anlamına gelen "ayet" kelimesinin hem allah'ın yaratılış âlemine bıraktığı işaretler hem de kur'an ayetleri anlamına gelmesi elbette bir tesadüf değildir."

(bkz: perde ve mânâ)
(bkz: ibrahim kalın)



hayvana, bitkiye, insana, gökyüzüne, güneşe, aya, yağmura, kara, denize, doğaya...
varlığı anlamak için sadece bakmak değil aynı zamanda baktığımızda görmekte gerekir.
bütün canlı, cansız varlıklar ve bunların her birinin görevlerinin olması, insana, doğaya katkı sağlamaları, yokluklarında insanlık ve dünya için büyük sorunlara yol açmaları... hepsi ibret almamız için birer ayettir.
dinlerken duymak, bakarken görmek, bilirken anlamak ve her şeyden önemlisi hepimizin bu ayetlerden öğüt alması duasıyla. *

aşk kelimesi arapça "aşeka" dan gelir.
aşeka; bir ağacı saran, besinini ağaçtan alan ve zaman içinde ağacı kurutarak öldüren bir sarmaşıktır.

"beni yakan kelimeler nasıl oluyor da kağıtları yakmıyorlar?"

- cemil meriç

- not: baştan sona spoiler içerir. - *





tarık öğretmen, istanbul'da doğup büyüdüğü mahalledeki liseye matematik öğretmeni olarak göreve başlar. sözleşmeli öğretmen olmasına rağmen mehmet doğan bayındır lisesini özellikle tercih etmiştir. çünkü bir amacı vardır.



okulun puanını tutturamayan ama meb'in ek kontenjanıyla gelen öğrencilerden oluşan 11-c sınıfının matematik derslerine girmeye başlar.

11-c'nin diğer derslerine giren öğretmenler onların ders içi ve derslerine olan umursamamazlıklarına, yaptıkları haylazlıklara karşı bıkmış durumdalardır ve tarık hocanın bu davranışlara maruz kalıcak olmasına pek acınası yaklaşımda bulunurlar. bu hocalar kendilerinin bu gibi başarısız öğrencilerle ilgilenmektense daha başarılı öğrencilerle ilgilenmeyi tercih ettiklerini görüyoruz. ayrıca bir öğretmen olarak onlarla, onların gidişatlarıyla ilgilenmek, onların sıkıntılarını, dertlerini anlamaya çalışıp ilgilenmek yerine müdürden öğretmen odasına kettle aldırmasını istemekle daha çok ilgileniyorlardır.

gelelim 11-c sınıfına. bu sınıfta odaklanacağımız kişiler; abdullah (apo), zehra (apo'nun sevgilisi), ismail ( sınıfın sanatçısı), reis (sınıfın uykucusu ve biraz isyankarcısı)

apo (abdullah): ailesi tarafından yeterli ilgi ve destek görmeyen, kendi çapında sevgilisiyle müzik yapmaya çalışan ama bunun için de pek imkanı olmayan, okulun yanında bulunan kahvehanedeki uyuşturucu taciri irfan tarafından müzik yapmasına destek verilen, gerekli imkanı sağlanılan ve bunun karşılığında okulda bulunan öğrencilere uyuşturucu satan bir öğrencidir.

zehra (apo'nun sevgilisi): çalışkan, sakin ve uyumlu bir öğrencidir. babası katı bir kişiliktir ve zehra'nın evlilik çağında olduğunu iddia ederek okuldan alma gibi konuları sürekli gündeme getirir. bunun yanında apo'nun o pis adamlarla iş birliği yapması konusunda çok fazla rahatsızdır.

ismail (sınıfın sanatçısı): sessiz, sakin bir çocuk olmakla birlikte resim ve spreyle yazı yazma kabiliyeti olan bir öğrencidir.

reis (uykucu): okul çıkışı sabah saatlerine kadar babasının araba tamircisinde çalışan, bu yüzden okula uykusuz ve yorgun olarak geldiği için sırada uyuyan, okumanın ekmek kazandırmayacağı konusunda biraz asi bir öğrencidir.

tarık hoca okuldaki ilk dersinde 11-c'ye istedikleri zaman cevaplayabilicekleri ilk gün tanışma sınavı yapar. sınavın soruları;



sonraki gün tarık hoca derse girer;



(burda komik bir sahne olduğu için değinmek istedim. 11-f ve bizim sınıfımız 11-c akşam köprü altında kavga edicektir. tabi tarık hoca uzaktan bunların sözleştiğini görür ve onları takip eder. bu iki grup kavga etmeye başlarken hoca bunlara yetişir ve ayırmak için araya girer ama biri hocaya yumruğu geçirir.
o sırada aradan bir ses yükselir:

- lan hocaya vurduğğ! )

sınıfımızın sanatçısı ismail filmde gidişata göre bize bir takım sprey yazıları yazıcaktır. ilk yazımızı bu sahneden sonraki gün görüyoruz.



ertesi gün:



bu sahne 29:00 - 30:50 arasındadır. ve o sahnenin sonunda sevdiğim bir cümleyi kurar tarık hoca:



bu durumdan sonra tabii ki yavaş yavaş diğer dersleri de dikkate almaya başlıyorlar. öğretmen odasında sınıfın durum kritiği yapılırken küçük bir konuşma geçer ama gerçekleği üzücüdür.



tarık hoca müdürün yanına gider:



burda sanatçımız ismail spreyle 2.yazısını yazıyor.



tabi bu sırada tarık hoca çevredeki adamlara buralarda dolaşmamalarını söylüyor, bir takım çabalara giriyordur. bir yandan da kayınbabası onun kendi yanında çalışmasını ya da daha iyi özel bir okulda hoca olması konusunda tekliflerde bulunuyor.



sonrasında tarık hocanın evine şenol abisi ziyaretine geliyor. gelme sebebi de uyuşturucu taciri irfan, tarık hocanın soruşturulması için bir iki kişiyi tembihlerken şenol abisi de onu tanıdığından kendisinin bu işi üstleneceğini söyleyerek bir şekilde ilerleyen zamanlarda tarık hocaya büyük yardımları olacaktır. çünkü tarık hocanın abisi tolganın uyuşturucu batağına bulaşmasına şenol abi sebep olmuştur ve yıllar sonra bile hala vicdan azabı çekiyordur.

tarık hoca emniyete giderek şikayette bulunuyor. komiser bu duruma fazlasıyla ilgili gibi davranıyor ama durum böyle olmayacak. emniyet müdürü irfan denen uyuşturucu tacirini arayarak tarık hocanın şikayet ettiğini söylüyor yani adaletten medet umarken bölge emniyet müdürü de bu pisliğin içindedir.

sanatçımız ismail spreyle 3.yazısını bizlerle paylaşıyor.



bu arada da bizim 11-c bütün derslerde büyük başarılar katediyor, derslerine gereken özeni gösteriyor ve devamlılık ortalamalarında büyük ilerlemeleri vardır.
tarık hoca onlara ödül olarak bütün sınıfı bowling’e götürüyor. ancak zehra ailesinden dolayı gidemiyor.

bütün sınıf ona gelemediği için mükemmel bir video hazırlıyor.
sahne 1:01:40 - 1:03:50 arasında geçiyor.

bu güzel sahnenin hemen sonrasında irfan denen uyuşturucu taciri, hocanın baba yadigari 85 model arabasını baya bir parçalatıyor.

olayın yaşandığı akşam aponun o irfan denen adamla iç yumuşatıcı, ümitli, duygusal konuşması geliyor:



sanatçımız ismail bizimle 4.ve son olan sprey yazısını paylaşıyor.



tarık hoca veliler için çok iyi bir çalışma yaparak onlara çocuklarının başarılarını anlatmak için bir veli toplantısı düzenliyor ama hiçbir veli gelmiyor. tarık hoca da megafonu eline alarak okulun bahçesinden bütün mahalleye bir konuşma yapıyor:



tarık hocanın eşi duygu da zehranın annesi ve zehrayla ilgileniyor. zehranın annesine iş imkanı sağlıyor ve zehrayla annesini de evdeki babalarının yanından zehranın anneannesine yerleşmelerini sağlıyor. parkta hocanın eşi duygu, zehranın annesiyle otururken o irfan denen adam yanlarına gelerek aklı sıra tarık hocanın onlardan uzak durmasına dair bir tehditte bulunuyor.

ilerleyen günlerde apo hiç okula gelmemektedir. annesine de sorarlar ama eve hiç gelmemiştir. bir gün apo sınıfa gelir ama girdiği anda oracıkta hayatını kaybeder. ona ölümcül derecede bonzai enjekte etmişlerdir. tarık hoca perişan bir şekilde irfan'ın mekanına girer ama onu orda feci şekilde döverler.

tarık hoca aponun ölümünden kendini sorumlu tutar. çünkü onun büyük bir travması vardır. çok küçük yaşlarında aynı mahallede yaşıyorlarken aynı okulda okuyan abisi de aşırı doz bonzaiden ölmüştür.

tarık hoca bu olanlardan dolayı büyük bir yıkılmışlıktadır ve okulda istifasını sunmuştur. hocalar ve müdür arasında geçen toplantıda da hocanın görevine son verilmesi, sanki kendileri çocuklarla çok ilgililermiş gibi tarık hocanın çocukların emniyeti için görevinden alınması taraftarıdırlar.

o günün akşamı şenol abi irfan denen adamla her zamanki konuşmalarını yapmış, sanki kısa süre önce araştırmaları için irfan'ı savcılığa şikayet etmemiş gibi davranmıştır. fakat bu konuşmadan hemen sonra polisler mekanı basarak irfan denen adamı tutuklamışlardır. şenol abi bunu bir can borcuymuşcasına yapmıştır.

bundan sonra 11-c whatsapp grubu kurulmuş, hocanın çocuklara verdiği sorular 1 kişi hariç cevaplanmıştır. artık okulda, mahallede bonzai, uyuşturucuya dair bir direniş, bilinçlenme vardır. ama burda neredeyse ağlatıcı derece duygusal bir diyalog geçer:



tarık hoca içli içli ağlamaktadır. o sırada apo’nun annesi gelir:



reis hocayı da alıp okulun önüne getirerek küçük bir süpriz yapmıştır. gece gündüz çalışarak hocanın paramparça olmuş olan arabasını tamir etmiştir. o sırada müdür tarık hocayı çağırır. gitmeden önceki konuşması:



tarık hoca müdürle konuşmasından sonra çocukların yanına geri gelir:



bu jenerik eşliğinde hüzünlü bir son sahne...





benim için en çok ağladığım ve favorilerimden biri olan bu filmi buradan izleyebilirsiniz.